Franz Defregger had iets heel bijzonders gepland voor zijn leven. Als zoon van een boerenfamilie was hij van plan het huis en de boerderij te verkopen zodra hij ze had geërfd. Franz wilde de opbrengst delen met zijn twee zussen. Franz Defregger wilde het vertrouwde achter zich laten. Amerika beheerste de verlangens van de jongeman die zich had losgemaakt van de bezittingen waaraan hij gebonden was geweest. Omdat de droom van Franz Defregger op niets uitliep, keerde hij terug naar zijn geboortestreek Beieren en begon in Innsbruck aan een opleiding tot beeldhouwer. Een ingrijpende beslissing, want van nu af aan zou kunst zijn levensdoel worden en hem aan roem, faam en een aanzienlijk fortuin helpen.

Franz Defregger wordt beschouwd als een kunstenaar van de School van München. Ondanks het feit dat de schilder zijn studies in Parijs verdiepte, bleef hij nauw verbonden met de Koninklijke Academie in München. Onder het bewind van Ludwig I ontwikkelde de academie zich tot een centrum van Europese kunst tot in de 20e eeuw. De School van München staat voor het ideaal van de perfecte nabootsing van de werkelijkheid, dat al sinds Aristoteles bestaat. De werken zijn naturalistisch en behoren tot het genre van de landschapsschilderkunst en hebben vaak een historische referentie. Franz Defregger gaf er de voorkeur aan zich te wijden aan motieven die hem van kindsbeen af vertrouwd waren. Hij legde het leven van de boeren in Tirol met grote gevoeligheid vast. De toeschouwer voelt dat de kunstenaar het motief niet als een buitenstaander heeft waargenomen. Elke figuur vertoont individuele kenmerken, een kenmerk dat ook in de talrijke portretten opvalt. Gezichten met tekenen van leven, rimpels, jachtgeweren, pijpen en zorgvuldig gedrapeerde doeken, zijn hints die de persoon achter het portret laten zien. Naast boerentaferelen werkte Defregger ook aan historische gebeurtenissen. De Tiroolse volksopstand van 1809 is een terugkerend element in zijn werk. Expressief, zonder pathos en de monumentale grandeur van vroegere historieschilderijen, ensceneert Franz Defregger de belevenissen en dringt door tot de kern van wat er gebeurd is.

De schilder Franz Defregger verhuisde zijn centrum van leven naar München. Samen met Gabriel Cornelius Ritter von Max en Hans Makart werkte hij enkele jaren voor de studio van Karl Theodor von Piloty. Piloty was niet alleen historieschilder, hij was ook hoogleraar en directeur van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en een van de leidende krachten, de bevordering van de kunst. In München ontwikkelde zich een hechte kring van kunstenaars en mentoren die door de adel gunstig werden onthaald. Defregger's schilderijen verkochten snel. Voor zijn historische voorstellingen ontving de schilder de Orde van Verdienste van de Beierse Kroon en werd hij tot ridder verheven. Franz Defregger had een privé-huis in München en een residentie in Bolzano. Defregger wist met zijn werk een miljoenen fortuin te verdienen. Tijdens Defreggers leven werd het auteursrecht voor kunstenaars in zijn basiskenmerken vastgelegd en dat is zeker een van de redenen voor de grote rijkdom van de schilder.