Vanuit het hart van Rusland, in Stanitsjaja Sloboda, gelegen in het door de overheid bestuurde Tambov, zag Andrej Petrovitsj Ryaboesjkin op 29 oktober 1861 het levenslicht. Geboren in een familie van iconenschilders, was kunst vanaf het begin het leidende element in zijn leven. Al op jonge leeftijd hielp hij zijn vader en oudere broer, die beiden dit heilige beroep uitoefenden. Maar op 14-jarige leeftijd verloor hij zijn ouders en bleef hij als wees achter. Te midden van deze pijn vond Ryabushkin de moed om zijn passie voor kunst voort te zetten en ging hij in 1875 naar het Moskouse College voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur - een van de jongste studenten ooit.
Zijn opleiding was veelomvattend en inspirerend. Hij kreeg les van meesters als Vasily Grigorievich Perov en Illarion Mikhailovich Pryanishnikov. Na de dood van Perov in 1882 verliet hij Moskou echter zonder diploma en ging hij naar de kunstacademie van Sint-Petersburg om te studeren bij Pavel Petrovitsj Tsjistjakov. Ondanks persoonlijke teleurstelling over deze ervaring, studeerde hij af in 1892. Hoewel hij geen prijs kreeg voor zijn scriptie, kreeg hij wel een beurs om zijn opleiding op eigen kosten in het buitenland voort te zetten.
Ryabushkin besloot echter niet naar het buitenland te gaan. In plaats daarvan reisde hij door oude Russische steden zoals Novgorod, Kiev, Moskou, Oelitsj en Jaroslavl. Op deze reizen verdiepte hij zich in de architectonische wonderen, volksambachten, oude wapens, stoffen, wandtapijten en borduurwerk van deze steden. De diepe verbondenheid met en het begrip van de Russische cultuur die hij op deze reizen ontwikkelde, werden een belangrijke inspiratiebron voor zijn latere werken.
In 1890, 1892 en 1894 nam hij deel aan de reizende tentoonstellingen van de Peredwischniki, een kunstenaarsbeweging die realistische kunst promootte. Maar later scheidde hij zich af van deze groep. In de jaren 1890, een periode waarin hij weinig opdrachten kreeg voor tekeningen, aquarellen en illustraties voor tijdschriften, vestigde hij zich in Lubvino. In 1901 liet hij een atelier bouwen in het nabijgelegen dorp Didwino. In de daaropvolgende jaren wijdde hij zich intensief aan het leven van de Russische plattelandsbevolking van zijn tijd, wat weerspiegeld werd in de werken uit deze periode.
Vanuit het hart van Rusland, in Stanitsjaja Sloboda, gelegen in het door de overheid bestuurde Tambov, zag Andrej Petrovitsj Ryaboesjkin op 29 oktober 1861 het levenslicht. Geboren in een familie van iconenschilders, was kunst vanaf het begin het leidende element in zijn leven. Al op jonge leeftijd hielp hij zijn vader en oudere broer, die beiden dit heilige beroep uitoefenden. Maar op 14-jarige leeftijd verloor hij zijn ouders en bleef hij als wees achter. Te midden van deze pijn vond Ryabushkin de moed om zijn passie voor kunst voort te zetten en ging hij in 1875 naar het Moskouse College voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur - een van de jongste studenten ooit.
Zijn opleiding was veelomvattend en inspirerend. Hij kreeg les van meesters als Vasily Grigorievich Perov en Illarion Mikhailovich Pryanishnikov. Na de dood van Perov in 1882 verliet hij Moskou echter zonder diploma en ging hij naar de kunstacademie van Sint-Petersburg om te studeren bij Pavel Petrovitsj Tsjistjakov. Ondanks persoonlijke teleurstelling over deze ervaring, studeerde hij af in 1892. Hoewel hij geen prijs kreeg voor zijn scriptie, kreeg hij wel een beurs om zijn opleiding op eigen kosten in het buitenland voort te zetten.
Ryabushkin besloot echter niet naar het buitenland te gaan. In plaats daarvan reisde hij door oude Russische steden zoals Novgorod, Kiev, Moskou, Oelitsj en Jaroslavl. Op deze reizen verdiepte hij zich in de architectonische wonderen, volksambachten, oude wapens, stoffen, wandtapijten en borduurwerk van deze steden. De diepe verbondenheid met en het begrip van de Russische cultuur die hij op deze reizen ontwikkelde, werden een belangrijke inspiratiebron voor zijn latere werken.
In 1890, 1892 en 1894 nam hij deel aan de reizende tentoonstellingen van de Peredwischniki, een kunstenaarsbeweging die realistische kunst promootte. Maar later scheidde hij zich af van deze groep. In de jaren 1890, een periode waarin hij weinig opdrachten kreeg voor tekeningen, aquarellen en illustraties voor tijdschriften, vestigde hij zich in Lubvino. In 1901 liet hij een atelier bouwen in het nabijgelegen dorp Didwino. In de daaropvolgende jaren wijdde hij zich intensief aan het leven van de Russische plattelandsbevolking van zijn tijd, wat weerspiegeld werd in de werken uit deze periode.
Pagina 1 / 1