Pagina 1 / 6
Eugène Louis Boudin (1824 - 1894) heeft in zijn leven nooit één motief losgelaten: de zee. Dit lijkt weinig verrassend als men bedenkt dat hij zijn jeugd aan de kust van Normandië heeft doorgebracht. De zoon van een havenloods, Boudin, was als kind al een scheepsjongen op een veerboot in de haven van Le Havre. Zijn contact met de schone kunsten was nogal incidenteel. Nadat hij als jongvolwassene een kantoorboekhandel en fotolijstwinkel had geopend, kochten lokale schilders hun gebruiksvoorwerpen bij hem. Boudin was enthousiast over hun werk en exposeerde het in zijn winkel. Hij begon aarzelend maar werd aangemoedigd door schilders als Eugène Isabey, Constant Troyon en Jean-François Millet, die zijn talent om zelf een penseel op te pakken erkenden. Op 22-jarige leeftijd wijdde hij zijn leven aan de kunst en uiteindelijk verliet hij zijn geboorteland Noord-Frankrijk in 1851 om bij Eugène Isabey in Parijs te gaan schilderen.
Boudin wordt beschouwd als een pionier van het Franse impressionisme. Dit wordt niet alleen bewezen door zijn vriendschappen met Claude Monet en Gustave Courbet. Het is zijn hele malhabitus die een heel tijdperk zou gaan vormen. Boudin was een van de eerste kunstenaars die de voorkeur gaf aan het schilderen in de open lucht en dit propageerde in de stoffige ateliers. Voorkeursmotieven in zijn werken waren dan ook landschappen. Alleen daar begreep hij hoe hij het voortdurend veranderende licht of de schimmige bewegingen van wind en water kon vangen en levendig op het doek kon vastleggen. Zijn schilderijen boeien met snelle maar toch precieze penseelstreken, die in nuances een getransfigureerd maar toch aan het realisme van zijn leermeester Isabey verschuldigd zijn beeld van schijnbaar willekeurige ontmoetingen met de natuur. In zijn werk staat het individu niet op de voorgrond. Alles is te danken aan de omgeving en leeft in harmonie daarmee.
Eugène Louis Boudin (1824 - 1894) heeft in zijn leven nooit één motief losgelaten: de zee. Dit lijkt weinig verrassend als men bedenkt dat hij zijn jeugd aan de kust van Normandië heeft doorgebracht. De zoon van een havenloods, Boudin, was als kind al een scheepsjongen op een veerboot in de haven van Le Havre. Zijn contact met de schone kunsten was nogal incidenteel. Nadat hij als jongvolwassene een kantoorboekhandel en fotolijstwinkel had geopend, kochten lokale schilders hun gebruiksvoorwerpen bij hem. Boudin was enthousiast over hun werk en exposeerde het in zijn winkel. Hij begon aarzelend maar werd aangemoedigd door schilders als Eugène Isabey, Constant Troyon en Jean-François Millet, die zijn talent om zelf een penseel op te pakken erkenden. Op 22-jarige leeftijd wijdde hij zijn leven aan de kunst en uiteindelijk verliet hij zijn geboorteland Noord-Frankrijk in 1851 om bij Eugène Isabey in Parijs te gaan schilderen.
Boudin wordt beschouwd als een pionier van het Franse impressionisme. Dit wordt niet alleen bewezen door zijn vriendschappen met Claude Monet en Gustave Courbet. Het is zijn hele malhabitus die een heel tijdperk zou gaan vormen. Boudin was een van de eerste kunstenaars die de voorkeur gaf aan het schilderen in de open lucht en dit propageerde in de stoffige ateliers. Voorkeursmotieven in zijn werken waren dan ook landschappen. Alleen daar begreep hij hoe hij het voortdurend veranderende licht of de schimmige bewegingen van wind en water kon vangen en levendig op het doek kon vastleggen. Zijn schilderijen boeien met snelle maar toch precieze penseelstreken, die in nuances een getransfigureerd maar toch aan het realisme van zijn leermeester Isabey verschuldigd zijn beeld van schijnbaar willekeurige ontmoetingen met de natuur. In zijn werk staat het individu niet op de voorgrond. Alles is te danken aan de omgeving en leeft in harmonie daarmee.