Pagina 1 / 6
Jean Honoré Fragonard (1732-1806) was een Franse rococoschilder en etser. Hij werd geboren in Grasse, Frankrijk in 1732. Zes jaar later verhuisde het gezin naar Parijs, waar hij werd opgeleid tot notaris. Tijdens zijn opleiding toonde Jean een grote belangstelling voor de schilderkunst. Daarom stelde zijn leraar voor om hem op te leiden tot schilder. Jean trainde met niemand minder dan de beroemdste rococoschilder van zijn tijd: François Boucher. Hoewel Boucher de talenten van Jean herkende, ontbrak het de jongen aan de basis. Daarom werd hij opgeleid in het atelier van de schilder Jean-Baptiste-Siméon Chardin. Na deze basisopleiding ging de jonge Jean in de leer bij Boucher en werd hij beïnvloed door zijn stijl. Jean Honoré Fragonard was zo goed in het opsporen van de werken van zijn meester dat hij door Boucher werd gekopieerd. Jean kon ook andere artiesten kopiëren.
In 1752 won Jean Honoré Fragonard de "Prix de Rome" van de Koninklijke Academie voor Schilderkunst en Beeldhouwkunst met zijn schilderij "Jeroboam Sacrifing to the Golden Calf". De prijs omvatte een studiebeurs en een bezoek aan de Academie in Rome en studies onder leiding van de hofschilder van Lodewijk XV, Carle Van Loo. Van 1756 tot 1759 ontwikkelde Jean zijn stijl verder in Rome. Hier werd hij beïnvloed door de werken Rubens, Rembrandts en Giovanni Battista Tiepolos. Aan het einde van zijn studie ontmoette hij zijn latere beschermheer Jean-Claude Richard. In 1760 reisde hij met zijn meester door Italië, in 1765 keerde hij terug naar Parijs en werd hij toegelaten tot de Koninklijke Academie.
Jean Honoré Fragonard zette de rococostijl van zijn meester Boucher voort. Zijn figuren lijken echter veel levendiger, meer fysiek dan die van Boucher. In Rome werd hij ook geïnspireerd door de werken van Frans Hals, die Jean zijn penseelwerk gaven. Tuinen, terrassen, tempels en natuurlandschappen spelen een belangrijke rol in zijn kunstwerken. Zijn schilderijen worden gekenmerkt door vele details, pastelkleuren, licht, hoge sensualiteit en de natuur. Critici beschuldigen zijn stijl van hedonisme, een voorliefde voor erotiek en schaamteloosheid. Toen de Franse Revolutie in 1789 over Frankrijk brak, verloor Jean veel van zijn beschermheiligen. Tot zijn dood in 1806 creëerde hij in zijn geboortestad Grasse grisaillewerken, waarvan sommige een vrijmetselaarsgehalte hadden.
Jean Honoré Fragonard (1732-1806) was een Franse rococoschilder en etser. Hij werd geboren in Grasse, Frankrijk in 1732. Zes jaar later verhuisde het gezin naar Parijs, waar hij werd opgeleid tot notaris. Tijdens zijn opleiding toonde Jean een grote belangstelling voor de schilderkunst. Daarom stelde zijn leraar voor om hem op te leiden tot schilder. Jean trainde met niemand minder dan de beroemdste rococoschilder van zijn tijd: François Boucher. Hoewel Boucher de talenten van Jean herkende, ontbrak het de jongen aan de basis. Daarom werd hij opgeleid in het atelier van de schilder Jean-Baptiste-Siméon Chardin. Na deze basisopleiding ging de jonge Jean in de leer bij Boucher en werd hij beïnvloed door zijn stijl. Jean Honoré Fragonard was zo goed in het opsporen van de werken van zijn meester dat hij door Boucher werd gekopieerd. Jean kon ook andere artiesten kopiëren.
In 1752 won Jean Honoré Fragonard de "Prix de Rome" van de Koninklijke Academie voor Schilderkunst en Beeldhouwkunst met zijn schilderij "Jeroboam Sacrifing to the Golden Calf". De prijs omvatte een studiebeurs en een bezoek aan de Academie in Rome en studies onder leiding van de hofschilder van Lodewijk XV, Carle Van Loo. Van 1756 tot 1759 ontwikkelde Jean zijn stijl verder in Rome. Hier werd hij beïnvloed door de werken Rubens, Rembrandts en Giovanni Battista Tiepolos. Aan het einde van zijn studie ontmoette hij zijn latere beschermheer Jean-Claude Richard. In 1760 reisde hij met zijn meester door Italië, in 1765 keerde hij terug naar Parijs en werd hij toegelaten tot de Koninklijke Academie.
Jean Honoré Fragonard zette de rococostijl van zijn meester Boucher voort. Zijn figuren lijken echter veel levendiger, meer fysiek dan die van Boucher. In Rome werd hij ook geïnspireerd door de werken van Frans Hals, die Jean zijn penseelwerk gaven. Tuinen, terrassen, tempels en natuurlandschappen spelen een belangrijke rol in zijn kunstwerken. Zijn schilderijen worden gekenmerkt door vele details, pastelkleuren, licht, hoge sensualiteit en de natuur. Critici beschuldigen zijn stijl van hedonisme, een voorliefde voor erotiek en schaamteloosheid. Toen de Franse Revolutie in 1789 over Frankrijk brak, verloor Jean veel van zijn beschermheiligen. Tot zijn dood in 1806 creëerde hij in zijn geboortestad Grasse grisaillewerken, waarvan sommige een vrijmetselaarsgehalte hadden.