Herman Jean Joseph Richir, geboren op 4 december 1866 in Elsene en overleden op 15 maart 1942 in Ukkel, was een markant figuur in de Belgische kunstwereld. Als bekwaam genre-, naakt- en portretschilder drukte hij zijn stempel op een tijdperk en liet hij een rijke erfenis na van kunstwerken die nog steeds als kunstdrukken te vinden zijn in galerijen en privéwoningen. Richir begon zijn artistieke loopbaan aan de kunstacademie van Sint-Joost-ten-Node, waar hij werd opgeleid door de gerenommeerde leraren Gustave Joseph Biot en Charles Hermans. In zijn zoektocht naar artistieke perfectie verhuisde hij in 1884 naar de Académie royale des Beaux-Arts de Bruxelles, waar hij zijn vaardigheden verder aanscherpte onder de voogdij van Jean Francois Portaels.

Slechts één jaar na zijn toetreding tot de Académie royale des Beaux-Arts, in 1885, ontving Richir zijn eerste prijs van de Academie, wat zijn artistieke doorbraak betekende. Een andere belangrijke mijlpaal in zijn carrière was het behalen van de tweede plaats in de Belgische Prix de Rome in 1886, vlak achter de als eerste geplaatste Constant Montald. In de daaropvolgende jaren consolideerde Richir zijn reputatie door deel te nemen aan prestigieuze kunsttentoonstellingen. In 1889 won hij een gouden medaille op de Triënnale in Gent, en zijn werken werden tentoongesteld op de Parijse Salons van 1889 en 1892, en op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1897. Veel van deze tentoongestelde werken zijn tegenwoordig verkrijgbaar als kunstdruk, zodat kunstliefhebbers een stukje van Richirs buitengewone talent en artistieke visie in huis kunnen halen.

In 1900 aanvaardde Richir een leerstoel in de cursus natuurtekenen aan de Académie royale des Beaux-Arts de Bruxelles en werd daar later van 1905 tot 1927 benoemd tot professor in de schilderkunst. Onder zijn leerlingen bevonden zich opmerkelijke kunstenaars als Louis Buisseret en Léon Navez, die later bekend werden als belangrijke leden van de "Nervia"-groep. Naast zijn onderwijsactiviteiten nam Richir tussen 1906 en 1927 meermaals de rol van directeur van de Academie op zich. In 1927 trad hij uiteindelijk terug als directeur, om plaats te maken voor zijn opvolger Victor Horta. Hoewel hij zich terugtrok uit het academische leven, leeft de invloed van Herman Richir voort in de Belgische kunstwereld en daarbuiten in zijn schilderijen en kunstdrukken.