De in Oostenrijk geboren Franz von Defregger kwam uit een Tiroolse boerenfamilie. Bijzonder indrukwekkend zijn zijn sfeervolle genrestukken met getransfigureerde scènes uit de Tiroolse vrijheidsstrijd en het alledaagse leven van de boeren.

Reeds als kind toonde Franz von Defregger een artistiek talent. Na de dood van zijn ouders, erfde hij hun boerderij. Defregger was van plan om naar Amerika te emigreren. Daarvoor verkocht hij de boerderij van zijn ouders en betaalde hij zijn twee zussen af. Maar zijn plannen kwamen niet tot uitvoering. In plaats daarvan belandde hij in Innsbruck op de ambachtsschool en ging in de leer bij de beeldhouwer Michael Stolz. Na de vooropleiding aan de Koninklijke Kunstnijverheidsschool in München te hebben gevolgd, slaagde hij het jaar daarop voor het toelatingsexamen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Hij schreef zich daar in voor schilderlessen bij de Duitse schilder Hermann Anschütz. Tijdens zijn studiereis naar Parijs, waar hij aan de Ècole des Beaux-Arts studeerde, kwam hij in aanraking met de schilderkunst van de School van Barbizon, die een bijzondere invloed had op zijn natuurstukken. Onderweg zette hij zijn autodidactische opleiding voort, o.a. op het gebied van naakttekeningen. Na zijn terugkeer in München werd hij medewerker in het atelier van de historieschilder Carl Theodor von Piloty. Hij nam de coloristische basiskenmerken van zijn leermeester over, maar koos andere onderwerpen. Defregger viel al snel in de smaak bij het Münchense publiek en werd een van de populairste genreschilders van de Münchense school, ook op internationaal niveau. Hij liet in de Königinstraße in München een prestigieuze villa bouwen volgens de plannen van de architect Georg von Hauberrisser, die al snel een sociale ontmoetingsplaats werd. Naast zijn genre- en historieschilderijen was hij zeer geïnteresseerd in het schilderen van portretten, waarvan de onderwerpen meestal familieleden en bekenden waren.

Defregger ontving tijdens zijn carrière vele prijzen en onderscheidingen. Hij werd onderscheiden met de Orde van Verdienste van de Beierse Kroon en de Orde "Pour le Mérite" voor Wetenschappen en Kunsten. Enkele jaren later ontving hij de titel Ritter von Defregger en werd hij ereburger van München. Op 43-jarige leeftijd benoemde Koning Ludwig II hem tot professor in de historieschilderkunst in de compositieklas van de Academie van München, waar hij meer dan 30 jaar les gaf. Defregger slaagde er niet in om in zijn openbare werken aansluiting te vinden bij het modernisme, dat geheel nieuwe eisen stelde aan de schilderkunst. Maar er zijn een paar privé schetsen en studies die getuigen van zijn coloristische vaardigheden in de landschapsschilderkunst en zijn observatievermogen in de portretschilderkunst. Enkele van zijn schilderijen bevinden zich in het Museum voor plaatselijke geschiedenis in Bolzano, omdat zij van grote betekenis zijn voor Zuid-Tirol als afbeeldingen van de heldendaden van de vrijheidsstrijder Andreas Hofer. Onder zijn leerlingen waren belangrijke kunstenaars, waaronder Lovis Corinth, Hans Perathoner en Josef Moroder-Lusenberg. Defregger stierf op 85-jarige leeftijd en werd begraven in de familiegrafkelder op de Noordelijke Begraafplaats van München. Na zijn dood werden verschillende straten in Wenen, in Bolzano en in Berlijn naar hem genoemd, maar niet al deze straten hebben deze naam op den duur behouden.