Hermann Hendrichs carrière als kunstenaar verliep niet geheel rechtlijnig. Eerst ging hij in de leer als lithograaf, daarna legde hij zich toe op acteren en trad op in Düsseldorf en Münster. Gefascineerd door het landschap, vond hij toen zijn weg naar de schilderkunst. Hij studeerde kunst bij Eugen Bracht in Berlijn en Josef Englein in München. Hij werd aangemoedigd door het feit dat hij erin slaagde al zijn werken te verkopen aan een mecenas op een kleine kunsttentoonstelling in Amerika - waar zijn talrijke studiereizen hem onder meer naartoe hadden gebracht.
Hermann Hendrich vond de inspiratie voor zijn vaak monumentale en kleurrijke schilderijen in vele bronnen: Hij was ingenomen met Goethe's "Faust". De muzikale drama's van de componist Richard Wagner beïnvloedden zijn artistieke werk. Ook gebruikte hij herhaaldelijk materiaal en motieven uit de Germaanse mythologie en de Duitse sagenwereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zijn schilderijen titels dragen als "Freya's Garden" of "Parsifal". En het is nog minder verrassend dat hij in 1907 ook het Werdandi-Bund oprichtte, genoemd naar de Noordse godin van het lot Werdandi. De Bund had ongeveer 500 leden, waaronder illustere persoonlijkheden als de staatstheoreticus Arthur Moeller van den Bruck of Henry Thode, een schoonzoon van Richard Wagner. Het doel van de vereniging: een vernieuwing van "Duitsheid door kunst". Via de Bund leerde Hendrich ook de Berlijnse architect Paul Engler kennen. Engler nodigde hem uit om de zomers door te brengen in een door hem ontworpen villa in de kunstenaarskolonie Mittel-Schreiberhau in het Riesengebergte. In 1903 verrees daar nog een gebouw naar ontwerp van Engler: de Sagenhalle. Het houten gebouw, rijkelijk versierd met fantasierijk houtsnijwerk, was ook een tentoonstellingsgebouw. Hermann Hendrich creëerde er beeldcycli voor waarin de legendarische figuur Rübezahl, de Germaanse god Wotan en de tafelronde held en Graalzoeker Parzifal centraal stonden.
De Legend Hall was echter niet de eerste en niet de laatste door Hendrich ontworpen "kunsttempel". Twee jaar eerder had hij al de Walpurgizaal bij Thale in het Harzgebergte versierd met de schilderijencyclus "Walpurgisnacht". In 1913 volgde een schilderijencyclus over de "Ring der Nibelungs" voor de Nibelungenhalle in Königswinter. En tenslotte ontwierp hij voor de Hall of German Legends in Burg an der Wupper onder andere de cycli "Nordic Prehistory" en "Christian Legends". Zowel de Sagenhalle als de Halle Deutscher Sagenring werden in 1945 vernietigd. Slechts enkele schilderijen uit de Hendrich Hall, die is ondergebracht in de Kielse villa van de kunstverzamelaar Paul Wassily, hebben de Tweede Wereldoorlog overleefd. Hendrich zelf heeft de Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt. Hij stierf op 18 juli 1931. Veel kranten in Duitsland berichtten over het incident. De kunstenaar was aangereden door een trein op de spoorlijn die vlak langs de sagehal van zijn huis in Schreiberhau liep en was zo zwaar gewond dat hij op de plaats van het ongeval overleed. Speculaties over de dood van Hendrich ontstonden al snel. Vandaag wordt vermoed dat de kunstenaar zichzelf van het leven heeft beroofd.
Hermann Hendrichs carrière als kunstenaar verliep niet geheel rechtlijnig. Eerst ging hij in de leer als lithograaf, daarna legde hij zich toe op acteren en trad op in Düsseldorf en Münster. Gefascineerd door het landschap, vond hij toen zijn weg naar de schilderkunst. Hij studeerde kunst bij Eugen Bracht in Berlijn en Josef Englein in München. Hij werd aangemoedigd door het feit dat hij erin slaagde al zijn werken te verkopen aan een mecenas op een kleine kunsttentoonstelling in Amerika - waar zijn talrijke studiereizen hem onder meer naartoe hadden gebracht.
Hermann Hendrich vond de inspiratie voor zijn vaak monumentale en kleurrijke schilderijen in vele bronnen: Hij was ingenomen met Goethe's "Faust". De muzikale drama's van de componist Richard Wagner beïnvloedden zijn artistieke werk. Ook gebruikte hij herhaaldelijk materiaal en motieven uit de Germaanse mythologie en de Duitse sagenwereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zijn schilderijen titels dragen als "Freya's Garden" of "Parsifal". En het is nog minder verrassend dat hij in 1907 ook het Werdandi-Bund oprichtte, genoemd naar de Noordse godin van het lot Werdandi. De Bund had ongeveer 500 leden, waaronder illustere persoonlijkheden als de staatstheoreticus Arthur Moeller van den Bruck of Henry Thode, een schoonzoon van Richard Wagner. Het doel van de vereniging: een vernieuwing van "Duitsheid door kunst". Via de Bund leerde Hendrich ook de Berlijnse architect Paul Engler kennen. Engler nodigde hem uit om de zomers door te brengen in een door hem ontworpen villa in de kunstenaarskolonie Mittel-Schreiberhau in het Riesengebergte. In 1903 verrees daar nog een gebouw naar ontwerp van Engler: de Sagenhalle. Het houten gebouw, rijkelijk versierd met fantasierijk houtsnijwerk, was ook een tentoonstellingsgebouw. Hermann Hendrich creëerde er beeldcycli voor waarin de legendarische figuur Rübezahl, de Germaanse god Wotan en de tafelronde held en Graalzoeker Parzifal centraal stonden.
De Legend Hall was echter niet de eerste en niet de laatste door Hendrich ontworpen "kunsttempel". Twee jaar eerder had hij al de Walpurgizaal bij Thale in het Harzgebergte versierd met de schilderijencyclus "Walpurgisnacht". In 1913 volgde een schilderijencyclus over de "Ring der Nibelungs" voor de Nibelungenhalle in Königswinter. En tenslotte ontwierp hij voor de Hall of German Legends in Burg an der Wupper onder andere de cycli "Nordic Prehistory" en "Christian Legends". Zowel de Sagenhalle als de Halle Deutscher Sagenring werden in 1945 vernietigd. Slechts enkele schilderijen uit de Hendrich Hall, die is ondergebracht in de Kielse villa van de kunstverzamelaar Paul Wassily, hebben de Tweede Wereldoorlog overleefd. Hendrich zelf heeft de Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt. Hij stierf op 18 juli 1931. Veel kranten in Duitsland berichtten over het incident. De kunstenaar was aangereden door een trein op de spoorlijn die vlak langs de sagehal van zijn huis in Schreiberhau liep en was zo zwaar gewond dat hij op de plaats van het ongeval overleed. Speculaties over de dood van Hendrich ontstonden al snel. Vandaag wordt vermoed dat de kunstenaar zichzelf van het leven heeft beroofd.
Pagina 1 / 1