Andreas Vesalius was een Brabander uit wat nu België is. Hij was arts, anatoom en schrijver. Hij wordt soms de grondlegger of vader van de moderne anatomie genoemd. Vesalius was een vooraanstaand professor die doceerde aan de Universiteit van Padua en later in zijn leven keizerlijk lijfarts van Keizer Karel V werd. De naam die hij kreeg is een gelatiniseerde naam van de Nederlandse naam Andries van Wezel. Dit was heel gebruikelijk onder geleerden uit Europa. Op de dag van zijn afstuderen kreeg Vesalius een hoge positie aangeboden als hoofd van de chirurgie en de anatomie in Padua. Hij was ook bekend als gastspreker in Pisa en Bologna. Voordien werden de onderwerpen waarover hij sprak onderwezen door het lezen van teksten, voornamelijk van Galenus. Niemand heeft de moeite genomen om deze beweringen van Galen te controleren. Vesalius wilde echter dissectie doen als zijn voornaamste instrument om anatomie te onderwijzen. Hij deed het werk zelf, en zijn leerlingen keken toe terwijl ze rond de tafel zaten. Andreas Vesalius geloofde dat praktische en directe observatie het beste onderwijsmiddel was. Hij hield ook zeer gedetailleerde tekeningen van zijn secties bij voor zijn studenten om te bekijken.
Andreas Vesalius stond bekend als een groot schrijver die de opvattingen over de menselijke anatomie veranderde. Onmiddellijk na de publicatie van zijn werk werd hij benoemd tot keizerlijk lijfarts aan het hof van keizer Karel V. Onmiddellijk nadat hij de Venetiaanse senaat in Padua van zijn ontslag op de hoogte had gesteld, werd hij uitgenodigd om les te geven aan de universiteit van Pisa, hetgeen hij afwees. Toen hij zijn post aan het hof van de keizer aanvaardde, maakten vele andere artsen hem belachelijk om zijn methoden. Hij werkte elf jaar voor het hof en reisde met hen mee. Hij hielp bij de behandeling van gewonden van gevechten en toernooien. Na de dood van Karel V diende hij Filips II aan het hof. In deze periode publiceerde hij een herziene editie van zijn werk de corporis. Daarna begon hij te werken aan zijn zevendelige werk getiteld de humani corporis fabrica, dat kan worden vertaald als Over de stof van het menselijk lichaam. Dit werk bevatte illustraties die vermoedelijk door een leerling van Titiaan zijn getekend. Onmiddellijk na de publicatie van dit werk publiceerde hij een andere versie, genaamd de humani corporis fabrica librorum epitome. In deze versie lag de nadruk meer op de illustraties om het voor de mensen begrijpelijker te maken. De twee boeken waren verschillend. Andreas Vesalius is ook bekend om zijn wetenschappelijke bevindingen. Hij was degene die voor het eerst geloofde dat het skelet het raamwerk is dat het menselijk lichaam bij elkaar houdt. Deze verklaring is te vinden in het eerste hoofdstuk van de Fabrica. Hij gebruikte deze bewering ook in veel van zijn toespraken en lezingen. Dit was een van zijn meest hardnekkige beweringen tegen de theorieën van Galen. Een van zijn meest indrukwekkende bijdragen was zijn studie en observatie van het spierstelsel. De illustraties in zijn boek de Fabrica waren een grote bijdrage en openbaring voor de studie van de menselijke anatomie. Daarnaast heeft hij uitgebreid onderzoek gedaan naar het vaatstelsel en de bloedsomloop, het zenuwstelsel, de buikorganen en andere delen van het menselijk lichaam.
Andreas Vesalius was een Brabander uit wat nu België is. Hij was arts, anatoom en schrijver. Hij wordt soms de grondlegger of vader van de moderne anatomie genoemd. Vesalius was een vooraanstaand professor die doceerde aan de Universiteit van Padua en later in zijn leven keizerlijk lijfarts van Keizer Karel V werd. De naam die hij kreeg is een gelatiniseerde naam van de Nederlandse naam Andries van Wezel. Dit was heel gebruikelijk onder geleerden uit Europa. Op de dag van zijn afstuderen kreeg Vesalius een hoge positie aangeboden als hoofd van de chirurgie en de anatomie in Padua. Hij was ook bekend als gastspreker in Pisa en Bologna. Voordien werden de onderwerpen waarover hij sprak onderwezen door het lezen van teksten, voornamelijk van Galenus. Niemand heeft de moeite genomen om deze beweringen van Galen te controleren. Vesalius wilde echter dissectie doen als zijn voornaamste instrument om anatomie te onderwijzen. Hij deed het werk zelf, en zijn leerlingen keken toe terwijl ze rond de tafel zaten. Andreas Vesalius geloofde dat praktische en directe observatie het beste onderwijsmiddel was. Hij hield ook zeer gedetailleerde tekeningen van zijn secties bij voor zijn studenten om te bekijken.
Andreas Vesalius stond bekend als een groot schrijver die de opvattingen over de menselijke anatomie veranderde. Onmiddellijk na de publicatie van zijn werk werd hij benoemd tot keizerlijk lijfarts aan het hof van keizer Karel V. Onmiddellijk nadat hij de Venetiaanse senaat in Padua van zijn ontslag op de hoogte had gesteld, werd hij uitgenodigd om les te geven aan de universiteit van Pisa, hetgeen hij afwees. Toen hij zijn post aan het hof van de keizer aanvaardde, maakten vele andere artsen hem belachelijk om zijn methoden. Hij werkte elf jaar voor het hof en reisde met hen mee. Hij hielp bij de behandeling van gewonden van gevechten en toernooien. Na de dood van Karel V diende hij Filips II aan het hof. In deze periode publiceerde hij een herziene editie van zijn werk de corporis. Daarna begon hij te werken aan zijn zevendelige werk getiteld de humani corporis fabrica, dat kan worden vertaald als Over de stof van het menselijk lichaam. Dit werk bevatte illustraties die vermoedelijk door een leerling van Titiaan zijn getekend. Onmiddellijk na de publicatie van dit werk publiceerde hij een andere versie, genaamd de humani corporis fabrica librorum epitome. In deze versie lag de nadruk meer op de illustraties om het voor de mensen begrijpelijker te maken. De twee boeken waren verschillend. Andreas Vesalius is ook bekend om zijn wetenschappelijke bevindingen. Hij was degene die voor het eerst geloofde dat het skelet het raamwerk is dat het menselijk lichaam bij elkaar houdt. Deze verklaring is te vinden in het eerste hoofdstuk van de Fabrica. Hij gebruikte deze bewering ook in veel van zijn toespraken en lezingen. Dit was een van zijn meest hardnekkige beweringen tegen de theorieën van Galen. Een van zijn meest indrukwekkende bijdragen was zijn studie en observatie van het spierstelsel. De illustraties in zijn boek de Fabrica waren een grote bijdrage en openbaring voor de studie van de menselijke anatomie. Daarnaast heeft hij uitgebreid onderzoek gedaan naar het vaatstelsel en de bloedsomloop, het zenuwstelsel, de buikorganen en andere delen van het menselijk lichaam.
Pagina 1 / 1