Helen Allingham was een Britse kunstenares, vooral bekend om haar genreschilderijen. Ze maakte aquarellen en illustreerde kinderboeken. Haar ouders steunden haar artistieke talent van jongs af aan. Helen Allingham ging naar de Female School of Arts in Londen. Een jaar later was ze een van de eerste vrouwen die mocht studeren aan de befaamde Royal Academy School. In die tijd was het nog ongebruikelijk dat vrouwen naar een academie gingen. Ze werd ook het eerste vrouwelijke lid van de Royal Watercolour Society.
Genreschilderkunst was gewijd aan de weergave van voornamelijk landelijke taferelen en dorpsidylles. De schilderstijl had een eeuwenoude traditie. Er werden mensen en handelingen geschilderd die echt verwezen naar het dagelijks leven. De onderwerpen waren voornamelijk bewoners van het platteland, hun dagelijks werk en hun huiselijke omgeving. De figuren droegen geen individuele kenmerken, zoals bij portretten. Ze vormden eerder een karakteristiek beeld van hun landelijke omgeving. De getijdenboeken van de 15e eeuw en de boerentaferelen en familietaferelen van de Nederlandse schilderkunst in de 16e eeuw worden beschouwd als modellen voor de genreschilderkunst. De negatieve weergave van gedragingen als dronkenschap en ruzie verdween in de 19e eeuw uit de genreschilderkunst. Vanaf dat moment toonden genreschilderijen een romantische en geïdealiseerde kijk op het plattelandsleven.
Om geld te verdienen maakte Helen Allingham talrijke illustraties voor tijdschriften en kinderboeken. Ze was de enige vrouw die als illustrator werkte voor het weekblad The Graphic. Haar groeiende bekendheid bracht haar in contact met andere bekende kunstenaars in Londen. Uiteindelijk trouwde ze met de Ierse uitgever en dichter William Allingham. Tot zijn vriendenkring behoorden ook de schrijvers Thomas Carlyle en Alfred Lord Tennyson. Na haar huwelijk verliet de schilderes het weekblad en wijdde zich aan het aquarelleren. In 1874 werden twee aquarellen van haar tentoongesteld op de Royal Academy Summer Exhibition. Helen Allington bleef werken maken na de geboorte van haar drie kinderen. Meer dan honderd aquarellen werden in de loop der tijd tentoongesteld. Helen Allingham schilderde oude huizen en boerderijen die in de loop der tijd verdwenen om plaats te maken voor de oprukkende industrialisatie. De uitbreiding van de lijnen voor de stoomlocomotief en de toestroom van arbeiders en hun gezinnen veranderden het landschap. Huizen werden gebouwd om aan de eisen van de nieuwe tijd te voldoen. Door de aandacht van de kunstenares voor details is het tegenwoordig mogelijk een idee te krijgen van het oorspronkelijke uiterlijk van oude huisjes uit haar tijd. De schilderijen van de schilderes staan vaak model voor de restauratie van de overgebleven oude huizen. Helen Allingham werkte tot haar dood aan haar schilderijen. Zij stierf na een plotselinge ziekte op 78-jarige leeftijd.
Helen Allingham was een Britse kunstenares, vooral bekend om haar genreschilderijen. Ze maakte aquarellen en illustreerde kinderboeken. Haar ouders steunden haar artistieke talent van jongs af aan. Helen Allingham ging naar de Female School of Arts in Londen. Een jaar later was ze een van de eerste vrouwen die mocht studeren aan de befaamde Royal Academy School. In die tijd was het nog ongebruikelijk dat vrouwen naar een academie gingen. Ze werd ook het eerste vrouwelijke lid van de Royal Watercolour Society.
Genreschilderkunst was gewijd aan de weergave van voornamelijk landelijke taferelen en dorpsidylles. De schilderstijl had een eeuwenoude traditie. Er werden mensen en handelingen geschilderd die echt verwezen naar het dagelijks leven. De onderwerpen waren voornamelijk bewoners van het platteland, hun dagelijks werk en hun huiselijke omgeving. De figuren droegen geen individuele kenmerken, zoals bij portretten. Ze vormden eerder een karakteristiek beeld van hun landelijke omgeving. De getijdenboeken van de 15e eeuw en de boerentaferelen en familietaferelen van de Nederlandse schilderkunst in de 16e eeuw worden beschouwd als modellen voor de genreschilderkunst. De negatieve weergave van gedragingen als dronkenschap en ruzie verdween in de 19e eeuw uit de genreschilderkunst. Vanaf dat moment toonden genreschilderijen een romantische en geïdealiseerde kijk op het plattelandsleven.
Om geld te verdienen maakte Helen Allingham talrijke illustraties voor tijdschriften en kinderboeken. Ze was de enige vrouw die als illustrator werkte voor het weekblad The Graphic. Haar groeiende bekendheid bracht haar in contact met andere bekende kunstenaars in Londen. Uiteindelijk trouwde ze met de Ierse uitgever en dichter William Allingham. Tot zijn vriendenkring behoorden ook de schrijvers Thomas Carlyle en Alfred Lord Tennyson. Na haar huwelijk verliet de schilderes het weekblad en wijdde zich aan het aquarelleren. In 1874 werden twee aquarellen van haar tentoongesteld op de Royal Academy Summer Exhibition. Helen Allington bleef werken maken na de geboorte van haar drie kinderen. Meer dan honderd aquarellen werden in de loop der tijd tentoongesteld. Helen Allingham schilderde oude huizen en boerderijen die in de loop der tijd verdwenen om plaats te maken voor de oprukkende industrialisatie. De uitbreiding van de lijnen voor de stoomlocomotief en de toestroom van arbeiders en hun gezinnen veranderden het landschap. Huizen werden gebouwd om aan de eisen van de nieuwe tijd te voldoen. Door de aandacht van de kunstenares voor details is het tegenwoordig mogelijk een idee te krijgen van het oorspronkelijke uiterlijk van oude huisjes uit haar tijd. De schilderijen van de schilderes staan vaak model voor de restauratie van de overgebleven oude huizen. Helen Allingham werkte tot haar dood aan haar schilderijen. Zij stierf na een plotselinge ziekte op 78-jarige leeftijd.
Pagina 1 / 4