Sommige schilders waren zo veelzijdig als kunstenaars en grote geesten dat men zich onwillekeurig afvraagt wanneer en waar men eigenlijk tijd had om te schilderen. Benedito Calixto de Jesus, een schilder uit Brazilië, wordt op de Portugese Wikipedia-pagina gepresenteerd als "schilder, tekenaar, fotograaf, historicus, decorateur, cartograaf en amateur-astronoom" - quasi een polymeer van zijn tijd. Geboren in 1853 in Itanháem niet ver van Sao Paulo, ging hij niet naar de "Imperial Academy of Fine Arts" in Rio de Janeiro, zoals de meeste kunstenaars van zijn tijd deden; Calixto was een autodidactisch kunstenaar en bleef altijd verbonden aan zijn thuisregio Sao Paulo. Hij woonde in de havenstad Santos sinds 1881 en werd (lang voor de tijd van de voetballer Pelé) beschouwd als zijn beroemdste inwoner.
Benedito Calixto schilderde voornamelijk stadsgezichten en landschappen, hij had een zachte plek voor eenvoudige mensen in traditionele of feestelijke kleding. Maar zijn beroemdste werken zijn gewijd aan historische of hedendaagse onderwerpen. Zo is er "De Proclamatie van de Republiek", waarin de ceremonie wordt getoond op het moment van de groet (keizer Pedro II was in 1889 door een militair gips omvergeworpen) en "De schipbreuk van de SS Sirio", waarin een groep biddende priesters te midden van wanhopige mensen te zien is. Op dit schip, in de buurt van Cartagena (Spanje), verloren in 1906 ongeveer 200 mensen, voornamelijk Italiaanse emigranten op weg naar Argentinië, het leven. Een groep katholieke hoogwaardigheidsbekleders (waaronder de Braziliaanse aartsbisschoppen van Sao Paulo en Porto Alegre) heeft zich voorbeeldig gedragen, de passagiers gezegend en voor hun doorzettingsvermogen betaald, deels met hun leven, terwijl de kapitein en delen van de bemanning zich bij de eerste gelegenheid in veiligheid brachten. In Italië bleef de catastrofe onopgemerkt, de laatste keer dat het werd besproken was in 2012 ter gelegenheid van de "Costa Concordia-affaire".
Calixto's portretten van historische persoonlijkheden waren ook zeer gewild. Tot zijn meesterwerken behoren die van Domingo's Jorge Velho (een van de geluksridders die rond 1700 het achterland van Sao Paulo ontdekte en veroverde) en Martim Alfonso de Sousa (stichter van de eerste nederzetting niet ver van Sao Paulo en de eerste gouverneur van Brazilië voor de Portugese kroon) of de staatsman en mineraloog José Bonifácio Andrade e Silva.
Zoals het zijn naam betaamt (het betekent "Jezus' gezegende kelk" in het Duits), waren religieuze thema's de derde pijler van Benedito Calixto de Jesus. Calixto stierf in 1927 op 76-jarige leeftijd in Sao Paulo.
Sommige schilders waren zo veelzijdig als kunstenaars en grote geesten dat men zich onwillekeurig afvraagt wanneer en waar men eigenlijk tijd had om te schilderen. Benedito Calixto de Jesus, een schilder uit Brazilië, wordt op de Portugese Wikipedia-pagina gepresenteerd als "schilder, tekenaar, fotograaf, historicus, decorateur, cartograaf en amateur-astronoom" - quasi een polymeer van zijn tijd. Geboren in 1853 in Itanháem niet ver van Sao Paulo, ging hij niet naar de "Imperial Academy of Fine Arts" in Rio de Janeiro, zoals de meeste kunstenaars van zijn tijd deden; Calixto was een autodidactisch kunstenaar en bleef altijd verbonden aan zijn thuisregio Sao Paulo. Hij woonde in de havenstad Santos sinds 1881 en werd (lang voor de tijd van de voetballer Pelé) beschouwd als zijn beroemdste inwoner.
Benedito Calixto schilderde voornamelijk stadsgezichten en landschappen, hij had een zachte plek voor eenvoudige mensen in traditionele of feestelijke kleding. Maar zijn beroemdste werken zijn gewijd aan historische of hedendaagse onderwerpen. Zo is er "De Proclamatie van de Republiek", waarin de ceremonie wordt getoond op het moment van de groet (keizer Pedro II was in 1889 door een militair gips omvergeworpen) en "De schipbreuk van de SS Sirio", waarin een groep biddende priesters te midden van wanhopige mensen te zien is. Op dit schip, in de buurt van Cartagena (Spanje), verloren in 1906 ongeveer 200 mensen, voornamelijk Italiaanse emigranten op weg naar Argentinië, het leven. Een groep katholieke hoogwaardigheidsbekleders (waaronder de Braziliaanse aartsbisschoppen van Sao Paulo en Porto Alegre) heeft zich voorbeeldig gedragen, de passagiers gezegend en voor hun doorzettingsvermogen betaald, deels met hun leven, terwijl de kapitein en delen van de bemanning zich bij de eerste gelegenheid in veiligheid brachten. In Italië bleef de catastrofe onopgemerkt, de laatste keer dat het werd besproken was in 2012 ter gelegenheid van de "Costa Concordia-affaire".
Calixto's portretten van historische persoonlijkheden waren ook zeer gewild. Tot zijn meesterwerken behoren die van Domingo's Jorge Velho (een van de geluksridders die rond 1700 het achterland van Sao Paulo ontdekte en veroverde) en Martim Alfonso de Sousa (stichter van de eerste nederzetting niet ver van Sao Paulo en de eerste gouverneur van Brazilië voor de Portugese kroon) of de staatsman en mineraloog José Bonifácio Andrade e Silva.
Zoals het zijn naam betaamt (het betekent "Jezus' gezegende kelk" in het Duits), waren religieuze thema's de derde pijler van Benedito Calixto de Jesus. Calixto stierf in 1927 op 76-jarige leeftijd in Sao Paulo.
Pagina 1 / 1