Henry Scott Tuke was een Engelse schilder en fotograaf. Hij is geboren in een vooraanstaande familie van sociale activisten. Zijn vader Daniel was een vooraanstaand arts en psychiater en een van de eersten die pleitte voor een humane behandeling van geesteszieken.
Tuke was een zeer productief kunstenaar; meer dan 1300 werken van hem zijn bekend. Hij werd waarschijnlijk het meest bekend door zijn voorstellingen van naakte jongens en jonge mannen, maar hij was ook betrokken bij de zeeschilderkunst en schilderde verschillende bekende scheepsportretten.
In 1875 schreef Tuke zich in aan de Slade School Of Art in Londen, waar hij onder andere studeerde bij Alphonse Legros en Edward Poynter. Een beurs stelde hem in staat om zijn studie aan Slade en in Italië voort te zetten tot 1880. In Italië schilderde hij zijn eerste schilderijen van naakte jonge mannen, maar deze waren nog geen centraal thema in zijn schilderij. In 1881 verhuisde hij naar Parijs. Daar raakte hij bevriend met de Amerikaanse schilder John Singer Sargent, maar ook met de Fransman Jules Bastien-Lepage, die hem aanspoorde om niet alleen in het atelier maar ook steeds vaker buiten te werken. Tuke besloot terug te keren naar Engeland, waar enkele voormalige vrienden en kameraden een kunstenaarskolonie hadden gesticht die de Newlyn School heette. Het was in Newlyn dat zijn eerste foto's van naakte jongens in boten werden gemaakt. Hij bleef daar tot 1885 toen hij terug verhuisde naar Falmouth waar hij was opgegroeid. Falmouth had een aangenaam klimaat voor het naakt zwemmen waar Tuke van hield. Veel van zijn beroemdste schilderijen zijn daar geschilderd. Tuke heeft een boot gekocht en deze omgebouwd tot een drijvende studio. In de jaren 1890 gaf Tuke het op om zijn naakten in een mythologisch kader te plaatsen en begon hij nu naakte tieners te schilderen in alledaagse scènes van zwemmen en vissen. Tuke werd een gerespecteerde en rijke schilder en werd in 1914 zelfs verkozen tot lid van de Koninklijke Academie. Op 70-jarige leeftijd kreeg Tuke een hartaanval en stierf een jaar later, in 1929. In zijn testament liet hij royale bedragen na aan de mannen die hij als kind en tiener had geschilderd. Veel van deze modellen zijn bij naam bekend, ze zijn bijna allemaal aan het begin van de Eerste Wereldoorlog opgesteld en sommige zijn nooit meer teruggekomen.
Na zijn dood viel Tuke in de vergetelheid. Pas in de jaren zeventig werd hij herontdekt door een eerste generatie openlijk homoseksuele kunstenaars en kunstverzamelaars.
Henry Scott Tuke was een Engelse schilder en fotograaf. Hij is geboren in een vooraanstaande familie van sociale activisten. Zijn vader Daniel was een vooraanstaand arts en psychiater en een van de eersten die pleitte voor een humane behandeling van geesteszieken.
Tuke was een zeer productief kunstenaar; meer dan 1300 werken van hem zijn bekend. Hij werd waarschijnlijk het meest bekend door zijn voorstellingen van naakte jongens en jonge mannen, maar hij was ook betrokken bij de zeeschilderkunst en schilderde verschillende bekende scheepsportretten.
In 1875 schreef Tuke zich in aan de Slade School Of Art in Londen, waar hij onder andere studeerde bij Alphonse Legros en Edward Poynter. Een beurs stelde hem in staat om zijn studie aan Slade en in Italië voort te zetten tot 1880. In Italië schilderde hij zijn eerste schilderijen van naakte jonge mannen, maar deze waren nog geen centraal thema in zijn schilderij. In 1881 verhuisde hij naar Parijs. Daar raakte hij bevriend met de Amerikaanse schilder John Singer Sargent, maar ook met de Fransman Jules Bastien-Lepage, die hem aanspoorde om niet alleen in het atelier maar ook steeds vaker buiten te werken. Tuke besloot terug te keren naar Engeland, waar enkele voormalige vrienden en kameraden een kunstenaarskolonie hadden gesticht die de Newlyn School heette. Het was in Newlyn dat zijn eerste foto's van naakte jongens in boten werden gemaakt. Hij bleef daar tot 1885 toen hij terug verhuisde naar Falmouth waar hij was opgegroeid. Falmouth had een aangenaam klimaat voor het naakt zwemmen waar Tuke van hield. Veel van zijn beroemdste schilderijen zijn daar geschilderd. Tuke heeft een boot gekocht en deze omgebouwd tot een drijvende studio. In de jaren 1890 gaf Tuke het op om zijn naakten in een mythologisch kader te plaatsen en begon hij nu naakte tieners te schilderen in alledaagse scènes van zwemmen en vissen. Tuke werd een gerespecteerde en rijke schilder en werd in 1914 zelfs verkozen tot lid van de Koninklijke Academie. Op 70-jarige leeftijd kreeg Tuke een hartaanval en stierf een jaar later, in 1929. In zijn testament liet hij royale bedragen na aan de mannen die hij als kind en tiener had geschilderd. Veel van deze modellen zijn bij naam bekend, ze zijn bijna allemaal aan het begin van de Eerste Wereldoorlog opgesteld en sommige zijn nooit meer teruggekomen.
Na zijn dood viel Tuke in de vergetelheid. Pas in de jaren zeventig werd hij herontdekt door een eerste generatie openlijk homoseksuele kunstenaars en kunstverzamelaars.
Pagina 1 / 2