Giuseppe Arcimboldo, ook wel Arcimbaldo of Arcimboldi genoemd, begon zijn leven in 1526 in Milaan in subtiele kringen. Zijn familie bestond onder meer uit geestelijken en advocaten, en zijn vader Biacio hielp bij het ontwerp van het interieur van de kathedraal van Milaan. Giuseppe stond aan zijn zijde, en dit wordt in de dossiers vermeld. Het werk begint in 1549, wanneer hij 23 jaar oud is, en duurt tien jaar.
Op 36-jarige leeftijd is zijn talent voor vaardige portretten zo bekend, dat hij aan het Weense hof wordt benoemd. Onder Ferdinand I begon hij zijn werk als huisportrettist en maakte hij portretten van de dames en heren van het huis. Fotografie was nog niet uitgevonden, dus er waren schilders nodig die konden presenteren wat ze hadden gezien in detail en op een manier die het beeld zou verbeteren. Na 2 jaar wordt hij benoemd tot hofschilder. Nu beperkt zijn werk zich niet meer tot portretten; de geprivilegieerde status geeft hem tijd voor creatief werk. Hier creëerde hij de wereldberoemde cycli van de vier seizoenen en de vier elementen, die hij op nieuwjaarsdag in 1569 aan de keizer presenteerde.
Het jaar daarop wordt hij naar Praag gestuurd. Er wordt een prachtige feestelijke optocht georganiseerd. Hij creëert fantasierijke interpretaties van legendes en mythen, prachtig en gedetailleerd. Kostuums die de verschillende beroepen voorstellen, sleden met delicate versieringen en gevarieerde afbeeldingen van dieren en, last but not least, paardentuigjes en betoverende zadeldoeken, alles moet de harten van de toeschouwers in vervoering brengen. Maar zijn werk beperkt zich niet tot het idee. De vormgeving van kleuren en vormen, de structuur en coördinatie van alle betrokken levende wezens zijn ook in zijn handen. Vanaf nu ontwerpt hij veel feesten en partijen voor kleinere en grotere gelegenheden. Op bijna 50 jarige leeftijd wordt hij hofschilder van keizer Rudolf II. Ook onder deze heer is de artistieke vormgeving van levendige schoonheid zijn afdeling. De belangen van de keizer zijn gewijd aan de wetenschap en de kunst. Zo vindt er een levendige uitwisseling plaats met collega's in de astrologie en alchemie. De verwantschap van kleuren en geluiden ontroert hem diep. Hij wijdt al zijn passie aan een wetenschappelijke verhandeling over dit onderwerp en een museaal project over dit onderwerp.
Uiteindelijk, in 1587, op 61-jarige leeftijd, stond de keizer hem toe naar huis te reizen naar Milaan. Zijn trouwe diensten werden eerder vereerd met adel en wapen. Op 66 jarige leeftijd kreeg hij de titel van Graaf van de Palts. Zo stierf hij op 11 juli 1593 op 67-jarige leeftijd in zijn vaderland en met grote eer.
Giuseppe Arcimboldo, ook wel Arcimbaldo of Arcimboldi genoemd, begon zijn leven in 1526 in Milaan in subtiele kringen. Zijn familie bestond onder meer uit geestelijken en advocaten, en zijn vader Biacio hielp bij het ontwerp van het interieur van de kathedraal van Milaan. Giuseppe stond aan zijn zijde, en dit wordt in de dossiers vermeld. Het werk begint in 1549, wanneer hij 23 jaar oud is, en duurt tien jaar.
Op 36-jarige leeftijd is zijn talent voor vaardige portretten zo bekend, dat hij aan het Weense hof wordt benoemd. Onder Ferdinand I begon hij zijn werk als huisportrettist en maakte hij portretten van de dames en heren van het huis. Fotografie was nog niet uitgevonden, dus er waren schilders nodig die konden presenteren wat ze hadden gezien in detail en op een manier die het beeld zou verbeteren. Na 2 jaar wordt hij benoemd tot hofschilder. Nu beperkt zijn werk zich niet meer tot portretten; de geprivilegieerde status geeft hem tijd voor creatief werk. Hier creëerde hij de wereldberoemde cycli van de vier seizoenen en de vier elementen, die hij op nieuwjaarsdag in 1569 aan de keizer presenteerde.
Het jaar daarop wordt hij naar Praag gestuurd. Er wordt een prachtige feestelijke optocht georganiseerd. Hij creëert fantasierijke interpretaties van legendes en mythen, prachtig en gedetailleerd. Kostuums die de verschillende beroepen voorstellen, sleden met delicate versieringen en gevarieerde afbeeldingen van dieren en, last but not least, paardentuigjes en betoverende zadeldoeken, alles moet de harten van de toeschouwers in vervoering brengen. Maar zijn werk beperkt zich niet tot het idee. De vormgeving van kleuren en vormen, de structuur en coördinatie van alle betrokken levende wezens zijn ook in zijn handen. Vanaf nu ontwerpt hij veel feesten en partijen voor kleinere en grotere gelegenheden. Op bijna 50 jarige leeftijd wordt hij hofschilder van keizer Rudolf II. Ook onder deze heer is de artistieke vormgeving van levendige schoonheid zijn afdeling. De belangen van de keizer zijn gewijd aan de wetenschap en de kunst. Zo vindt er een levendige uitwisseling plaats met collega's in de astrologie en alchemie. De verwantschap van kleuren en geluiden ontroert hem diep. Hij wijdt al zijn passie aan een wetenschappelijke verhandeling over dit onderwerp en een museaal project over dit onderwerp.
Uiteindelijk, in 1587, op 61-jarige leeftijd, stond de keizer hem toe naar huis te reizen naar Milaan. Zijn trouwe diensten werden eerder vereerd met adel en wapen. Op 66 jarige leeftijd kreeg hij de titel van Graaf van de Palts. Zo stierf hij op 11 juli 1593 op 67-jarige leeftijd in zijn vaderland en met grote eer.
Pagina 1 / 2