Achille Beltrame (1871-1945) werd geboren toen Italië net een verenigde staat was geworden - en hij stierf toen de grootheidswaanzin in Italië's diepste schaamte was geëindigd. Zo bewogen als de tijd was in en voor Italië - in Beltrame hadden ze een illustere illustrator, een "kroniekschrijver met penseel en potlood".
Beltramo werd geboren in 1871 in Arzignano, een stad in de provincie Vicenza niet ver van Venetië. Hij werd opgeleid in Brera - de wijk in Milaan die daar over het algemeen wordt beschouwd als synoniem voor de "Accademia di belle Arti" - door Giuseppe Bertini. Maar in tegenstelling tot Bertini, wiens fresco's en altaarstukken vooral gewijd waren aan klassieke historische en religieuze thema's, hield Beltrame zich meer bezig met het heden. De jonge tekenaar maakte zijn toneelstuk vanaf 1896 als medewerker van de "Casa Ricordi" - de gerenommeerde muziekuitgeverij uit Milaan die de grote operacomposities toegankelijk had gemaakt voor het grote publiek door middel van muziekboeken. De tekeningen van Beltrane (inclusief ansichtkaarten) waren een echte blikvanger, zoals we vandaag zouden zeggen.
Zo werd Luigi Albertini, de jonge uitgever van het invloedrijke liberale Milanese dagblad "Corriere della sera", zich bewust van hem. Vooral rond de eeuwwisseling werden geïllustreerde (zondagse) bijlagen in dagbladen populair en Albertini vertrouwde Beltrane het ontwerp van zijn "Domenico del Corriere" toe. Beltrane bleef tot 1941. In die tijd maakte hij meer dan vierduizend kleurentekeningen. Tot de komst van de persfoto's was dit vaak de enige manier om concrete gebeurtenissen te visualiseren. Onder de tekeningen van Beltrane zijn "De moord op Sarajevo" (die zou leiden tot de Eerste Wereldoorlog in 1914), "De driekleur over Triëst" (deze stad werd aan Italië toegekend als de overwinnaar van de oorlog van 1919 uit de faillissementsgoederen van Oostenrijk-Hongarije), maar ook een massale tekening van de fascistische "Duce", Benito Mussolini, uit 1936.
In die tijd heette Beltranes baas niet meer Luigi Albertini. In 1922 had hij zich nadrukkelijk verzet tegen een overname door de fascisten en moest hij in 1925 het land verlaten. Beltrane bleef en zette zijn werk voort totdat hij in 1941 zijn kantoor overdroeg aan Walter Molino. Tegen die tijd had Mussolini zijn land al betrokken bij de Tweede Wereldoorlog, die zou eindigen in een keten van vernederende nederlagen en zou leiden tot de verovering en gedeeltelijke verwoesting van Italië. Moreno tekende trouwens voor de "Domenico del Corriere" tot ongeveer 1970. Dit is blijkbaar niet anders in Italië dan waar ook ter wereld: politici, partijen en redacteuren mogen dan wel komen en gaan, maar een goede illustrator overleeft ze allemaal. Achille Beltrano stierf in Milaan op 19 februari 1945, op bijna 74-jarige leeftijd. Zijn tekeningen maakten hem onsterfelijk in Italië.
Achille Beltrame (1871-1945) werd geboren toen Italië net een verenigde staat was geworden - en hij stierf toen de grootheidswaanzin in Italië's diepste schaamte was geëindigd. Zo bewogen als de tijd was in en voor Italië - in Beltrame hadden ze een illustere illustrator, een "kroniekschrijver met penseel en potlood".
Beltramo werd geboren in 1871 in Arzignano, een stad in de provincie Vicenza niet ver van Venetië. Hij werd opgeleid in Brera - de wijk in Milaan die daar over het algemeen wordt beschouwd als synoniem voor de "Accademia di belle Arti" - door Giuseppe Bertini. Maar in tegenstelling tot Bertini, wiens fresco's en altaarstukken vooral gewijd waren aan klassieke historische en religieuze thema's, hield Beltrame zich meer bezig met het heden. De jonge tekenaar maakte zijn toneelstuk vanaf 1896 als medewerker van de "Casa Ricordi" - de gerenommeerde muziekuitgeverij uit Milaan die de grote operacomposities toegankelijk had gemaakt voor het grote publiek door middel van muziekboeken. De tekeningen van Beltrane (inclusief ansichtkaarten) waren een echte blikvanger, zoals we vandaag zouden zeggen.
Zo werd Luigi Albertini, de jonge uitgever van het invloedrijke liberale Milanese dagblad "Corriere della sera", zich bewust van hem. Vooral rond de eeuwwisseling werden geïllustreerde (zondagse) bijlagen in dagbladen populair en Albertini vertrouwde Beltrane het ontwerp van zijn "Domenico del Corriere" toe. Beltrane bleef tot 1941. In die tijd maakte hij meer dan vierduizend kleurentekeningen. Tot de komst van de persfoto's was dit vaak de enige manier om concrete gebeurtenissen te visualiseren. Onder de tekeningen van Beltrane zijn "De moord op Sarajevo" (die zou leiden tot de Eerste Wereldoorlog in 1914), "De driekleur over Triëst" (deze stad werd aan Italië toegekend als de overwinnaar van de oorlog van 1919 uit de faillissementsgoederen van Oostenrijk-Hongarije), maar ook een massale tekening van de fascistische "Duce", Benito Mussolini, uit 1936.
In die tijd heette Beltranes baas niet meer Luigi Albertini. In 1922 had hij zich nadrukkelijk verzet tegen een overname door de fascisten en moest hij in 1925 het land verlaten. Beltrane bleef en zette zijn werk voort totdat hij in 1941 zijn kantoor overdroeg aan Walter Molino. Tegen die tijd had Mussolini zijn land al betrokken bij de Tweede Wereldoorlog, die zou eindigen in een keten van vernederende nederlagen en zou leiden tot de verovering en gedeeltelijke verwoesting van Italië. Moreno tekende trouwens voor de "Domenico del Corriere" tot ongeveer 1970. Dit is blijkbaar niet anders in Italië dan waar ook ter wereld: politici, partijen en redacteuren mogen dan wel komen en gaan, maar een goede illustrator overleeft ze allemaal. Achille Beltrano stierf in Milaan op 19 februari 1945, op bijna 74-jarige leeftijd. Zijn tekeningen maakten hem onsterfelijk in Italië.
Pagina 1 / 47