Ambroise Louis Garneray's leven was zeker niet saai. De in 1783 in Parijs geboren Fransman was niet alleen kunstenaar, maar ook graveur, marineofficier, kaper en schrijver. Door zijn krachtige karakter en een levenswijze die niet alleen gekenmerkt werd door moraal en naastenliefde, was hij als persoon reeds tijdens zijn leven omstreden.
Zijn liefde voor de zee was echter waarschijnlijk het meest vormende voor Garneray en loopt als een rode draad door zowel zijn artistieke werk als zijn leven, vanaf zijn vroege jeugd. Ambroise Louis Garneray besloot op slechts 13-jarige leeftijd om bij de Franse marine te gaan. Zijn vader, Jean-François Garneray, die ook aan de schilderkunst was gewijd en leerling was geweest van Jacques-Louis David, liet zijn zoon gaan. Zijn eerste reizen met de marine brachten de jonge Ambroise Louis Garneray naar de Indische Oceaan, waar Frankrijk herhaaldelijk in hevige gevechten verwikkeld was met Britse oorlogsvloten. Garneray nam deel aan de zeeslagen en leed verschillende malen schipbreuk, maar zonder ooit ernstig gewond te zijn geraakt. Garneray werd meer en meer aangetrokken tot de donkere kant van het marineleven. Jarenlang verdiende hij de kost als kaper en slavenhandelaar, tot zijn schip in 1806 door de Britten werd gekaapt en hij krijgsgevangene werd.
Vervolgens bracht hij acht jaar in gevangenschap door in de Engelse havenstad Portsmouth. Terwijl hij zijn tijd uitzat, begon hij zich intensief met schilderen bezig te houden. Bijna al zijn werken zijn maritiem en verbeelden leven en dood op zee. Zijn stijl is gedetailleerd en duidelijk, maar toch verliezen de werken niet hun avontuurlijke geest door te duidelijk realistisch te zijn. Olieverfschilderijen waren Garneray's favoriete vorm van schilderen, maar zijn nalatenschap omvat ook talrijke gravures in koperplaat. Zijn werk verhaalt over avonturen op zee, maar ook over ontberingen en oorlogsvoering op zee. Schepen en boten, die natuurlijk een grote rol spelen in zijn kunstwerken, worden getekend met een aandacht voor detail die zelden wordt aangetroffen.
Na zijn gevangenschap keerde Ambroise Louis Garneray terug naar Frankrijk, waar hij werd benoemd tot "Peintre du Duc d'Angoulême, grand amiral d France". Dit betekende dat hij voortaan de officiële schilder was van de toenmalige admiraal van Frankrijk, Louis-Antoine de Bourbon, hertog d'Angoulême. Voor Garneray, die zijn hele leven al gefascineerd was door het leger, was deze benoeming een grote eer en een positie die hij dankbaar aanvaardde. De kunstenaar vertaalde de kracht van zijn schilderijen steeds meer naar het geschreven woord. Garneray vierde ook succes als schrijver. Het was echter pas tientallen jaren na zijn dood. Tot op de dag van vandaag worden zijn werken tentoongesteld in talrijke belangrijke musea, vooral in Frankrijk. Hij is een van de meest succesvolle en bekendste marineschilders aller tijden en heeft een blijvende stempel op het genre gedrukt. Ook vele kunstenaars na hem hebben zijn duidelijke en onmiskenbare stijl overgenomen.
Ambroise Louis Garneray's leven was zeker niet saai. De in 1783 in Parijs geboren Fransman was niet alleen kunstenaar, maar ook graveur, marineofficier, kaper en schrijver. Door zijn krachtige karakter en een levenswijze die niet alleen gekenmerkt werd door moraal en naastenliefde, was hij als persoon reeds tijdens zijn leven omstreden.
Zijn liefde voor de zee was echter waarschijnlijk het meest vormende voor Garneray en loopt als een rode draad door zowel zijn artistieke werk als zijn leven, vanaf zijn vroege jeugd. Ambroise Louis Garneray besloot op slechts 13-jarige leeftijd om bij de Franse marine te gaan. Zijn vader, Jean-François Garneray, die ook aan de schilderkunst was gewijd en leerling was geweest van Jacques-Louis David, liet zijn zoon gaan. Zijn eerste reizen met de marine brachten de jonge Ambroise Louis Garneray naar de Indische Oceaan, waar Frankrijk herhaaldelijk in hevige gevechten verwikkeld was met Britse oorlogsvloten. Garneray nam deel aan de zeeslagen en leed verschillende malen schipbreuk, maar zonder ooit ernstig gewond te zijn geraakt. Garneray werd meer en meer aangetrokken tot de donkere kant van het marineleven. Jarenlang verdiende hij de kost als kaper en slavenhandelaar, tot zijn schip in 1806 door de Britten werd gekaapt en hij krijgsgevangene werd.
Vervolgens bracht hij acht jaar in gevangenschap door in de Engelse havenstad Portsmouth. Terwijl hij zijn tijd uitzat, begon hij zich intensief met schilderen bezig te houden. Bijna al zijn werken zijn maritiem en verbeelden leven en dood op zee. Zijn stijl is gedetailleerd en duidelijk, maar toch verliezen de werken niet hun avontuurlijke geest door te duidelijk realistisch te zijn. Olieverfschilderijen waren Garneray's favoriete vorm van schilderen, maar zijn nalatenschap omvat ook talrijke gravures in koperplaat. Zijn werk verhaalt over avonturen op zee, maar ook over ontberingen en oorlogsvoering op zee. Schepen en boten, die natuurlijk een grote rol spelen in zijn kunstwerken, worden getekend met een aandacht voor detail die zelden wordt aangetroffen.
Na zijn gevangenschap keerde Ambroise Louis Garneray terug naar Frankrijk, waar hij werd benoemd tot "Peintre du Duc d'Angoulême, grand amiral d France". Dit betekende dat hij voortaan de officiële schilder was van de toenmalige admiraal van Frankrijk, Louis-Antoine de Bourbon, hertog d'Angoulême. Voor Garneray, die zijn hele leven al gefascineerd was door het leger, was deze benoeming een grote eer en een positie die hij dankbaar aanvaardde. De kunstenaar vertaalde de kracht van zijn schilderijen steeds meer naar het geschreven woord. Garneray vierde ook succes als schrijver. Het was echter pas tientallen jaren na zijn dood. Tot op de dag van vandaag worden zijn werken tentoongesteld in talrijke belangrijke musea, vooral in Frankrijk. Hij is een van de meest succesvolle en bekendste marineschilders aller tijden en heeft een blijvende stempel op het genre gedrukt. Ook vele kunstenaars na hem hebben zijn duidelijke en onmiskenbare stijl overgenomen.
Pagina 1 / 1