Het verlangen naar verre, exotische oorden lijkt door de eeuwen heen te zijn blijven bestaan. Terwijl reisimpressies tegenwoordig razendsnel via de smartphone worden gepost, beschikten de reizigers van vroegere generaties "slechts" over oog, hand, pen en papier. In deze tijd werden nauwkeurige en gedetailleerde tekeningen gemaakt. In de Romantiek nam men afstand van zuiver wetenschappelijke voorstellingen. Integendeel, de kunstenaars van de Romantiek toonden de werkelijkheid en individualiseerden wat zij zagen door middel van hun eigen opvattingen en gevoelens.
Johann Moritz Rugendas, een vertegenwoordiger van de Romantische schilderkunst, kwam uit een kunstenaarsfamilie in Augsburg. Hij bezocht een kunstacademie in Augsburg en vervolgde zijn opleiding aan de Academie van München. Na zijn academie-opleiding ging hij werken als reistekenaar voor Freiherr v. Langsdorff. Met von Langsdorff reisde hij door Brazilië, maakte nauwgezette tekeningen van mensen, dieren en planten. Alledaagse scènes en landschappen bekoren door hun gedetailleerde weergave. Voor Rugendas was het echter niet genoeg om alleen de werkelijkheid weer te geven. Hij voelde zich beperkt en miste artistieke vrijheid in zijn werk. Bijgevolg beëindigde hij zijn dienstverband. Na nog eens 3 jaar in Brazilië, keerde hij terug naar Europa. Een verzameling van zijn tekeningen, gelithografeerd, werd vervolgens in Parijs gepubliceerd onder de titel "Yoyage pittoresque, Duits "Malerische Reise in Brasilien von Moritz Rugendas". De bladen toonden de ontwikkeling van de kunstenaar. De scènes lijken realistisch, maar zijn overdreven en emotioneel gemaakt door de typische stijlmiddelen van de Romantiek. Dit komt vooral tot uiting in de landschapsschilderijen; de glorie van de natuur krijgt er een bijzondere dramatische kwaliteit, hetzij door een mystieke uitstraling, hetzij door stilistische elementen zoals stormlichten en wolkentorens. Het nu sterk uitgesproken doel van het scheppen van esthetiek mag niet over het hoofd worden gezien; de werkelijkheid wordt overstemd door de verbeelding. In Rugendas, bijvoorbeeld, is dit duidelijk herkenbaar in de koloniale taferelen.
De "Schilderachtige Reis" was een succes en Rugendas zette zijn reizen voort na een kort verblijf thuis. Na studies in Italië, reisde hij van Bordeaux naar Haïti en Mexico. Een avontuurlijke levensfase, niet in het minst door beperkte financiële middelen. Rugendas aanvaardde ontberingen, stelde zich bloot aan zware ontberingen, doorkruiste te paard de Cordilleras, viel van zijn paard, werd getroffen door de bliksem, werd zelfs onschuldig gearresteerd - niets van dit alles kon hem weerhouden van verdere avontuurlijke reizen en excursies. De zoektocht naar kennis van het exotische, de stimulans om vreemde mensen en streken te leren kennen, woog op tegen alle ongemakken. Als men ook de gespannen financiële situatie tijdens deze reizen in aanmerking neemt, verdient dit des te meer respect. Rugendas moest voortdurend de fondsen voor verdere reizen genereren door zijn tekeningen te verkopen. Na Chili reisde hij door Peru en Bolivia, keerde terug naar Chili en begon van daaruit aan zijn terugreis naar Europa. Zoals het een overtuigde globetrotter betaamt, via omwegen. Na tussenstops in Panama en Uruguay bereikte hij Europa twee jaar later. Zijn uitgebreide verzameling tekeningen van exotische landen, traditionele klederdrachten en afbeeldingen van gebruiken bezorgden hem thuis een jaarlijkse lijfrente van 1200 florijnen. Koning Ludwig I kocht enkele van Rugenda's werken voor het koninklijk kabinet voor kopergravure. Wie Rugenda's reisimpressies bekijkt, herkent niet alleen de afgebeelde plaatsen, mensen, dieren en planten. Integendeel, men kan de voor die tijd typische indrukken achterhalen. Dit zijn geen snelle snapshots, maar sfeervolle beelden uit een vervlogen tijdperk.
