François-Auguste Biard, een Franse schilder wiens werk vaak werd geïnspireerd door zijn avontuurlijke reizen, schittert in de kunstgeschiedenis van de 19e eeuw. Geboren in Lyon op 29 juni 1799, begon hij zijn artistieke loopbaan in plaats van de geplande carrière als geestelijke die zijn ouders voor hem in gedachten hadden. In plaats daarvan vond hij zijn passie in de schilderkunst en begon hij in een behangfabriek in Lyon.
Biards talent en doorzettingsvermogen stelden hem in staat te studeren aan de gerenommeerde École des Beaux-Arts. Daar studeerde hij eerst bij Pierre Révoil en later bij Fleury François Richard. Ondanks zijn formele opleiding wordt Biard vaak omschreven als "autodidact", omdat hij veel van zijn vaardigheden verwierf en zijn stijl op eigen houtje ontwikkelde. Zijn artistieke carrière werd gekenmerkt door talrijke reizen die zijn werken beïnvloedden. Hij reisde naar Italië, Griekenland en het Midden-Oosten en stelde zijn werk voor het eerst tentoon in de Salon van 1824. Zijn reizen brachten hem ook naar Malta, Cyprus en Egypte. Later kreeg hij steun van de julimonarchie, die verschillende van zijn werken verwierf.
Biard ondernam waarschijnlijk zijn meest opmerkelijke reis in 1839, toen hij deelnam aan een wetenschappelijke expeditie naar Spitsbergen en Lapland. Hij werd vergezeld door zijn verloofde, de schrijfster Léonie d'Aunet, wier reisverslag later werd gepubliceerd. De schetsen die Biard tijdens deze reis maakte, dienden als inspiratie voor grote panelen in het Nationaal Natuurhistorisch Museum. Biards privé-leven was echter niet zonder schandalen. Na haar huwelijk met Léonie in 1840, werd ze drie jaar later de minnares van Victor Hugo. Toen de twee in 1845 in een hotel werden betrapt, werd zij gearresteerd wegens overspel, terwijl Hugo werd vrijgelaten vanwege zijn onschendbaarheid als lid van de Kamer van Echtparen.
Eind jaren 1850 verbleef Biard twee jaar in Brazilië, waar hij werkte aan het hof van keizer Pedro II. Ondanks een aanbod om les te gaan geven aan de Keizerlijke Academie voor Schone Kunsten, gaf hij de voorkeur aan verder reizen en keerde hij via Noord-Amerika terug naar Frankrijk. Zijn reiservaringen in Brazilië werden in 1862 gepubliceerd in een boek met 180 gravures. Biard, die op 20 juni 1882 in Samois-sur-Seine overleed, was een meesterverteller door zijn kunst. Zijn schilderijen, vaak humoristisch en anekdotisch, waren populair bij salonbezoekers en bieden vandaag de dag een uniek inzicht in de gebruiken en tradities van zijn tijd.
François-Auguste Biard, een Franse schilder wiens werk vaak werd geïnspireerd door zijn avontuurlijke reizen, schittert in de kunstgeschiedenis van de 19e eeuw. Geboren in Lyon op 29 juni 1799, begon hij zijn artistieke loopbaan in plaats van de geplande carrière als geestelijke die zijn ouders voor hem in gedachten hadden. In plaats daarvan vond hij zijn passie in de schilderkunst en begon hij in een behangfabriek in Lyon.
Biards talent en doorzettingsvermogen stelden hem in staat te studeren aan de gerenommeerde École des Beaux-Arts. Daar studeerde hij eerst bij Pierre Révoil en later bij Fleury François Richard. Ondanks zijn formele opleiding wordt Biard vaak omschreven als "autodidact", omdat hij veel van zijn vaardigheden verwierf en zijn stijl op eigen houtje ontwikkelde. Zijn artistieke carrière werd gekenmerkt door talrijke reizen die zijn werken beïnvloedden. Hij reisde naar Italië, Griekenland en het Midden-Oosten en stelde zijn werk voor het eerst tentoon in de Salon van 1824. Zijn reizen brachten hem ook naar Malta, Cyprus en Egypte. Later kreeg hij steun van de julimonarchie, die verschillende van zijn werken verwierf.
Biard ondernam waarschijnlijk zijn meest opmerkelijke reis in 1839, toen hij deelnam aan een wetenschappelijke expeditie naar Spitsbergen en Lapland. Hij werd vergezeld door zijn verloofde, de schrijfster Léonie d'Aunet, wier reisverslag later werd gepubliceerd. De schetsen die Biard tijdens deze reis maakte, dienden als inspiratie voor grote panelen in het Nationaal Natuurhistorisch Museum. Biards privé-leven was echter niet zonder schandalen. Na haar huwelijk met Léonie in 1840, werd ze drie jaar later de minnares van Victor Hugo. Toen de twee in 1845 in een hotel werden betrapt, werd zij gearresteerd wegens overspel, terwijl Hugo werd vrijgelaten vanwege zijn onschendbaarheid als lid van de Kamer van Echtparen.
Eind jaren 1850 verbleef Biard twee jaar in Brazilië, waar hij werkte aan het hof van keizer Pedro II. Ondanks een aanbod om les te gaan geven aan de Keizerlijke Academie voor Schone Kunsten, gaf hij de voorkeur aan verder reizen en keerde hij via Noord-Amerika terug naar Frankrijk. Zijn reiservaringen in Brazilië werden in 1862 gepubliceerd in een boek met 180 gravures. Biard, die op 20 juni 1882 in Samois-sur-Seine overleed, was een meesterverteller door zijn kunst. Zijn schilderijen, vaak humoristisch en anekdotisch, waren populair bij salonbezoekers en bieden vandaag de dag een uniek inzicht in de gebruiken en tradities van zijn tijd.
Pagina 1 / 1