Kort voor het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog in januari 1864 zag Alfred Stieglitz het levenslicht als zoon van een Duits-joodse immigrantenfamilie in Hoboken, New Jersey. Het was belangrijk voor zijn ouders dat hun kinderen een goede opleiding kregen. Daarom verhuisde de familieclan in 1881 van de oostkust van de VS terug naar Duitsland. Het jaar daarop ging Alfred Stieglitz naar de technische hogeschool in Berlijn. In die tijd kwam hij voor het eerst in aanraking met fotografie. Het was nog niet te voorzien dat hij ooit een van de belangrijkste fotografen van zijn tijd zou worden. Aanvankelijk studeerde de jonge Stieglitz werktuigbouwkunde. Tegelijkertijd ontdekte hij zijn fascinatie voor fotografie. Alfred werd autodidact fotograaf en kon geen genoeg krijgen van het medium.
In 1882 kocht Stieglitz zijn eerste camera. Aanvankelijk fotografeerde hij vooral het Duitse landschap. Het grote publiek erkende zijn talent al snel en Stieglitz publiceerde artikelen en foto's in het Britse tijdschrift Amateur Photographer. Na de dood van zijn zus verhuisde Alfred in 1890 terug naar Amerika. Kort daarna werd hij een integraal vertegenwoordiger van het picturalisme. Zijn doel was niet alleen om een foto te maken, maar om elke geselecteerde kaart als een volwaardig artistiek expressiemiddel neer te zetten. Hij concentreerde zich altijd op een specifiek detail bij de keuze van zijn motieven. In zijn doen en laten ontwikkelde de uitzonderlijke fotograaf ook een voorkeur voor nacht- en misttaferelen. Voor hem was het van het grootste belang om met fotografische middelen een beeldeffect te creëren dat lijkt op dat van een schilderij. In zijn voorstellingen toonde de picturalist zowel landschappen, idyllische taferelen als personen, portretten en naakten die romantisch op de voorgrond waren geplaatst. Alfred Stieglitz had niet alleen een goed oog, maar bezat ook de flair om unieke indrukken achter te laten voor het nageslacht.
Uiteindelijk groeide de fotograaf uit tot een begrip. Bijna in zijn eentje populariseerde hij het medium fotografie. Dankzij zijn knowhow werd Stieglitz eigenaar van de jonge Photochrome Engraving Company en mede-uitgever van The American Amateur Photographer. Een slimme zet, want met deze pioniersstappen verstevigde Stieglitz zijn positie in de wereld van de fotografie. Samen met zijn vriend Edward Steichen opende de visionair in 1905 een avant-gardistische kunstgalerie aan Fifth Avenue in New York. In de tentoonstellingszalen van Galerie 291 waren fotografische werken, Afrikaanse kunst en werken van Europese modernistische kunstenaars voor het eerst in de Verenigde Staten te bewonderen. Plotseling werd Stieglitz niet alleen galeriehouder, maar ook een sleutelfiguur in de fotografie en kunstgeschiedenis. In de zomer van 1946 kreeg Alfred Stieglitz een fatale beroerte. Wat overblijft zijn foto's die ook nu nog herkenning en enthousiasme oproepen bij kijkers.
Kort voor het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog in januari 1864 zag Alfred Stieglitz het levenslicht als zoon van een Duits-joodse immigrantenfamilie in Hoboken, New Jersey. Het was belangrijk voor zijn ouders dat hun kinderen een goede opleiding kregen. Daarom verhuisde de familieclan in 1881 van de oostkust van de VS terug naar Duitsland. Het jaar daarop ging Alfred Stieglitz naar de technische hogeschool in Berlijn. In die tijd kwam hij voor het eerst in aanraking met fotografie. Het was nog niet te voorzien dat hij ooit een van de belangrijkste fotografen van zijn tijd zou worden. Aanvankelijk studeerde de jonge Stieglitz werktuigbouwkunde. Tegelijkertijd ontdekte hij zijn fascinatie voor fotografie. Alfred werd autodidact fotograaf en kon geen genoeg krijgen van het medium.
In 1882 kocht Stieglitz zijn eerste camera. Aanvankelijk fotografeerde hij vooral het Duitse landschap. Het grote publiek erkende zijn talent al snel en Stieglitz publiceerde artikelen en foto's in het Britse tijdschrift Amateur Photographer. Na de dood van zijn zus verhuisde Alfred in 1890 terug naar Amerika. Kort daarna werd hij een integraal vertegenwoordiger van het picturalisme. Zijn doel was niet alleen om een foto te maken, maar om elke geselecteerde kaart als een volwaardig artistiek expressiemiddel neer te zetten. Hij concentreerde zich altijd op een specifiek detail bij de keuze van zijn motieven. In zijn doen en laten ontwikkelde de uitzonderlijke fotograaf ook een voorkeur voor nacht- en misttaferelen. Voor hem was het van het grootste belang om met fotografische middelen een beeldeffect te creëren dat lijkt op dat van een schilderij. In zijn voorstellingen toonde de picturalist zowel landschappen, idyllische taferelen als personen, portretten en naakten die romantisch op de voorgrond waren geplaatst. Alfred Stieglitz had niet alleen een goed oog, maar bezat ook de flair om unieke indrukken achter te laten voor het nageslacht.
Uiteindelijk groeide de fotograaf uit tot een begrip. Bijna in zijn eentje populariseerde hij het medium fotografie. Dankzij zijn knowhow werd Stieglitz eigenaar van de jonge Photochrome Engraving Company en mede-uitgever van The American Amateur Photographer. Een slimme zet, want met deze pioniersstappen verstevigde Stieglitz zijn positie in de wereld van de fotografie. Samen met zijn vriend Edward Steichen opende de visionair in 1905 een avant-gardistische kunstgalerie aan Fifth Avenue in New York. In de tentoonstellingszalen van Galerie 291 waren fotografische werken, Afrikaanse kunst en werken van Europese modernistische kunstenaars voor het eerst in de Verenigde Staten te bewonderen. Plotseling werd Stieglitz niet alleen galeriehouder, maar ook een sleutelfiguur in de fotografie en kunstgeschiedenis. In de zomer van 1946 kreeg Alfred Stieglitz een fatale beroerte. Wat overblijft zijn foto's die ook nu nog herkenning en enthousiasme oproepen bij kijkers.
Pagina 1 / 6