Zoals vele kunstenaars uit de Art Nouveau-periode streefde Charles Rennie Mackintosh naar een universele vormgeving die betrekking had op architectuur, binnenhuisinrichting en alledaagse voorwerpen, met andere woorden op het hele dagelijkse leven. Naast huizen ontwierp hij een grote verscheidenheid aan meubels, patroongordijnen, liet bestek en metaal gieten, schetste boekomslagen en hield zich bezig met een breed scala aan andere decoratieve kunsten. Daarnaast maakte hij ook bloemstudies, ornamentale en architectonische schetsen of landschapsgezichten.
Hij was vormend voor de architectuurscène in Glasgow, beïnvloedde in belangrijke mate de Wiener Secession en de Wiener Werkstätten met zijn zwart-witte stijl, en ook de Duitse productie-installaties in Hellerau. Innovatieve en nieuwe woonconcepten die daar werden ontwikkeld, straalden af op het Bauhaus en legden de basis voor het moderne meubeldesign zoals we dat tot op de dag van vandaag kennen en waarderen. Mackintosh' vrouw Margaret MacDonald, die zelf artistiek actief was, was altijd op beslissende wijze betrokken bij Mackintosh' ideeën en concepten. Mackintosh werd op zijn beurt beïnvloed door de tuinbouwambities van zijn vader en verwerkte graag een gestileerde roos of andere florale elementen in zijn werken. Daarnaast werd hij beïnvloed door de Keltische oorsprong van Schotland en door Japanse kunstwerken, wat resulteerde in een geometrische vormgeving, een zekere eenvoud en een symbolische vormentaal. Bijzonder opmerkelijk is zijn ontwerp en realisatie van de Glasgow School of Art, die tot op de dag van vandaag wordt beschouwd als het meesterwerk van Charles Rennie Mackintosh, ondanks de beginnende alcoholverslaving van de architect. Het ontwerp van de bibliotheek is hier bijzonder opmerkelijk. Ook voor het ontwerp en de verwezenlijking van vier salons in Glasgow was het niet zonder een zekere ironie dat Mackintosh een aanzienlijk drankprobleem had, aangezien de opdrachtgever, als lid van de Anti-Alcohol League, het enthousiaste doel nastreefde een ontmoetingsplaats voor theedrinkers in het drankvriendelijke Schotland te creëren en het schenken van alcohol in haar theesalons beslist niet de bedoeling was.
Het is niet minder begrijpelijk, maar des te tragischer, dat de beroemde stoelen van Mackintosh met hun hoge rugleuningen nu als designklassiekers worden beschouwd, terwijl de kunstenaar zelf zijn leven lang niet echt veel geld kon verdienen met zijn ontwerpen en zelfs met zijn vrouw verhuisde van het bruisende Londen naar de afgelegen Franse Pyreneeën om te kunnen besparen op de kosten van levensonderhoud. Hij stierf vrijwel berooid als gevolg van gediagnosticeerde tongkanker na een wanhopige terugkeer naar Londen, waar zijn nalatenschap zelfs volledig waardeloos werd geacht na de dood van zijn vrouw een paar jaar later. Het is mogelijk dat zijn alcoholprobleem hem in de weg stond bij het verwerven van nieuwe en lucratieve opdrachten. Want zijn werken werden door vele tijdgenoten en kunstenaars zeer gewaardeerd en geprezen. Vandaag de dag worden zij wereldwijd erkend, zodat het niet aan een gebrek aan kwaliteit of talent kan worden toegeschreven als Mackintosh' professionele vestiging niet zo succesvol was als die van artistiek veel minder ambitieuze tijdgenoten.
Zoals vele kunstenaars uit de Art Nouveau-periode streefde Charles Rennie Mackintosh naar een universele vormgeving die betrekking had op architectuur, binnenhuisinrichting en alledaagse voorwerpen, met andere woorden op het hele dagelijkse leven. Naast huizen ontwierp hij een grote verscheidenheid aan meubels, patroongordijnen, liet bestek en metaal gieten, schetste boekomslagen en hield zich bezig met een breed scala aan andere decoratieve kunsten. Daarnaast maakte hij ook bloemstudies, ornamentale en architectonische schetsen of landschapsgezichten.
Hij was vormend voor de architectuurscène in Glasgow, beïnvloedde in belangrijke mate de Wiener Secession en de Wiener Werkstätten met zijn zwart-witte stijl, en ook de Duitse productie-installaties in Hellerau. Innovatieve en nieuwe woonconcepten die daar werden ontwikkeld, straalden af op het Bauhaus en legden de basis voor het moderne meubeldesign zoals we dat tot op de dag van vandaag kennen en waarderen. Mackintosh' vrouw Margaret MacDonald, die zelf artistiek actief was, was altijd op beslissende wijze betrokken bij Mackintosh' ideeën en concepten. Mackintosh werd op zijn beurt beïnvloed door de tuinbouwambities van zijn vader en verwerkte graag een gestileerde roos of andere florale elementen in zijn werken. Daarnaast werd hij beïnvloed door de Keltische oorsprong van Schotland en door Japanse kunstwerken, wat resulteerde in een geometrische vormgeving, een zekere eenvoud en een symbolische vormentaal. Bijzonder opmerkelijk is zijn ontwerp en realisatie van de Glasgow School of Art, die tot op de dag van vandaag wordt beschouwd als het meesterwerk van Charles Rennie Mackintosh, ondanks de beginnende alcoholverslaving van de architect. Het ontwerp van de bibliotheek is hier bijzonder opmerkelijk. Ook voor het ontwerp en de verwezenlijking van vier salons in Glasgow was het niet zonder een zekere ironie dat Mackintosh een aanzienlijk drankprobleem had, aangezien de opdrachtgever, als lid van de Anti-Alcohol League, het enthousiaste doel nastreefde een ontmoetingsplaats voor theedrinkers in het drankvriendelijke Schotland te creëren en het schenken van alcohol in haar theesalons beslist niet de bedoeling was.
Het is niet minder begrijpelijk, maar des te tragischer, dat de beroemde stoelen van Mackintosh met hun hoge rugleuningen nu als designklassiekers worden beschouwd, terwijl de kunstenaar zelf zijn leven lang niet echt veel geld kon verdienen met zijn ontwerpen en zelfs met zijn vrouw verhuisde van het bruisende Londen naar de afgelegen Franse Pyreneeën om te kunnen besparen op de kosten van levensonderhoud. Hij stierf vrijwel berooid als gevolg van gediagnosticeerde tongkanker na een wanhopige terugkeer naar Londen, waar zijn nalatenschap zelfs volledig waardeloos werd geacht na de dood van zijn vrouw een paar jaar later. Het is mogelijk dat zijn alcoholprobleem hem in de weg stond bij het verwerven van nieuwe en lucratieve opdrachten. Want zijn werken werden door vele tijdgenoten en kunstenaars zeer gewaardeerd en geprezen. Vandaag de dag worden zij wereldwijd erkend, zodat het niet aan een gebrek aan kwaliteit of talent kan worden toegeschreven als Mackintosh' professionele vestiging niet zo succesvol was als die van artistiek veel minder ambitieuze tijdgenoten.
Pagina 1 / 3