Het werk van Alexander Nasmyth wordt gekenmerkt door de persoonlijke ervaring van twee revolutionaire ontwikkelingen. Aan de ene kant moest Nasmyth zich laten gelden als een burgerlijk begin in een maatschappij die nog steeds gedomineerd wordt door de aristocratie, aan de andere kant zag de naaste waarnemer van zijn omgeving veranderingen die later een epochen drempel definieerden als de industriële revolutie. Kunst en religie waren twee gebieden waar de klassengrenzen van de 18e eeuw meer doordringbaar waren dan gewoonlijk. Voor de getalenteerde jongen uit slechte omstandigheden was er aanvankelijk niets dat erop wees dat hij een kans zou krijgen. Alexander Nasmyth is na het volgen van de verplichte basisschool in de leer gegaan als koetsenmaker. Daar kreeg hij de opdracht de voor de aristocratische en burgerlijke elite gemaakte rijtuigen te decoreren met heraldische schilderingen. Op 16-jarige leeftijd trok hij met zijn schilderwerken de aandacht van de Schotse schilder Allan Ramsey tijdens een reis. Ramsey was zo enthousiast dat hij de jongen meenam naar zijn atelier in Londen en hem de mogelijkheid bood om een artistieke opleiding te volgen. Na zijn opleiding werkte Nasmyth in een vakgebied van de schilderkunst dat met het juiste talent het vooruitzicht op een voldoende regelmatig inkomen opende. Nasmyth specialiseerde zich in de portretschilderkunst, waarbij hij al snel naam maakte en gerenommeerde mecenassen van de Schotse elite won. Dit stelde Nasmyth uiteindelijk in staat om wat voor een kunstenaar een klassieke reis naar Italië te beginnen om de plaatsen van de oudheid en de meesters van de Renaissance te bestuderen.
Met de opening van zijn eigen schilderschool vestigde Nasmyth zich in de Schotse maatschappij. Als leraar beïnvloedde hij een generatie 19de-eeuwse Schotse schilders, zoals William Leighton Leitch en David Roberts. De inkomsten van de bloeiende schilderschool, garandeerden een middenklasse levensstijl. Zijn openlijk gecommuniceerde liberale houding werd echter zijn ondergang. Zijn carrière als portretschilder eindigde abrupt na enkele impopulaire politieke uitspraken. Zijn edele opdrachtgevers trokken zich terug en Nasmyth kreeg geen portretopdrachten meer. Wat existentieel een catastrofe was, bleek voor de kunstenaar Nasmyth een geluksbrenger te zijn. Hij wijdde zich aan zijn tweede grote artistieke passie, de landschapsschilderkunst. Hier werd hij de grondlegger van de Schotse landschapsschilderkunst en het bewonderde model van een generatie kunstenaars. Om materiële redenen werd Nasmyth gedwongen om nieuwe werkterreinen te ontsluiten en vond hij een andere uitdaging in het theaterwerk.
Nasmyth had als scherp waarnemer een grote belangstelling voor de opkomende natuurwetenschappen en technologie. Terwijl zijn landschapsschilderijen de natuur vierden, raakte zijn wetenschappelijke en technische belangstelling voor de architectuur zijn artistieke wereld. Zo ontwierp Nasmyth ook technische gebouwen, zoals het pomphuis van de St. Bernard's Fontein in Edinburgh. Nasmyth's interesse in de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en technologie werd ook doorgegeven aan zijn kinderen. Zijn zoon, James Nasmyth, een ingenieur en ondernemer, werd beroemd door de ontwikkeling van stoomhamers.
Het werk van Alexander Nasmyth wordt gekenmerkt door de persoonlijke ervaring van twee revolutionaire ontwikkelingen. Aan de ene kant moest Nasmyth zich laten gelden als een burgerlijk begin in een maatschappij die nog steeds gedomineerd wordt door de aristocratie, aan de andere kant zag de naaste waarnemer van zijn omgeving veranderingen die later een epochen drempel definieerden als de industriële revolutie. Kunst en religie waren twee gebieden waar de klassengrenzen van de 18e eeuw meer doordringbaar waren dan gewoonlijk. Voor de getalenteerde jongen uit slechte omstandigheden was er aanvankelijk niets dat erop wees dat hij een kans zou krijgen. Alexander Nasmyth is na het volgen van de verplichte basisschool in de leer gegaan als koetsenmaker. Daar kreeg hij de opdracht de voor de aristocratische en burgerlijke elite gemaakte rijtuigen te decoreren met heraldische schilderingen. Op 16-jarige leeftijd trok hij met zijn schilderwerken de aandacht van de Schotse schilder Allan Ramsey tijdens een reis. Ramsey was zo enthousiast dat hij de jongen meenam naar zijn atelier in Londen en hem de mogelijkheid bood om een artistieke opleiding te volgen. Na zijn opleiding werkte Nasmyth in een vakgebied van de schilderkunst dat met het juiste talent het vooruitzicht op een voldoende regelmatig inkomen opende. Nasmyth specialiseerde zich in de portretschilderkunst, waarbij hij al snel naam maakte en gerenommeerde mecenassen van de Schotse elite won. Dit stelde Nasmyth uiteindelijk in staat om wat voor een kunstenaar een klassieke reis naar Italië te beginnen om de plaatsen van de oudheid en de meesters van de Renaissance te bestuderen.
Met de opening van zijn eigen schilderschool vestigde Nasmyth zich in de Schotse maatschappij. Als leraar beïnvloedde hij een generatie 19de-eeuwse Schotse schilders, zoals William Leighton Leitch en David Roberts. De inkomsten van de bloeiende schilderschool, garandeerden een middenklasse levensstijl. Zijn openlijk gecommuniceerde liberale houding werd echter zijn ondergang. Zijn carrière als portretschilder eindigde abrupt na enkele impopulaire politieke uitspraken. Zijn edele opdrachtgevers trokken zich terug en Nasmyth kreeg geen portretopdrachten meer. Wat existentieel een catastrofe was, bleek voor de kunstenaar Nasmyth een geluksbrenger te zijn. Hij wijdde zich aan zijn tweede grote artistieke passie, de landschapsschilderkunst. Hier werd hij de grondlegger van de Schotse landschapsschilderkunst en het bewonderde model van een generatie kunstenaars. Om materiële redenen werd Nasmyth gedwongen om nieuwe werkterreinen te ontsluiten en vond hij een andere uitdaging in het theaterwerk.
Nasmyth had als scherp waarnemer een grote belangstelling voor de opkomende natuurwetenschappen en technologie. Terwijl zijn landschapsschilderijen de natuur vierden, raakte zijn wetenschappelijke en technische belangstelling voor de architectuur zijn artistieke wereld. Zo ontwierp Nasmyth ook technische gebouwen, zoals het pomphuis van de St. Bernard's Fontein in Edinburgh. Nasmyth's interesse in de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en technologie werd ook doorgegeven aan zijn kinderen. Zijn zoon, James Nasmyth, een ingenieur en ondernemer, werd beroemd door de ontwikkeling van stoomhamers.
Pagina 1 / 1