Alexandre - Évariste Fragonard werd geboren in het Franse stadje Grasse, dat wereldberoemd werd om zijn parfumproductie; later woonde hij in Italië en vervolgens tot zijn dood in Parijs. Vanaf het begin groeide hij op in artistieke kringen: naast zijn ouders Jean - Honoré en Marie - Anne Fragonard woonde hij ook bij zijn tante, de schilderes Marguerite Gérard. Zijn vader was een van de beroemdste schilders van de late rococo-periode in Frankrijk en zijn eerste leraar. Op slechts 12-jarige leeftijd werd Alexandre als leerling aangenomen door de classicistische historieschilder Jaques - Louis David, hofschilder van de Franse koninklijke familie. Hij was uitzonderlijk veelzijdig en dat is waarschijnlijk de reden waarom hij later zo gewaardeerd werd. Hij maakte kleine en grote schilderijen, boekillustraties, modetekeningen en ontwerpen voor kostuums van de Parijse Opera, waar hij tot het einde van zijn leven als kostuumontwerper werkzaam was. Hij ontwierp ook nieuwe vormen en decoraties voor het beroemde porselein van de Koninklijke Porseleinfabriek van Sèvres. Hij was beeldhouwer, illustrator en lithograaf en hield zich bezig met architectonische ontwerpen. Amper dertien jaar oud staat zijn naam tussen de exposanten op de lijst van de Salon de Paris, en op zijn veertiende kreeg hij eerste prijzen. Ook sociale en politieke erkenning ontbrak niet en in 1817 werd hij benoemd tot Ridder van het Legioen van Eer.
Hij was negen jaar oud toen de beslissende gebeurtenis van de Franse Revolutie een nieuw tijdperk inluidde met de proclamatie van de Rechten van de Mens: het einde van het absolutisme en de corporatieve staat. Als kind van zijn tijd werd hij ook sterk beïnvloed door de Romantiek die aan het begin van de negentiende eeuw begon, met haar afkeer van rationaliteit en toewending naar emotie. In de kunst leidde deze ontwikkeling aanvankelijk weg van de academische classicistische schilderkunst en naar de nieuwe "troubadour"-stijl, die meestal kleinere formaten en geïdealiseerde motieven uit de middeleeuwen gebruikte. Alexandre - Évariste Fragonard wordt tegenwoordig beschouwd als een van de bekendste vertegenwoordigers van deze stijl; tijdens zijn leven bewoog hij zich echter tussen revolutie en restauratie: terwijl hij lange tijd vasthield aan de academische classicistische stijl van Jean - Auguste - Dominique Ingres, werd de invloed van de romantiek en haar grootste Franse vertegenwoordiger Eugène Delacroix steeds zichtbaarder in zijn schilderijen door meer drama en lichteffecten; in zijn beeldhouwwerk bleef de kunstenaar conventioneler en meer gehecht aan de klassieke periode.
Zijn schilderijen zijn beschreven als technisch meesterlijk en zijn nu te bewonderen in alle grote musea ter wereld, van het Louvre tot de MET en het British Museum. Wie Parijs bezoekt, kan verschillende van zijn beeldhouwwerken zien: het fronton van de Chambre des Députes, het grote standbeeld van generaal Pichegru, opperbevelhebber van het Rijnleger, en de fontein op het Maubertplein. Het graf van Fragonard op het kerkhof van Montmartre is onversierd en wordt gedekt door een stenen plaat.
Alexandre - Évariste Fragonard werd geboren in het Franse stadje Grasse, dat wereldberoemd werd om zijn parfumproductie; later woonde hij in Italië en vervolgens tot zijn dood in Parijs. Vanaf het begin groeide hij op in artistieke kringen: naast zijn ouders Jean - Honoré en Marie - Anne Fragonard woonde hij ook bij zijn tante, de schilderes Marguerite Gérard. Zijn vader was een van de beroemdste schilders van de late rococo-periode in Frankrijk en zijn eerste leraar. Op slechts 12-jarige leeftijd werd Alexandre als leerling aangenomen door de classicistische historieschilder Jaques - Louis David, hofschilder van de Franse koninklijke familie. Hij was uitzonderlijk veelzijdig en dat is waarschijnlijk de reden waarom hij later zo gewaardeerd werd. Hij maakte kleine en grote schilderijen, boekillustraties, modetekeningen en ontwerpen voor kostuums van de Parijse Opera, waar hij tot het einde van zijn leven als kostuumontwerper werkzaam was. Hij ontwierp ook nieuwe vormen en decoraties voor het beroemde porselein van de Koninklijke Porseleinfabriek van Sèvres. Hij was beeldhouwer, illustrator en lithograaf en hield zich bezig met architectonische ontwerpen. Amper dertien jaar oud staat zijn naam tussen de exposanten op de lijst van de Salon de Paris, en op zijn veertiende kreeg hij eerste prijzen. Ook sociale en politieke erkenning ontbrak niet en in 1817 werd hij benoemd tot Ridder van het Legioen van Eer.
Hij was negen jaar oud toen de beslissende gebeurtenis van de Franse Revolutie een nieuw tijdperk inluidde met de proclamatie van de Rechten van de Mens: het einde van het absolutisme en de corporatieve staat. Als kind van zijn tijd werd hij ook sterk beïnvloed door de Romantiek die aan het begin van de negentiende eeuw begon, met haar afkeer van rationaliteit en toewending naar emotie. In de kunst leidde deze ontwikkeling aanvankelijk weg van de academische classicistische schilderkunst en naar de nieuwe "troubadour"-stijl, die meestal kleinere formaten en geïdealiseerde motieven uit de middeleeuwen gebruikte. Alexandre - Évariste Fragonard wordt tegenwoordig beschouwd als een van de bekendste vertegenwoordigers van deze stijl; tijdens zijn leven bewoog hij zich echter tussen revolutie en restauratie: terwijl hij lange tijd vasthield aan de academische classicistische stijl van Jean - Auguste - Dominique Ingres, werd de invloed van de romantiek en haar grootste Franse vertegenwoordiger Eugène Delacroix steeds zichtbaarder in zijn schilderijen door meer drama en lichteffecten; in zijn beeldhouwwerk bleef de kunstenaar conventioneler en meer gehecht aan de klassieke periode.
Zijn schilderijen zijn beschreven als technisch meesterlijk en zijn nu te bewonderen in alle grote musea ter wereld, van het Louvre tot de MET en het British Museum. Wie Parijs bezoekt, kan verschillende van zijn beeldhouwwerken zien: het fronton van de Chambre des Députes, het grote standbeeld van generaal Pichegru, opperbevelhebber van het Rijnleger, en de fontein op het Maubertplein. Het graf van Fragonard op het kerkhof van Montmartre is onversierd en wordt gedekt door een stenen plaat.
Pagina 1 / 1