Eugène Delacroix (1798-1863) behoort tot de belangrijkste Franse schilders van de 19e eeuw. Hij wordt beschouwd als een pionier van het modernisme, vooral van het impressionisme.
Zijn bekendste schilderij getuigt van het politieke engagement van de schilder. "Die Freiheit führt das Volk" is de nadrukkelijke titel van het schilderij uit 1830. De topless-allegorie van de vrijheid houdt de driekleur als symbool van de burgerlijke vrijheid in de rechterhand, gevolgd door gewapende burgers en arbeiders. Het schilderij verwijst naar de juli-revolutie van 1830.
Delacroix overdrijft ook de vrijheidsstrijd van de Grieken tegen de Ottomanen in beeld. "Das sterbende Griechenland auf den Ruinen von Messolongi" toont ook Griekenland in de vorm van een aantrekkelijke jonge vrouw die zich trots aan de kijker presenteert op de ruïnes van een verwoeste stad. Delacroix onderstreept zijn nauwe band met de literatuur, bijvoorbeeld met zijn litho's van Goethe's Faust.
Kleur en licht waren voor Delacroix belangrijker dan de exacte lijn van de classicisten. Zo effende hij de weg naar de autonomie van de kleur ten opzichte van het afgebeelde object, terwijl zijn werk tegelijkertijd beweerde de politieke strijd van die tijd direct te weerspiegelen.
Eugène Delacroix (1798-1863) behoort tot de belangrijkste Franse schilders van de 19e eeuw. Hij wordt beschouwd als een pionier van het modernisme, vooral van het impressionisme.
Zijn bekendste schilderij getuigt van het politieke engagement van de schilder. "Die Freiheit führt das Volk" is de nadrukkelijke titel van het schilderij uit 1830. De topless-allegorie van de vrijheid houdt de driekleur als symbool van de burgerlijke vrijheid in de rechterhand, gevolgd door gewapende burgers en arbeiders. Het schilderij verwijst naar de juli-revolutie van 1830.
Delacroix overdrijft ook de vrijheidsstrijd van de Grieken tegen de Ottomanen in beeld. "Das sterbende Griechenland auf den Ruinen von Messolongi" toont ook Griekenland in de vorm van een aantrekkelijke jonge vrouw die zich trots aan de kijker presenteert op de ruïnes van een verwoeste stad. Delacroix onderstreept zijn nauwe band met de literatuur, bijvoorbeeld met zijn litho's van Goethe's Faust.
Kleur en licht waren voor Delacroix belangrijker dan de exacte lijn van de classicisten. Zo effende hij de weg naar de autonomie van de kleur ten opzichte van het afgebeelde object, terwijl zijn werk tegelijkertijd beweerde de politieke strijd van die tijd direct te weerspiegelen.
Pagina 1 / 8