Pagina 1 / 1
In de levendige straten van Parijs tijdens de Belle Époque betoverde de kunstenaar André-Jacques Marie Videcoq-Wély, beter bekend als Jacques Wély. Deze Franse schilder, striptekenaar en illustrator, geboren op 21 mei 1873 in het 19e arrondissement van Parijs, was een onmisbaar talent in die tijd.
Het begin van zijn artistieke reis bracht Wély naar China, waar hij zich aan een commerciële carrière waagde. Maar het was in Parijs waar zijn ware talent tot bloei kwam. In 1896 tekende hij zijn eerste tekeningen en kort daarna ging hij samenwerken met Edmond Vernier, een kunstenaar die bekend stond onder het pseudoniem "Dola". Samen maakten ze illustraties voor operetteboekjes als "Madola", die werden gedrukt in hun eigen lithografiewerkplaats. In de jaren daarna ontwierp hij onder het pseudoniem "Jacques Wély" talrijke kunstdrukken van muziekcovers voor gerenommeerde Parijse uitgevers zoals Enoch. Maar zijn passie hield niet op bij illustreren; de penseelstreken van zijn schilderijen waren zowel humoristisch als teder, met zijn afbeeldingen van vrouwen en af en toe stillevens vaak in de lijn van het Post-Impressionisme.
Wély's flair werd al snel opgemerkt door grote uitgevers en tijdschriftenhuizen zoals Rouff, Albin Michel, Jules Tallandier en Pierre Lafitte, voor wie hij een onmisbare striptekenaar werd. Maar ondanks zijn succes en groeiende populariteit was Wély's leven tragisch kort. Hij opende een nieuwe studio in Montfort-l'Amaury in 1908, maar slechts twee jaar later, op 18 juni 1910, bezweek hij aan tuberculose in zijn huis in Meudon. Ondanks zijn vroegtijdige dood liet Wély een erfenis van prenten en werken na die zijn aanwezigheid en talent in de Belle Époque kunstwereld stevig vestigden.
In de levendige straten van Parijs tijdens de Belle Époque betoverde de kunstenaar André-Jacques Marie Videcoq-Wély, beter bekend als Jacques Wély. Deze Franse schilder, striptekenaar en illustrator, geboren op 21 mei 1873 in het 19e arrondissement van Parijs, was een onmisbaar talent in die tijd.
Het begin van zijn artistieke reis bracht Wély naar China, waar hij zich aan een commerciële carrière waagde. Maar het was in Parijs waar zijn ware talent tot bloei kwam. In 1896 tekende hij zijn eerste tekeningen en kort daarna ging hij samenwerken met Edmond Vernier, een kunstenaar die bekend stond onder het pseudoniem "Dola". Samen maakten ze illustraties voor operetteboekjes als "Madola", die werden gedrukt in hun eigen lithografiewerkplaats. In de jaren daarna ontwierp hij onder het pseudoniem "Jacques Wély" talrijke kunstdrukken van muziekcovers voor gerenommeerde Parijse uitgevers zoals Enoch. Maar zijn passie hield niet op bij illustreren; de penseelstreken van zijn schilderijen waren zowel humoristisch als teder, met zijn afbeeldingen van vrouwen en af en toe stillevens vaak in de lijn van het Post-Impressionisme.
Wély's flair werd al snel opgemerkt door grote uitgevers en tijdschriftenhuizen zoals Rouff, Albin Michel, Jules Tallandier en Pierre Lafitte, voor wie hij een onmisbare striptekenaar werd. Maar ondanks zijn succes en groeiende populariteit was Wély's leven tragisch kort. Hij opende een nieuwe studio in Montfort-l'Amaury in 1908, maar slechts twee jaar later, op 18 juni 1910, bezweek hij aan tuberculose in zijn huis in Meudon. Ondanks zijn vroegtijdige dood liet Wély een erfenis van prenten en werken na die zijn aanwezigheid en talent in de Belle Époque kunstwereld stevig vestigden.