In de levendige straten van het 19e-eeuwse Amsterdam viel het doek voor een betoverend kunstverhaal. Op 18 september 1858 zag Jan Hoynck van Papendrecht het levenslicht, voorbestemd om het pad van de Nederlandse militaire kunst te verrijken. Maar in dit verhaal zijn niet alleen het lot en het talent van de kunstenaar zelf verweven, maar ook de invloeden van zijn vader, Jan Cornelis Hoynck van Papendrecht, die hem de erfenis van het tekenen en schilderen doorgaf.

Van Papendrechts reis in de wereld van de kunst bracht hem van de handelsschool in Amsterdam naar de prestigieuze Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, aangemoedigd door Charles Rochussen, een naaste vertrouweling van zijn vader. München bood hem nog een podium om zijn vaardigheden aan te scherpen voordat hij terugkeerde naar Amsterdam. Hier zette hij niet alleen zijn artistieke carrière voort, maar vond hij ook geluk in de liefde en trouwde hij met Johanna Philippa van Gorkom. Samen trokken ze door Nederland, van Amstelveen tot Rheden, om zich uiteindelijk in Den Haag te vestigen, waar van Papendrecht tot zijn laatste adem in 1933 bleef wonen.

Het begin van zijn carrière gloorde toen hij in 1885 zijn eerste tekeningen publiceerde in het tijdschrift Eigen Haard. Maar wat volgde was meer dan een indrukwekkend oeuvre. Niet alleen werd hij bekend als illustrator in het tijdschrift "Elsevier", maar hij inspireerde ook met zijn bijdragen aan de geschiedenis van het Nederlandse artilleriekorps. Maar wie denkt dat "kunstdruk" alleen over tweedimensionale werken gaat, heeft het mis. Van Papendrecht betoverde zijn bewonderaars evenzeer met zijn levendige aquarellen, die vandaag de dag worden gereproduceerd in kunstdrukken van het hoogste niveau om recht te doen aan de meester.

Zijn olieverfschilderijen waren meer dan verf op doek. Ze vertelden verhalen die zo krachtig waren dat ze enthousiasme opwekten op de Tentoonstelling van Levende Meesters in 1884 in Amsterdam en hem prestigieuze prijzen opleverden, waaronder de Gouden Medaille in München en de Zilveren Medaille van het Huis van Oranje.

Aan het einde van zijn indrukwekkende carrière, bekroond met talrijke onderscheidingen, werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Maar het zijn zijn kunstwerken, gereproduceerd als kunstdrukken, die de tand des tijds doorstaan en zijn legende levend houden. Een nalatenschap die voor altijd zal voortleven in de harten van kunstliefhebbers.