Naarmate de 17e eeuw vorderde, ontwikkelde zich een nieuwe passie in Europa. Het was een tijd waarin nieuwe werelden werden ontdekt. Zeelieden gingen op expeditie en het was niet ongewoon dat botanici aan boord van deze ontdekkingsreizen gingen. Er werd reikhalzend uitgekeken naar de terugkeer van de schepen, vooral door de hogere lagen van de maatschappij. Botaniseren werd beschouwd als goede manieren en alleen de mooiste en meest exotische planten vonden een plaats in de tuinen van verzamelaars. Tegelijkertijd ontwikkelde zich de botanische kunst. Georg Dionysius Ehrett leerde de beginselen van het tuinieren van zijn vader en zette zijn eerste voorzichtige stappen in de richting van de tekenkunst. Ehretts schildertalent en zijn diepgaande kennis van de plantkunde maakten van hem een uitzonderlijk schilder.rnbr/br/rnDe jonge Ehret maakte kleine omwegen voordat hij beroemd, erkend en welvarend werd. De gelukkige omstandigheid dat de vele planten en kruiden uit verre landen moesten worden gecatalogiseerd en in botanische contexten geplaatst, verzekerde de jonge schilder van zijn levensonderhoud. Ehret leverde in opdracht werken voor apothekers en trotse tuineigenaren, wiens weelderige bloemenpracht hij vastlegde. De verzamelkoorts en de creatie van unieke tuinen had vooral Engeland in zijn greep. Tegelijkertijd wijdde de plantenonderzoeker Linné zich in Zweden aan de plantkunde. Een beetje geluk en de juiste kennissen brachten Georg Dionysus Ehret naar Engeland. De belangrijkste botanici en verzamelaars van het land werden zich al snel bewust van de jonge Duitser en zochten naar zijn schilderijen. Carl von Linné was bezig met de ontwikkeling van zijn systeem van binomiale nomenclatuur en Ehret illustreerde de ontdekkingen met grote aandacht van de botanische genootschappen. Ehret ontwikkelde zich tot de belangrijkste botanische kunstenaar van de 18e eeuw. Zijn stijl werd invloedrijk en wordt vandaag de dag nog steeds herkend in de kunst onder de term Linnaean-stijl.rnbr/br/rnGeorg Dionysus Ehret beleefde veel plezier aan het schilderen van planten. De botanische verzamelaars openden hun deuren en gaven Ehret de mooiste motieven. In ruil daarvoor ontvingen ze hun schatten als schilderijen. Ehret werkte met schetsboeken. Zijn schetsen tonen zijn grote botanische kennis. De uitwerkingen zijn werken die de delicate pracht van bloemen laten zien en de natuurwetenschapper in de kunstenaar naar de achtergrond lijken te hebben verdrongen. Delicate knoppen en bloesems worden aangevuld met gebladerte dat een veelzijdig kleurenspel laat zien. Ehret heeft natuurhistorische observaties omgezet in kunstwerken. Ehret kreeg een speciale eer met zijn illustraties van de spectaculaire planten in de botanische tuinen van Kew. Toegang tot het middelpunt van de Engelse plantkunde betekent dat je er bent. De grote botanische kunstenaar bracht de rest van zijn leven door in Engeland en liet een omvangrijk oeuvre na dat vandaag de dag nog steeds de collecties van natuurhistorische musea siert.
Naarmate de 17e eeuw vorderde, ontwikkelde zich een nieuwe passie in Europa. Het was een tijd waarin nieuwe werelden werden ontdekt. Zeelieden gingen op expeditie en het was niet ongewoon dat botanici aan boord van deze ontdekkingsreizen gingen. Er werd reikhalzend uitgekeken naar de terugkeer van de schepen, vooral door de hogere lagen van de maatschappij. Botaniseren werd beschouwd als goede manieren en alleen de mooiste en meest exotische planten vonden een plaats in de tuinen van verzamelaars. Tegelijkertijd ontwikkelde zich de botanische kunst. Georg Dionysius Ehrett leerde de beginselen van het tuinieren van zijn vader en zette zijn eerste voorzichtige stappen in de richting van de tekenkunst. Ehretts schildertalent en zijn diepgaande kennis van de plantkunde maakten van hem een uitzonderlijk schilder.rnbr/br/rnDe jonge Ehret maakte kleine omwegen voordat hij beroemd, erkend en welvarend werd. De gelukkige omstandigheid dat de vele planten en kruiden uit verre landen moesten worden gecatalogiseerd en in botanische contexten geplaatst, verzekerde de jonge schilder van zijn levensonderhoud. Ehret leverde in opdracht werken voor apothekers en trotse tuineigenaren, wiens weelderige bloemenpracht hij vastlegde. De verzamelkoorts en de creatie van unieke tuinen had vooral Engeland in zijn greep. Tegelijkertijd wijdde de plantenonderzoeker Linné zich in Zweden aan de plantkunde. Een beetje geluk en de juiste kennissen brachten Georg Dionysus Ehret naar Engeland. De belangrijkste botanici en verzamelaars van het land werden zich al snel bewust van de jonge Duitser en zochten naar zijn schilderijen. Carl von Linné was bezig met de ontwikkeling van zijn systeem van binomiale nomenclatuur en Ehret illustreerde de ontdekkingen met grote aandacht van de botanische genootschappen. Ehret ontwikkelde zich tot de belangrijkste botanische kunstenaar van de 18e eeuw. Zijn stijl werd invloedrijk en wordt vandaag de dag nog steeds herkend in de kunst onder de term Linnaean-stijl.rnbr/br/rnGeorg Dionysus Ehret beleefde veel plezier aan het schilderen van planten. De botanische verzamelaars openden hun deuren en gaven Ehret de mooiste motieven. In ruil daarvoor ontvingen ze hun schatten als schilderijen. Ehret werkte met schetsboeken. Zijn schetsen tonen zijn grote botanische kennis. De uitwerkingen zijn werken die de delicate pracht van bloemen laten zien en de natuurwetenschapper in de kunstenaar naar de achtergrond lijken te hebben verdrongen. Delicate knoppen en bloesems worden aangevuld met gebladerte dat een veelzijdig kleurenspel laat zien. Ehret heeft natuurhistorische observaties omgezet in kunstwerken. Ehret kreeg een speciale eer met zijn illustraties van de spectaculaire planten in de botanische tuinen van Kew. Toegang tot het middelpunt van de Engelse plantkunde betekent dat je er bent. De grote botanische kunstenaar bracht de rest van zijn leven door in Engeland en liet een omvangrijk oeuvre na dat vandaag de dag nog steeds de collecties van natuurhistorische musea siert.
Pagina 1 / 2