Pagina 1 / 1
Émile Auguste Carolus-Duran, beter bekend als Carolus-Duran, heeft zijn unieke plaats in de wereld van de kunst als een buitengewoon getalenteerde Franse schilder. Hij werd geboren in Lille op 4 juli 1837, werd een belangrijke exponent van het Realisme en drukte een diepe stempel op de kunstgeschiedenis tot aan zijn dood in Parijs op 17 februari 1917. Zijn artistieke talent werd al vroeg herkend. Hij begon zijn artistieke opleiding aan de Ecole Municipale van Lille, waar de plaatselijke schilder François Souchon zijn potentieel herkende. Dit leidde tot een uitnodiging om in het atelier van Souchon te komen werken. Souchon ondersteunde Carolus-Duran bij het verkrijgen van een beurs van zijn woonplaats, waardoor hij twee jaar in Parijs kon doorbrengen. Hier studeerde hij aan de Académie Suisse en nam hij zijn artiestennaam Carolus-Duran aan. Geïnspireerd door de meesterwerken van het Louvre, vooral die van Leonardo da Vinci, ontwikkelde hij een kenmerkende stijl.
Carolus-Duran verwierf bekendheid met zijn werk "L'Assassiné", dat werd tentoongesteld op een salon in Parijs en de interesse wekte van zijn geboortestad Lille, die het schilderij kocht. Dankzij dit succes kon hij naar Spanje reizen, waar hij het werk van Diego Velázquez ontdekte. Hij was zo gefascineerd dat hij in deze stijl begon te schilderen. Bij zijn terugkeer in Parijs richtte hij een groot atelier in met zijn vrouw, de schilderes Pauline Marie Croizette. Hier gaf hij les aan veel studenten en werd hij een van de drukste schilders van Parijs. Zijn "Portret van mevrouw***", ook bekend als "De dame met de handschoen", en "De dame met de hond" zijn opmerkelijke voorbeelden van zijn portretkunst. Het eerste kreeg een medaille op de Parijse Salon in 1869 en werd aangekocht door het Musée du Luxembourg. Vanaf 1875 ging Carolus-Duran zich steeds meer toeleggen op genre- en historieschilderijen, geïnspireerd door kunstenaars als Peter Paul Rubens en Paolo Veronese, maar hij behield altijd zijn naturalistische wortels. Zijn verdiensten werden erkend met een eremedaille op de Parijse Salon in 1879. In 1890 was hij medeoprichter van de "Société nationale des beaux-arts". Hij werd gekozen tot jurylid van de Parijse kunstenaarsverenigingen en door zijn eigen academie tot erevoorzitter benoemd. In 1904 werd hij benoemd tot grootofficier van het Legioen van Eer en in 1905 tot directeur van de Académie de France in Rome.
Zijn unieke techniek, die hij vanaf 1873 als leraar doorgaf aan zijn leerlingen, bestond uit het werken op een ongeprepareerd doek, waarbij hij eerst de essentiële kleurvlakken markeerde met houtskool, de basistekening uitvoerde met brede penseelstreken en de afzonderlijke kleurvlakken primeerde met gedempte tinten. Hierop voortbouwend werden de volgende kleurtonen toegevoegd, zodat er geleidelijk een beeld ontstond, bijna als in een mozaïekachtige compositie. Carolus-Duran heeft een grote invloed gehad op de kunstwereld, zowel door zijn eigen kunstwerken als door het onderwijs aan studenten. Vandaag de dag leeft zijn nalatenschap voort, niet alleen in de musea die zijn werken huisvesten, maar ook door de reproducties van zijn werken die met de grootst mogelijke zorg en respect worden geproduceerd. Hierdoor kunnen kunstliefhebbers over de hele wereld zijn kunst ervaren en waarderen. In zijn rol als schilder, leraar en vernieuwer heeft Carolus-Duran een onuitwisbare stempel gedrukt op de wereld van de kunst, een erfenis die ons eraan herinnert dat kunst niet alleen een vorm van representatie is, maar ook een vorm van verkenning en ontdekking.
