Franz Seraph von Lenbach was een Duitse schilder die vooral bekend was om zijn portretten van belangrijke persoonlijkheden uit de aristocratie, de politiek en de industrie. Vanwege zijn positie in de maatschappij en zijn levensstijl werd hij vaak "de Münchense schilderprins" genoemd. Tijdens zijn leven was Lenbach een van de beroemdste schilders in de Duitstalige wereld.
Lenbach werd geboren in Schrobenhausen, waar zijn vader meester-metselaar was. Hij volgde ook een opleiding tot metselaar, maar vanaf 1852 ging hij naar de Polytechnische School in Augsburg. In zijn vrije tijd hield hij zich bezig met schilderen. Vanaf 1854 ging Lenbach naar de Academie voor Schone Kunsten in München. Ook in deze tijd hield hij zich in zijn vrije tijd bezig met schilderen. Hij werd al snel behoorlijk goed, zodat hij zijn studie met schilderen kon financieren. Vandaag de dag lijkt het nogal ongebruikelijk om doelen te schilderen voor schietfeesten, maar in feite leverde dit werk hem veel geld op. In 1860 werd Lenbach hoogleraar aan de kunstacademie in Weimar. In deze periode ontwikkelde hij zijn eigen stijl van portretteren, waarbij de nadruk lag op de persoonlijke aspecten van de geportretteerde persoon in plaats van op zijn sociale status.
Na anderhalf jaar nam Lenbach ontslag in Weimar. Hij wilde leren voordat hij les kon geven. Het afscheid van Weimar betekende ook zijn vertrek uit de landschapsschilderkunst. Lenbach reisde naar Italië en Spanje. In 1868 keerde hij terug naar München en wijdde zich nu volledig aan zijn carrière als portretschilder. Al snel bereikte hij zijn doorbraak, zowel artistiek als financieel. Hij schilderde bijvoorbeeld portretten van de Duitse en Oostenrijkse keizers en de paus, maar vereeuwigde ook de nieuwe welgestelde aristocratie. In 1874 ontmoette Lenbach Otto von Bismarck; er ontstond een levenslange band. De meer dan 80 portretten die Lenbach von Bismarck schilderde, geven vandaag de dag nog steeds vorm aan het beeld van de keizerlijke kanselier.
Lenbachs uitgebreide levensstijl eiste zijn tol. Villa's en paleisvloeren wilden gefinancierd worden en daarom stortte hij zich in de jaren 1890 op een ware massaproductie van portretten, die hij in toenemende mate op basis van foto's maakte. In deze tijd was er ook steeds meer kritiek op Lenbachs fundamentele visie op kunst. Lenbach raakte betrokken bij de politiek - als vriend van Bismarck - en hij was ook actief als functionaris in de culturele scene van München. Lenbach stierf in 1904 in München, waar hij op de begraafplaats Westfriedhof is begraven.
Franz Seraph von Lenbach was een Duitse schilder die vooral bekend was om zijn portretten van belangrijke persoonlijkheden uit de aristocratie, de politiek en de industrie. Vanwege zijn positie in de maatschappij en zijn levensstijl werd hij vaak "de Münchense schilderprins" genoemd. Tijdens zijn leven was Lenbach een van de beroemdste schilders in de Duitstalige wereld.
Lenbach werd geboren in Schrobenhausen, waar zijn vader meester-metselaar was. Hij volgde ook een opleiding tot metselaar, maar vanaf 1852 ging hij naar de Polytechnische School in Augsburg. In zijn vrije tijd hield hij zich bezig met schilderen. Vanaf 1854 ging Lenbach naar de Academie voor Schone Kunsten in München. Ook in deze tijd hield hij zich in zijn vrije tijd bezig met schilderen. Hij werd al snel behoorlijk goed, zodat hij zijn studie met schilderen kon financieren. Vandaag de dag lijkt het nogal ongebruikelijk om doelen te schilderen voor schietfeesten, maar in feite leverde dit werk hem veel geld op. In 1860 werd Lenbach hoogleraar aan de kunstacademie in Weimar. In deze periode ontwikkelde hij zijn eigen stijl van portretteren, waarbij de nadruk lag op de persoonlijke aspecten van de geportretteerde persoon in plaats van op zijn sociale status.
Na anderhalf jaar nam Lenbach ontslag in Weimar. Hij wilde leren voordat hij les kon geven. Het afscheid van Weimar betekende ook zijn vertrek uit de landschapsschilderkunst. Lenbach reisde naar Italië en Spanje. In 1868 keerde hij terug naar München en wijdde zich nu volledig aan zijn carrière als portretschilder. Al snel bereikte hij zijn doorbraak, zowel artistiek als financieel. Hij schilderde bijvoorbeeld portretten van de Duitse en Oostenrijkse keizers en de paus, maar vereeuwigde ook de nieuwe welgestelde aristocratie. In 1874 ontmoette Lenbach Otto von Bismarck; er ontstond een levenslange band. De meer dan 80 portretten die Lenbach von Bismarck schilderde, geven vandaag de dag nog steeds vorm aan het beeld van de keizerlijke kanselier.
Lenbachs uitgebreide levensstijl eiste zijn tol. Villa's en paleisvloeren wilden gefinancierd worden en daarom stortte hij zich in de jaren 1890 op een ware massaproductie van portretten, die hij in toenemende mate op basis van foto's maakte. In deze tijd was er ook steeds meer kritiek op Lenbachs fundamentele visie op kunst. Lenbach raakte betrokken bij de politiek - als vriend van Bismarck - en hij was ook actief als functionaris in de culturele scene van München. Lenbach stierf in 1904 in München, waar hij op de begraafplaats Westfriedhof is begraven.
Pagina 1 / 2