Toen de landschapsschilder Derwent Lees in 1884 onder zijn burgerlijke naam Desmond Lees werd geboren als zoon van een bankdirecteur in Hobart in wat nu de Australische staat Tasmanië is op het gelijknamige eiland in de Indische Oceaan ruim 200 kilometer voor de zuidkust van het continent, hadden veel rechtvaardige bewoners van de voormalige veroordeelde kolonie aan de Derwent nog steeds te lijden onder de sociaal slechte reputatie van hun geboortestad. Om het stigma van een schikking van criminelen van zich af te schudden en het uit te roeien, zochten veel lokale families in die tijd naar economisch succes door middel van het opstarten van bedrijven, het opbouwen van een rustige, conservatieve en sterk klassenbewuste samenleving in de loop van de tijd. Desmond's leven leek in eerste instantie ook een meer conventionele richting te hebben genomen, aangezien hij tussen 1899 en 1900 de Melbourne Grammar School op het vasteland bezocht. Een hoofdletsel in de kindertijd en het verlies van een voet bij een rijongeluk als adolescent legden echter als het ware de basis voor zijn dramatische en tragische latere biografie.
Br/>
Onder zijn nieuwe kunstenaarsnaam, geïnspireerd door de bovengenoemde rivier van zijn vaderland, werd Derwent Lees rond de eeuwwisseling aangetrokken tot het "El Dorado" van de kunst in Parijs. Na een kort verblijf in de Franse hoofdstad verhuisde hij in 1905 naar Londen en studeerde daar aan de toen al wereldberoemde kunstschool "Slade School of Fine Art" aan het University College London onder de professoren Henry Tonks en Frederick Brown. Toen hij nog student was, kwam hij in 1908 in dienst bij het onderwijzend personeel van de school en bleef hij tien jaar lang onafgebroken in dienst. Lees kon zijn eerste successen in 1909 vieren met nog steeds eenvoudige tekeningen en hun tentoonstellingen in de Goupil Galleries en de Chenil Gallery in Chelsea. In 1911 werd hij lid van de "New English Art Club", die werd beïnvloed door het impressionisme, waar hij bevriend raakte met de twee schilders Augustus John en James Dickson Innes, met wie Lees van 1910 tot 1912 in een hut in Noord-Wales woonde.
In 1912 ondernamen Innes en Lees een schildersreis naar Collioure in het zuiden van Frankrijk, waar ze in aanraking kwamen met de gloednieuwe fauvistische beweging of het fauvisme als het begin van het klassieke modernisme. In datzelfde jaar werd zijn artistieke carrière echter ernstig geschokt door de diagnose schizofrenie. Toch trouwde hij in 1913 met zijn vrouw Edith Harriet Price (1890-1984), die als model werkte voor Augustus John onder haar pseudoniem "Lyndra". Zij was de enige Australische artiest die op de "Armory Show" in New York City verscheen in februari/maart 1913, wat nu beschouwd wordt als het begin van het Modernisme in de VS. Lee's ziekte verergerde ook met de vroege dood van zijn goede vriend en artistieke tijdgenoot James Dickson Innes in 1914 op slechts 27 jarige leeftijd door consumptie, die werd gevolgd door een creatieve pauze voor enkele jaren voordat Derwent Lee zich uiteindelijk toelegde op de sanatoria van Epsom en Surrey vanaf 1918, waar hij tussen 1920 en 1929 verschillende naamloze werken creëerde, die nu in de "National Gallery of Australia" in Canberra staan, en stierf op 45 jarige leeftijd in 1931.
Toen de landschapsschilder Derwent Lees in 1884 onder zijn burgerlijke naam Desmond Lees werd geboren als zoon van een bankdirecteur in Hobart in wat nu de Australische staat Tasmanië is op het gelijknamige eiland in de Indische Oceaan ruim 200 kilometer voor de zuidkust van het continent, hadden veel rechtvaardige bewoners van de voormalige veroordeelde kolonie aan de Derwent nog steeds te lijden onder de sociaal slechte reputatie van hun geboortestad. Om het stigma van een schikking van criminelen van zich af te schudden en het uit te roeien, zochten veel lokale families in die tijd naar economisch succes door middel van het opstarten van bedrijven, het opbouwen van een rustige, conservatieve en sterk klassenbewuste samenleving in de loop van de tijd. Desmond's leven leek in eerste instantie ook een meer conventionele richting te hebben genomen, aangezien hij tussen 1899 en 1900 de Melbourne Grammar School op het vasteland bezocht. Een hoofdletsel in de kindertijd en het verlies van een voet bij een rijongeluk als adolescent legden echter als het ware de basis voor zijn dramatische en tragische latere biografie.
Br/>
Onder zijn nieuwe kunstenaarsnaam, geïnspireerd door de bovengenoemde rivier van zijn vaderland, werd Derwent Lees rond de eeuwwisseling aangetrokken tot het "El Dorado" van de kunst in Parijs. Na een kort verblijf in de Franse hoofdstad verhuisde hij in 1905 naar Londen en studeerde daar aan de toen al wereldberoemde kunstschool "Slade School of Fine Art" aan het University College London onder de professoren Henry Tonks en Frederick Brown. Toen hij nog student was, kwam hij in 1908 in dienst bij het onderwijzend personeel van de school en bleef hij tien jaar lang onafgebroken in dienst. Lees kon zijn eerste successen in 1909 vieren met nog steeds eenvoudige tekeningen en hun tentoonstellingen in de Goupil Galleries en de Chenil Gallery in Chelsea. In 1911 werd hij lid van de "New English Art Club", die werd beïnvloed door het impressionisme, waar hij bevriend raakte met de twee schilders Augustus John en James Dickson Innes, met wie Lees van 1910 tot 1912 in een hut in Noord-Wales woonde.
In 1912 ondernamen Innes en Lees een schildersreis naar Collioure in het zuiden van Frankrijk, waar ze in aanraking kwamen met de gloednieuwe fauvistische beweging of het fauvisme als het begin van het klassieke modernisme. In datzelfde jaar werd zijn artistieke carrière echter ernstig geschokt door de diagnose schizofrenie. Toch trouwde hij in 1913 met zijn vrouw Edith Harriet Price (1890-1984), die als model werkte voor Augustus John onder haar pseudoniem "Lyndra". Zij was de enige Australische artiest die op de "Armory Show" in New York City verscheen in februari/maart 1913, wat nu beschouwd wordt als het begin van het Modernisme in de VS. Lee's ziekte verergerde ook met de vroege dood van zijn goede vriend en artistieke tijdgenoot James Dickson Innes in 1914 op slechts 27 jarige leeftijd door consumptie, die werd gevolgd door een creatieve pauze voor enkele jaren voordat Derwent Lee zich uiteindelijk toelegde op de sanatoria van Epsom en Surrey vanaf 1918, waar hij tussen 1920 en 1929 verschillende naamloze werken creëerde, die nu in de "National Gallery of Australia" in Canberra staan, en stierf op 45 jarige leeftijd in 1931.
Pagina 1 / 1