Émile Auguste Carolus-Duran, beter bekend als Carolus-Duran, heeft zijn unieke plaats in de wereld van de kunst als een buitengewoon getalenteerde Franse schilder. Hij werd geboren in Lille op 4 juli 1837, werd een belangrijke exponent van het Realisme en drukte een diepe stempel op de kunstgeschiedenis tot aan zijn dood in Parijs op 17 februari 1917. Zijn artistieke talent werd al vroeg herkend. Hij begon zijn artistieke opleiding aan de Ecole Municipale van Lille, waar de plaatselijke schilder François Souchon zijn potentieel herkende. Dit leidde tot een uitnodiging om in het atelier van Souchon te komen werken. Souchon ondersteunde Carolus-Duran bij het verkrijgen van een beurs van zijn woonplaats, waardoor hij twee jaar in Parijs kon doorbrengen. Hier studeerde hij aan de Académie Suisse en nam hij zijn artiestennaam Carolus-Duran aan. Geïnspireerd door de meesterwerken van het Louvre, vooral die van Leonardo da Vinci, ontwikkelde hij een kenmerkende stijl.
Carolus-Duran verwierf bekendheid met zijn werk "L'Assassiné", dat werd tentoongesteld op een salon in Parijs en de interesse wekte van zijn geboortestad Lille, die het schilderij kocht. Dankzij dit succes kon hij naar Spanje reizen, waar hij het werk van Diego Velázquez ontdekte. Hij was zo gefascineerd dat hij in deze stijl begon te schilderen. Bij zijn terugkeer in Parijs richtte hij een groot atelier in met zijn vrouw, de schilderes Pauline Marie Croizette. Hier gaf hij les aan veel studenten en werd hij een van de drukste schilders van Parijs. Zijn "Portret van mevrouw***", ook bekend als "De dame met de handschoen", en "De dame met de hond" zijn opmerkelijke voorbeelden van zijn portretkunst. Het eerste kreeg een medaille op de Parijse Salon in 1869 en werd aangekocht door het Musée du Luxembourg. Vanaf 1875 ging Carolus-Duran zich steeds meer toeleggen op genre- en historieschilderijen, geïnspireerd door kunstenaars als Peter Paul Rubens en Paolo Veronese, maar hij behield altijd zijn naturalistische wortels. Zijn verdiensten werden erkend met een eremedaille op de Parijse Salon in 1879. In 1890 was hij medeoprichter van de "Société nationale des beaux-arts". Hij werd gekozen tot jurylid van de Parijse kunstenaarsverenigingen en door zijn eigen academie tot erevoorzitter benoemd. In 1904 werd hij benoemd tot grootofficier van het Legioen van Eer en in 1905 tot directeur van de Académie de France in Rome.
Zijn unieke techniek, die hij vanaf 1873 als leraar doorgaf aan zijn leerlingen, bestond uit het werken op een ongeprepareerd doek, waarbij hij eerst de essentiële kleurvlakken markeerde met houtskool, de basistekening uitvoerde met brede penseelstreken en de afzonderlijke kleurvlakken primeerde met gedempte tinten. Hierop voortbouwend werden de volgende kleurtonen toegevoegd, zodat er geleidelijk een beeld ontstond, bijna als in een mozaïekachtige compositie. Carolus-Duran heeft een grote invloed gehad op de kunstwereld, zowel door zijn eigen kunstwerken als door het onderwijs aan studenten. Vandaag de dag leeft zijn nalatenschap voort, niet alleen in de musea die zijn werken huisvesten, maar ook door de reproducties van zijn werken die met de grootst mogelijke zorg en respect worden geproduceerd. Hierdoor kunnen kunstliefhebbers over de hele wereld zijn kunst ervaren en waarderen. In zijn rol als schilder, leraar en vernieuwer heeft Carolus-Duran een onuitwisbare stempel gedrukt op de wereld van de kunst, een erfenis die ons eraan herinnert dat kunst niet alleen een vorm van representatie is, maar ook een vorm van verkenning en ontdekking.