Het verlangen naar verre, exotische oorden lijkt door de eeuwen heen te zijn blijven bestaan. Terwijl reisimpressies tegenwoordig razendsnel via de smartphone worden gepost, beschikten de reizigers van vroegere generaties "slechts" over oog, hand, pen en papier. In deze tijd werden nauwkeurige en gedetailleerde tekeningen gemaakt. In de Romantiek nam men afstand van zuiver wetenschappelijke voorstellingen. Integendeel, de kunstenaars van de Romantiek toonden de werkelijkheid en individualiseerden wat zij zagen door middel van hun eigen opvattingen en gevoelens.
Johann Moritz Rugendas, een vertegenwoordiger van de Romantische schilderkunst, kwam uit een kunstenaarsfamilie in Augsburg. Hij bezocht een kunstacademie in Augsburg en vervolgde zijn opleiding aan de Academie van München. Na zijn academie-opleiding ging hij werken als reistekenaar voor Freiherr v. Langsdorff. Met von Langsdorff reisde hij door Brazilië, maakte nauwgezette tekeningen van mensen, dieren en planten. Alledaagse scènes en landschappen bekoren door hun gedetailleerde weergave. Voor Rugendas was het echter niet genoeg om alleen de werkelijkheid weer te geven. Hij voelde zich beperkt en miste artistieke vrijheid in zijn werk. Bijgevolg beëindigde hij zijn dienstverband. Na nog eens 3 jaar in Brazilië, keerde hij terug naar Europa. Een verzameling van zijn tekeningen, gelithografeerd, werd vervolgens in Parijs gepubliceerd onder de titel "Yoyage pittoresque, Duits "Malerische Reise in Brasilien von Moritz Rugendas". De bladen toonden de ontwikkeling van de kunstenaar. De scènes lijken realistisch, maar zijn overdreven en emotioneel gemaakt door de typische stijlmiddelen van de Romantiek. Dit komt vooral tot uiting in de landschapsschilderijen; de glorie van de natuur krijgt er een bijzondere dramatische kwaliteit, hetzij door een mystieke uitstraling, hetzij door stilistische elementen zoals stormlichten en wolkentorens. Het nu sterk uitgesproken doel van het scheppen van esthetiek mag niet over het hoofd worden gezien; de werkelijkheid wordt overstemd door de verbeelding. In Rugendas, bijvoorbeeld, is dit duidelijk herkenbaar in de koloniale taferelen.
De "Schilderachtige Reis" was een succes en Rugendas zette zijn reizen voort na een kort verblijf thuis. Na studies in Italië, reisde hij van Bordeaux naar Haïti en Mexico. Een avontuurlijke levensfase, niet in het minst door beperkte financiële middelen. Rugendas aanvaardde ontberingen, stelde zich bloot aan zware ontberingen, doorkruiste te paard de Cordilleras, viel van zijn paard, werd getroffen door de bliksem, werd zelfs onschuldig gearresteerd - niets van dit alles kon hem weerhouden van verdere avontuurlijke reizen en excursies. De zoektocht naar kennis van het exotische, de stimulans om vreemde mensen en streken te leren kennen, woog op tegen alle ongemakken. Als men ook de gespannen financiële situatie tijdens deze reizen in aanmerking neemt, verdient dit des te meer respect. Rugendas moest voortdurend de fondsen voor verdere reizen genereren door zijn tekeningen te verkopen. Na Chili reisde hij door Peru en Bolivia, keerde terug naar Chili en begon van daaruit aan zijn terugreis naar Europa. Zoals het een overtuigde globetrotter betaamt, via omwegen. Na tussenstops in Panama en Uruguay bereikte hij Europa twee jaar later. Zijn uitgebreide verzameling tekeningen van exotische landen, traditionele klederdrachten en afbeeldingen van gebruiken bezorgden hem thuis een jaarlijkse lijfrente van 1200 florijnen. Koning Ludwig I kocht enkele van Rugenda's werken voor het koninklijk kabinet voor kopergravure. Wie Rugenda's reisimpressies bekijkt, herkent niet alleen de afgebeelde plaatsen, mensen, dieren en planten. Integendeel, men kan de voor die tijd typische indrukken achterhalen. Dit zijn geen snelle snapshots, maar sfeervolle beelden uit een vervlogen tijdperk.
Pagina 1 / 1