Pagina 1 / 9
Utagawa Hiroshige, geboren aan het eind van de 18e eeuw in het oude Edo (het huidige Tokyo), groeide op in bescheiden omstandigheden als zoon van een brandweerman en een nederige samoerai. Op jonge leeftijd wees geworden, erfde hij op 13-jarige leeftijd het ambt van zijn vader en moest vanaf dat moment het paleisterrein van de stad beschermen tegen branden. Zijn werk bracht slechts een bescheiden loon op, maar liet hem voldoende tijd om zijn artistieke opleiding voort te zetten. Kort daarna werd hij student aan de Utagawa school van houtsnedendrukkers en leerde hij de oude kunst van de Japanse houtsnede (ukiyo-e). Enkele jaren later beëindigde hij zijn opleiding en kreeg hij de kunstenaarsnaam Hiroshige, die traditioneel werd aangevuld met de naam van de school. De ster van de jonge Utagawa Hiroshige kon rijzen om een van Japans grootste kunstenaars te worden!
Zijn carrière kwam aanvankelijk op een laag pitje te staan totdat hij, nu 35 jaar oud, een reis begon die hem zou inspireren tot zijn beroemdste vroege werken. In opdracht van de Shōgun om paarden naar het keizerlijke hof te brengen, volgde hij de Tōkaidō-route langs de kustlijn van Edo naar de oude keizerlijke stad Kyōto, een van de belangrijkste handelsroutes van die tijd. Langs de stations van zijn reis ontmoette hij boeren, kooplieden en religieuze pelgrims en, vol inspiratie, maakte hij talrijke schetsen van zijn reis. Toen hij uiteindelijk terugkeerde naar Edo, maakte hij een reeks prenten voor landschapsschilderijen, de "53 staties van de Tōkaidō". Deze tonen reizigers, dragers en veermannen langs de Tōkai Weg tegen de achtergrond van typisch Japanse landschappen zoals rivierlopen, meren of zeebaaien, velden of bergmassieven, maar ook rustige dorpsstraattaferelen en stops bij rusthuizen en tempels. Opvallend is ook dat deze reisfoto's geen uniform seizoen weerspiegelen, maar veeleer wisselende seizoensindrukken met verschillende licht- en weersstemmingen, zon en regen, mist of sneeuw met artistieke vrijheid combineren.
Zijn gedetailleerde tekeningen werden uiteindelijk in houten platen gegraveerd om deze drukblokken met geschikte kleuren te bedekken en zo de afbeeldingen te kunnen reproduceren. Zelfs buiten Japan werden de op deze wijze vervaardigde houtsneden al snel gewilde verzamelobjecten en inspireerden vooral impressionistische en expressionistische kunstenaars als Vincent van Gogh en Claude Monet tot het maken van op Japan geïnspireerde werken van het zogenaamde japonisme. Tegen het einde van zijn leven, slechts enkele jaren voor zijn dood, maakte Hiroshige de tekeningen voor een andere serie, de "100 Beroemde Gezichtspunten van Edo", die, als een rijp werk op hoge leeftijd, het hoogtepunt van zijn artistieke werk en zijn grootste nalatenschap werd. Zij weerspiegelen de gehele diversiteit van de Japanse cultuur, met uitzicht op de berg Fuji, gecultiveerde landschappen, bloeiende kersenbomen, heiligdommen en oude tempeltuinen als essentiële motieven. Na een oeuvre van meer dan 8000 schilderijen te hebben gemaakt, trok Hiroshige zich uiteindelijk op 62-jarige leeftijd terug uit de wereld en sloot zijn dagen als boeddhistische monnik af.
Utagawa Hiroshige, geboren aan het eind van de 18e eeuw in het oude Edo (het huidige Tokyo), groeide op in bescheiden omstandigheden als zoon van een brandweerman en een nederige samoerai. Op jonge leeftijd wees geworden, erfde hij op 13-jarige leeftijd het ambt van zijn vader en moest vanaf dat moment het paleisterrein van de stad beschermen tegen branden. Zijn werk bracht slechts een bescheiden loon op, maar liet hem voldoende tijd om zijn artistieke opleiding voort te zetten. Kort daarna werd hij student aan de Utagawa school van houtsnedendrukkers en leerde hij de oude kunst van de Japanse houtsnede (ukiyo-e). Enkele jaren later beëindigde hij zijn opleiding en kreeg hij de kunstenaarsnaam Hiroshige, die traditioneel werd aangevuld met de naam van de school. De ster van de jonge Utagawa Hiroshige kon rijzen om een van Japans grootste kunstenaars te worden!
Zijn carrière kwam aanvankelijk op een laag pitje te staan totdat hij, nu 35 jaar oud, een reis begon die hem zou inspireren tot zijn beroemdste vroege werken. In opdracht van de Shōgun om paarden naar het keizerlijke hof te brengen, volgde hij de Tōkaidō-route langs de kustlijn van Edo naar de oude keizerlijke stad Kyōto, een van de belangrijkste handelsroutes van die tijd. Langs de stations van zijn reis ontmoette hij boeren, kooplieden en religieuze pelgrims en, vol inspiratie, maakte hij talrijke schetsen van zijn reis. Toen hij uiteindelijk terugkeerde naar Edo, maakte hij een reeks prenten voor landschapsschilderijen, de "53 staties van de Tōkaidō". Deze tonen reizigers, dragers en veermannen langs de Tōkai Weg tegen de achtergrond van typisch Japanse landschappen zoals rivierlopen, meren of zeebaaien, velden of bergmassieven, maar ook rustige dorpsstraattaferelen en stops bij rusthuizen en tempels. Opvallend is ook dat deze reisfoto's geen uniform seizoen weerspiegelen, maar veeleer wisselende seizoensindrukken met verschillende licht- en weersstemmingen, zon en regen, mist of sneeuw met artistieke vrijheid combineren.
Zijn gedetailleerde tekeningen werden uiteindelijk in houten platen gegraveerd om deze drukblokken met geschikte kleuren te bedekken en zo de afbeeldingen te kunnen reproduceren. Zelfs buiten Japan werden de op deze wijze vervaardigde houtsneden al snel gewilde verzamelobjecten en inspireerden vooral impressionistische en expressionistische kunstenaars als Vincent van Gogh en Claude Monet tot het maken van op Japan geïnspireerde werken van het zogenaamde japonisme. Tegen het einde van zijn leven, slechts enkele jaren voor zijn dood, maakte Hiroshige de tekeningen voor een andere serie, de "100 Beroemde Gezichtspunten van Edo", die, als een rijp werk op hoge leeftijd, het hoogtepunt van zijn artistieke werk en zijn grootste nalatenschap werd. Zij weerspiegelen de gehele diversiteit van de Japanse cultuur, met uitzicht op de berg Fuji, gecultiveerde landschappen, bloeiende kersenbomen, heiligdommen en oude tempeltuinen als essentiële motieven. Na een oeuvre van meer dan 8000 schilderijen te hebben gemaakt, trok Hiroshige zich uiteindelijk op 62-jarige leeftijd terug uit de wereld en sloot zijn dagen als boeddhistische monnik af.