Pagina 1 / 4
Als zoon van een ambachtsman werd hij op jonge leeftijd opgeleid in de werkplaats van een kopergraveur en ging vervolgens werken aan de Academie voor Schone Kunsten in München. Er volgden reizen naar Italië, waar hij vooral de Venetiaanse schilderschool bestudeerde. Kort daarna werd hij aangetrokken tot Parijs, de stad waar de eerste portretten van keizers en koningen werden geschilderd.
Verrukt van Winterhalters virtuositeit, gaf Napoleon III hem een atelier in de Tuilleries. Zijn weg tot portrettist bereikte zijn hoogtepunt met de schilderijen van keizerin Sisi van Oostenrijk. Keizer Frans van Oostenrijk, die inmiddels was opgeklommen tot de beroemdste Duitse portretschilder, gaf de schilder de opdracht een schilderij van de keizerin te maken. Het moest een persoonlijk, intiem werk worden, niet bedoeld voor het oog van het publiek. Iets eerder had hij al een representatief portret van Sisi en haar man gemaakt voor het publiek. Nu moest een werk worden gemaakt voor de ogen van de keizer alleen.
Het portret toont de mooie, alom geliefde keizerin met losse haren in een delicate, zijdeachtige kamerjas, losjes om haar heen gedrapeerd. Het was bedoeld om de werkkamer van de keizer te versieren. Overal werd bekend hoe vleiend en mooi de schilder vooral vrouwen kon afbeelden. De opdrachten liepen zo hoog op dat Winterhalter ze vaak niet meer alleen aankon. Daarom liet hij zijn broer Hermann, die in zijn atelier werkte, tenminste de kopieën maken die voor staatsportretten gebruikelijk waren.
Als zoon van een ambachtsman werd hij op jonge leeftijd opgeleid in de werkplaats van een kopergraveur en ging vervolgens werken aan de Academie voor Schone Kunsten in München. Er volgden reizen naar Italië, waar hij vooral de Venetiaanse schilderschool bestudeerde. Kort daarna werd hij aangetrokken tot Parijs, de stad waar de eerste portretten van keizers en koningen werden geschilderd.
Verrukt van Winterhalters virtuositeit, gaf Napoleon III hem een atelier in de Tuilleries. Zijn weg tot portrettist bereikte zijn hoogtepunt met de schilderijen van keizerin Sisi van Oostenrijk. Keizer Frans van Oostenrijk, die inmiddels was opgeklommen tot de beroemdste Duitse portretschilder, gaf de schilder de opdracht een schilderij van de keizerin te maken. Het moest een persoonlijk, intiem werk worden, niet bedoeld voor het oog van het publiek. Iets eerder had hij al een representatief portret van Sisi en haar man gemaakt voor het publiek. Nu moest een werk worden gemaakt voor de ogen van de keizer alleen.
Het portret toont de mooie, alom geliefde keizerin met losse haren in een delicate, zijdeachtige kamerjas, losjes om haar heen gedrapeerd. Het was bedoeld om de werkkamer van de keizer te versieren. Overal werd bekend hoe vleiend en mooi de schilder vooral vrouwen kon afbeelden. De opdrachten liepen zo hoog op dat Winterhalter ze vaak niet meer alleen aankon. Daarom liet hij zijn broer Hermann, die in zijn atelier werkte, tenminste de kopieën maken die voor staatsportretten gebruikelijk waren.