Pagina 1 / 3
Jean-Baptiste Greuze was een Franse schilder die vooral bekend werd door zijn portretten, genre- en historieschilderijen. Omdat zijn vader aanvankelijk tegen een artistieke opleiding was, moest Greuze zich eerst vooral autodidactisch opleiden. De destijds beroemde portretschilder Grandon werd zich bewust van Greuze's talent en kon uiteindelijk zijn vader op andere gedachten brengen. Dus de jongen mocht met hem verhuizen naar Lyon als Grandon's leerling. Later, op zijn aanbeveling, ging hij op 25-jarige leeftijd naar de kunstacademie in Parijs. Tijdens zijn tijd op de academie wist Greuze nauwelijks de aandacht van zijn docenten te trekken en zijn schilderijen waren in het begin slechts matig succesvol. Een van zijn bekendere vroege werken was "Familienvater den Kindern die Bibel auslegend". Om zijn studie te verdiepen en om zich aan zijn critici te bewijzen, trok Greuze samen met de schilder Abbé Louis Gougenot naar Italië. Voor Gougenot zou de reis een compleet succes worden. Greuze kon niet schitteren in vergelijking. Zelf vond hij de verblijven in Rome en Florence oninteressant.
Greue's relatie met de kunstacademie was over het algemeen moeilijk. Hij exposeerde meerdere malen zowel op de Parijse Salon als op de Academie met toenemend succes. Op het hoogtepunt van zijn carrière in 1765 stelde hij 13 werken tegelijk tentoon, waaronder "La Bonne Mère" en "La Malediction Paternelle". Hij negeerde altijd het verzoek van de academie om eindelijk een proefwerk in te dienen. De Academie reageerde door hem te verbieden te exposeren totdat hij aan het verzoek voldeed. Greuze wilde altijd al erkend worden als historieschilder. De Academie eerde hem echter alleen als genreschilder, omdat historische motieven in hun ogen niet zijn paradijselijke discipline waren. Deze woedende Greuze was zo woedend dat hij jarenlang weigerde om er te exposeren.
Greuse's schilderijen behoorden tussen de jaren 1760 en 70 tot de duurste in Frankrijk. Maar de extravagante levensstijl, de verduistering door zijn latere ex-vrouw en de speculatie met cessionarissen lieten hem uiteindelijk niets na. In de laatste jaren van zijn leven moest hij het hoofd boven water houden als kunstleraar. Zijn beroemdste student was Constance Mayer. Maar uiteindelijk verliet ze hem voor zijn grootste concurrent Pierre Paul Prud‘hon.
Jean-Baptiste Greuze was een Franse schilder die vooral bekend werd door zijn portretten, genre- en historieschilderijen. Omdat zijn vader aanvankelijk tegen een artistieke opleiding was, moest Greuze zich eerst vooral autodidactisch opleiden. De destijds beroemde portretschilder Grandon werd zich bewust van Greuze's talent en kon uiteindelijk zijn vader op andere gedachten brengen. Dus de jongen mocht met hem verhuizen naar Lyon als Grandon's leerling. Later, op zijn aanbeveling, ging hij op 25-jarige leeftijd naar de kunstacademie in Parijs. Tijdens zijn tijd op de academie wist Greuze nauwelijks de aandacht van zijn docenten te trekken en zijn schilderijen waren in het begin slechts matig succesvol. Een van zijn bekendere vroege werken was "Familienvater den Kindern die Bibel auslegend". Om zijn studie te verdiepen en om zich aan zijn critici te bewijzen, trok Greuze samen met de schilder Abbé Louis Gougenot naar Italië. Voor Gougenot zou de reis een compleet succes worden. Greuze kon niet schitteren in vergelijking. Zelf vond hij de verblijven in Rome en Florence oninteressant.
Greue's relatie met de kunstacademie was over het algemeen moeilijk. Hij exposeerde meerdere malen zowel op de Parijse Salon als op de Academie met toenemend succes. Op het hoogtepunt van zijn carrière in 1765 stelde hij 13 werken tegelijk tentoon, waaronder "La Bonne Mère" en "La Malediction Paternelle". Hij negeerde altijd het verzoek van de academie om eindelijk een proefwerk in te dienen. De Academie reageerde door hem te verbieden te exposeren totdat hij aan het verzoek voldeed. Greuze wilde altijd al erkend worden als historieschilder. De Academie eerde hem echter alleen als genreschilder, omdat historische motieven in hun ogen niet zijn paradijselijke discipline waren. Deze woedende Greuze was zo woedend dat hij jarenlang weigerde om er te exposeren.
Greuse's schilderijen behoorden tussen de jaren 1760 en 70 tot de duurste in Frankrijk. Maar de extravagante levensstijl, de verduistering door zijn latere ex-vrouw en de speculatie met cessionarissen lieten hem uiteindelijk niets na. In de laatste jaren van zijn leven moest hij het hoofd boven water houden als kunstleraar. Zijn beroemdste student was Constance Mayer. Maar uiteindelijk verliet ze hem voor zijn grootste concurrent Pierre Paul Prud‘hon.