Alexander Koester, een inwoner van het Rijnland, bereikte iets wat de meeste kunstenaars wordt ontzegd: zijn werken hielpen hem al op jonge leeftijd succes en erkenning te verwerven. Al tijdens zijn studie aan de Academie voor Schone Kunsten van Karlsruhe verdiende hij zijn geld met portretschilderen. Hij ondernam talrijke studiereizen - hij was vooral onder de indruk van het schilderachtige stadje Klausen in Zuid-Tirol. Daar sloot hij zich aan bij de "Klausener Künstlerkolonie" en trouwde met de dochter van een plaatselijke herbergier. Koester breidde zijn repertoire uit met genreschilderijen en sfeervolle landschappen. Hij ontwikkelde een uitgesproken virtuositeit in een breed spectrum van de schilderkunst. Maar echte roem verwierf hij pas toen hij voor zichzelf een heel bijzonder motief ontdekte: de eend.
Zijn eerste ontmoeting met het kwakende schepsel was op de boerderij van zijn schoonvader. Koester was meteen gefascineerd door de vogels. Hij bestudeerde nauwgezet hun lichaamsbouw en aard en maakte vele honderden studies van hen. Eenden werden zijn onbetwiste lievelingsmotief en hij vereeuwigde ze in grote verscheidenheid. Maar niet alleen als schilder van deze dieren verwierf hij grote bekendheid: Hij werd een veelgevraagd eendenexpert en fokte de dieren met grote trots. Hij was in staat zijn uitgebreide kennis meesterlijk in zijn schilderijen te presenteren. Hij legde het gedrag van de dieren levensecht vast en creëerde zo unieke kiekjes van de natuur. Hun dynamiek werd nog versterkt door schaduwspel en verblindende lichteffecten. Alexander Koester maakte de eend, die voorheen weinig aandacht had gekregen, respectabel als kunstobject. Tot de illustere kring van kopers van zijn werken behoorden Kaiser Wilhelm II en de Italiaanse koning. Het voortdurend schilderen van deze dieren leverde hem zelfs de bijnaam "Enten-Koester" op.
Voordat Koester zijn passie voor de schilderkunst kon uitoefenen, volgde hij op verzoek van zijn vader een opleiding tot apotheker. Nadat hij zijn examen had afgelegd, begon hij in hetzelfde jaar kunst te studeren. Voor Alexander Koester heeft de overstap naar kunst over de hele lijn vruchten afgeworpen. Hij ontving talrijke onderscheidingen, waaronder een gouden medaille op de St. Louis World's Fair, en zijn eendenschilderijen werden al vroeg internationaal tentoongesteld. Toen Klausen tijdens de Eerste Wereldoorlog oorlogsgebied werd, verhuisde Alexander Koester naar Dießen am Ammersee en richtte in München een atelier in. Hij wendde zich nu weer meer en meer tot de landschapsschilderkunst. Hij concentreerde zich op de weidse waterlandschappen van zijn omgeving, die hij met krachtige kleuren in vele weersstemmingen weergaf. Later in zijn carrière schilderde hij vooral bloemstillevens, maar hij bleef trouw aan zijn eenden. Ze hebben meer dan 30 jaar hun stempel op hem gedrukt. In deze periode veranderde zijn schilderstijl van gedetailleerd realisme naar impressionisme met brede penseelstreken. Zo verloor zijn steeds terugkerend motief nooit zijn nieuwe aantrekkingskracht en bleef het publiek enthousiast. Op de kunstmarkt gold al snel de regel: hoe meer eenden afgebeeld, hoe duurder het schilderij. Tot op de dag van vandaag zijn de eendenschilderijen van Alexander Koester begeerde kunstobjecten en brengen ze op veilingen hoge bedragen op.
Alexander Koester, een inwoner van het Rijnland, bereikte iets wat de meeste kunstenaars wordt ontzegd: zijn werken hielpen hem al op jonge leeftijd succes en erkenning te verwerven. Al tijdens zijn studie aan de Academie voor Schone Kunsten van Karlsruhe verdiende hij zijn geld met portretschilderen. Hij ondernam talrijke studiereizen - hij was vooral onder de indruk van het schilderachtige stadje Klausen in Zuid-Tirol. Daar sloot hij zich aan bij de "Klausener Künstlerkolonie" en trouwde met de dochter van een plaatselijke herbergier. Koester breidde zijn repertoire uit met genreschilderijen en sfeervolle landschappen. Hij ontwikkelde een uitgesproken virtuositeit in een breed spectrum van de schilderkunst. Maar echte roem verwierf hij pas toen hij voor zichzelf een heel bijzonder motief ontdekte: de eend.
Zijn eerste ontmoeting met het kwakende schepsel was op de boerderij van zijn schoonvader. Koester was meteen gefascineerd door de vogels. Hij bestudeerde nauwgezet hun lichaamsbouw en aard en maakte vele honderden studies van hen. Eenden werden zijn onbetwiste lievelingsmotief en hij vereeuwigde ze in grote verscheidenheid. Maar niet alleen als schilder van deze dieren verwierf hij grote bekendheid: Hij werd een veelgevraagd eendenexpert en fokte de dieren met grote trots. Hij was in staat zijn uitgebreide kennis meesterlijk in zijn schilderijen te presenteren. Hij legde het gedrag van de dieren levensecht vast en creëerde zo unieke kiekjes van de natuur. Hun dynamiek werd nog versterkt door schaduwspel en verblindende lichteffecten. Alexander Koester maakte de eend, die voorheen weinig aandacht had gekregen, respectabel als kunstobject. Tot de illustere kring van kopers van zijn werken behoorden Kaiser Wilhelm II en de Italiaanse koning. Het voortdurend schilderen van deze dieren leverde hem zelfs de bijnaam "Enten-Koester" op.
Voordat Koester zijn passie voor de schilderkunst kon uitoefenen, volgde hij op verzoek van zijn vader een opleiding tot apotheker. Nadat hij zijn examen had afgelegd, begon hij in hetzelfde jaar kunst te studeren. Voor Alexander Koester heeft de overstap naar kunst over de hele lijn vruchten afgeworpen. Hij ontving talrijke onderscheidingen, waaronder een gouden medaille op de St. Louis World's Fair, en zijn eendenschilderijen werden al vroeg internationaal tentoongesteld. Toen Klausen tijdens de Eerste Wereldoorlog oorlogsgebied werd, verhuisde Alexander Koester naar Dießen am Ammersee en richtte in München een atelier in. Hij wendde zich nu weer meer en meer tot de landschapsschilderkunst. Hij concentreerde zich op de weidse waterlandschappen van zijn omgeving, die hij met krachtige kleuren in vele weersstemmingen weergaf. Later in zijn carrière schilderde hij vooral bloemstillevens, maar hij bleef trouw aan zijn eenden. Ze hebben meer dan 30 jaar hun stempel op hem gedrukt. In deze periode veranderde zijn schilderstijl van gedetailleerd realisme naar impressionisme met brede penseelstreken. Zo verloor zijn steeds terugkerend motief nooit zijn nieuwe aantrekkingskracht en bleef het publiek enthousiast. Op de kunstmarkt gold al snel de regel: hoe meer eenden afgebeeld, hoe duurder het schilderij. Tot op de dag van vandaag zijn de eendenschilderijen van Alexander Koester begeerde kunstobjecten en brengen ze op veilingen hoge bedragen op.
Pagina 1 / 1