Arthur Devis was een Britse renaissance- en rococoschilder. Hij was de oudste zoon van Anthony Devis, die lid was van de gemeenteraad van Lancashire. Vermoedelijk kon Arthur Devis via de connecties van zijn vader een leerling van de Vlaamse schilder Peter Tillemans worden. Devis beëindigde zijn leertijd bij Tillemans in Londen en werd daarna zijn assistent. Onder toezicht van Tillemans schilderde Devis vooral landschappen en stadsgezichten. Hij kopieerde het werk van Italiaanse kunstenaars als Pannini en Marco Ricci. Toen Tillemans met pensioen ging, keerde Devis op 21-jarige leeftijd terug naar zijn geboortestad Lancashire. Een van zijn eerste bekende opdrachten was ook een landschapsschilderij, dat hij op 23-jarige leeftijd voltooide. Devis schakelde enkele jaren later over van landschapsschilderijen naar portretten. De reden hiervoor zou de financiële aantrekkingskracht van dit genre kunnen zijn. Door de connecties van zijn vader had Devis goede contacten met de rijke en vooral pro-Jacobitische families in de regio Lancashire.
Op 26 jarige leeftijd keerde Devis terug naar Londen en opende zijn eigen studio. Hij werd vooral bekend door zijn conversatiestukjes. Dit zijn portretten van verschillende mensen die blijkbaar met elkaar praten. Hoewel hij zich vooral richtte op portretten, speelde de achtergrond nog steeds een rol. Hij schilderde zijn opdrachtgevers vaak voor een landschappelijke achtergrond, die hij zeer getrouw heeft overgenomen. Voor interieurs daarentegen hield hij zich bijna altijd aan zijn verbeelding. Zijn stijl en goede connecties maakten van hem een gewild kunstenaar in Londen en hij had veel opdrachten in de komende jaren. Devis bereikte het hoogtepunt van zijn carrière op 36 jarige leeftijd. In de volgende tien jaar had hij de meeste opdrachten. Op 48-jarige leeftijd werd hij voorzitter van de Society of Artists of Great Britain, waar hij af en toe een deel van zijn werk tentoonstelde. Devis heeft echter nooit geprobeerd om te exposeren of om lid te worden van de Koninklijke Academie.
Al enkele jaren voor zijn verkiezing tot voorzitter van het Genootschap van Kunstenaars was Devis als portretschilder nauwelijks van belang. Want zijn stijl was inmiddels uit de mode geraakt. Zijn roem werd betwist door kunstenaars als Johann Zaffony en Joshua Reynolds en hun werken. Door een gebrek aan opdrachten moest Devis uiteindelijk de restauratiewerken aanvaarden om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar hij heeft ook heel goed verdiend met dit werk. Zo ontving hij ongeveer 1000 pond voor de restauratie van enkele werken van de Britse schilder James Thornhill. Devis verkocht uiteindelijk al zijn schilderijen toen hij 71 jaar oud was om met pensioen te gaan. Hij verhuisde naar Brighton en stierf daar vier jaar later. Devis was getrouwd met Elizabeth Faulkner. Het echtpaar heeft 22 kinderen voortgebracht, maar slechts zes daarvan zijn volwassen geworden. Twee van zijn zonen, Thomas Anthony Devis en Arthur William Devis werden ook schilder. Zijn halfbroer Anthony Devis was ook een bekend schilder.
Arthur Devis was een Britse renaissance- en rococoschilder. Hij was de oudste zoon van Anthony Devis, die lid was van de gemeenteraad van Lancashire. Vermoedelijk kon Arthur Devis via de connecties van zijn vader een leerling van de Vlaamse schilder Peter Tillemans worden. Devis beëindigde zijn leertijd bij Tillemans in Londen en werd daarna zijn assistent. Onder toezicht van Tillemans schilderde Devis vooral landschappen en stadsgezichten. Hij kopieerde het werk van Italiaanse kunstenaars als Pannini en Marco Ricci. Toen Tillemans met pensioen ging, keerde Devis op 21-jarige leeftijd terug naar zijn geboortestad Lancashire. Een van zijn eerste bekende opdrachten was ook een landschapsschilderij, dat hij op 23-jarige leeftijd voltooide. Devis schakelde enkele jaren later over van landschapsschilderijen naar portretten. De reden hiervoor zou de financiële aantrekkingskracht van dit genre kunnen zijn. Door de connecties van zijn vader had Devis goede contacten met de rijke en vooral pro-Jacobitische families in de regio Lancashire.
Op 26 jarige leeftijd keerde Devis terug naar Londen en opende zijn eigen studio. Hij werd vooral bekend door zijn conversatiestukjes. Dit zijn portretten van verschillende mensen die blijkbaar met elkaar praten. Hoewel hij zich vooral richtte op portretten, speelde de achtergrond nog steeds een rol. Hij schilderde zijn opdrachtgevers vaak voor een landschappelijke achtergrond, die hij zeer getrouw heeft overgenomen. Voor interieurs daarentegen hield hij zich bijna altijd aan zijn verbeelding. Zijn stijl en goede connecties maakten van hem een gewild kunstenaar in Londen en hij had veel opdrachten in de komende jaren. Devis bereikte het hoogtepunt van zijn carrière op 36 jarige leeftijd. In de volgende tien jaar had hij de meeste opdrachten. Op 48-jarige leeftijd werd hij voorzitter van de Society of Artists of Great Britain, waar hij af en toe een deel van zijn werk tentoonstelde. Devis heeft echter nooit geprobeerd om te exposeren of om lid te worden van de Koninklijke Academie.
Al enkele jaren voor zijn verkiezing tot voorzitter van het Genootschap van Kunstenaars was Devis als portretschilder nauwelijks van belang. Want zijn stijl was inmiddels uit de mode geraakt. Zijn roem werd betwist door kunstenaars als Johann Zaffony en Joshua Reynolds en hun werken. Door een gebrek aan opdrachten moest Devis uiteindelijk de restauratiewerken aanvaarden om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar hij heeft ook heel goed verdiend met dit werk. Zo ontving hij ongeveer 1000 pond voor de restauratie van enkele werken van de Britse schilder James Thornhill. Devis verkocht uiteindelijk al zijn schilderijen toen hij 71 jaar oud was om met pensioen te gaan. Hij verhuisde naar Brighton en stierf daar vier jaar later. Devis was getrouwd met Elizabeth Faulkner. Het echtpaar heeft 22 kinderen voortgebracht, maar slechts zes daarvan zijn volwassen geworden. Twee van zijn zonen, Thomas Anthony Devis en Arthur William Devis werden ook schilder. Zijn halfbroer Anthony Devis was ook een bekend schilder.
Pagina 1 / 2