John Varley was een succesvol aquarel schilder en schrijver. Hij werd in Londen geboren als oudste van vier kinderen, die later ook allemaal kunstenaar werden. De kinderen kwamen allemaal uit het tweede huwelijk van zijn vader, die na het overlijden van zijn eerste vrouw van Yorkshire naar Londen verhuisde. Hoewel Varley als kind geïnteresseerd was in kunst, geloofden zijn ouders blijkbaar niet dat hij succesvol kon zijn. Dus stuurden ze hem naar een leerling met een zilversmid. Varley accepteerde de beslissing van zijn ouders zolang ze leefden. Na hun dood, toen hij ongeveer 15 jaar oud was, ging hij voor korte tijd in de leer bij een plaatselijke portretschilder. Kort daarna volgde hij twee keer per week de avondtekenlessen van Charles Barrow.
Barrow was een cruciale figuur in Varley's artistieke ontwikkeling. Ze gingen regelmatig op excursie om op locatie tekeningen te maken. Het was tijdens zo'n excursie dat Varley's eerste werk uiteindelijk werd geproduceerd en geaccepteerd voor de Koninklijke Academie. Zijn tekening van de kathedraal van Peterborough werd in 1798 in de Koninklijke Academie tentoongesteld. Varley was toen een vaste exposant op de Academie tot hij in 1805 de Od Watercolour Society mede oprichtte. Daarna exposeerde hij er bijna alleen nog maar. Daarbij was hij een zeer actief schilder, want alleen al voor de tentoonstellingen van de Old Watercolour Society leverde hij veel meer dan 700 schilderijen op. Varley's claim op zijn aquarellen was dat ze gemakkelijk konden concurreren met olieverfschilderijen. Daarom begon hij vanaf 1805 grotere en complexere schilderijen te maken. Zijn beste en mooiste werken dateren uit deze tijd. Hij vond zijn voorkeursmotieven in het wilde landschap van Noord-Wales, dat hij tijdens zijn leven verschillende keren bezocht. Terwijl hij in zijn eerste werken graag direct uit de natuur tekende, begon Varley in zijn atelier steeds vaker landschapscomposities uit het hoofd te schilderen naarmate hij ouder werd.
Varley was niet alleen erg succesvol als schilder. Hij publiceerde ook verschillende verhandelingen en handleidingen over schilderen en tekenen. Hij was zeer populair als leraar en, gezien het succes van zijn vele leerlingen, was hij ook zeer getalenteerd. Onder zijn leerlingen waren David, Cox, Copley Fielding, John Linnell, William Henry Hunt en William Mulready, die met Varley's zus Elizabeth trouwde. Ondanks zijn grote succes heeft Varley altijd moeten worstelen met geldproblemen. Dit was deels omdat hij een zeer grote familie had, en deels omdat hij niet zo'n goede zakenman was. Toch leek hij zich niet veel zorgen te maken en werd hij door zijn tijdgenoten beschreven als een hopeloze optimist.
John Varley was een succesvol aquarel schilder en schrijver. Hij werd in Londen geboren als oudste van vier kinderen, die later ook allemaal kunstenaar werden. De kinderen kwamen allemaal uit het tweede huwelijk van zijn vader, die na het overlijden van zijn eerste vrouw van Yorkshire naar Londen verhuisde. Hoewel Varley als kind geïnteresseerd was in kunst, geloofden zijn ouders blijkbaar niet dat hij succesvol kon zijn. Dus stuurden ze hem naar een leerling met een zilversmid. Varley accepteerde de beslissing van zijn ouders zolang ze leefden. Na hun dood, toen hij ongeveer 15 jaar oud was, ging hij voor korte tijd in de leer bij een plaatselijke portretschilder. Kort daarna volgde hij twee keer per week de avondtekenlessen van Charles Barrow.
Barrow was een cruciale figuur in Varley's artistieke ontwikkeling. Ze gingen regelmatig op excursie om op locatie tekeningen te maken. Het was tijdens zo'n excursie dat Varley's eerste werk uiteindelijk werd geproduceerd en geaccepteerd voor de Koninklijke Academie. Zijn tekening van de kathedraal van Peterborough werd in 1798 in de Koninklijke Academie tentoongesteld. Varley was toen een vaste exposant op de Academie tot hij in 1805 de Od Watercolour Society mede oprichtte. Daarna exposeerde hij er bijna alleen nog maar. Daarbij was hij een zeer actief schilder, want alleen al voor de tentoonstellingen van de Old Watercolour Society leverde hij veel meer dan 700 schilderijen op. Varley's claim op zijn aquarellen was dat ze gemakkelijk konden concurreren met olieverfschilderijen. Daarom begon hij vanaf 1805 grotere en complexere schilderijen te maken. Zijn beste en mooiste werken dateren uit deze tijd. Hij vond zijn voorkeursmotieven in het wilde landschap van Noord-Wales, dat hij tijdens zijn leven verschillende keren bezocht. Terwijl hij in zijn eerste werken graag direct uit de natuur tekende, begon Varley in zijn atelier steeds vaker landschapscomposities uit het hoofd te schilderen naarmate hij ouder werd.
Varley was niet alleen erg succesvol als schilder. Hij publiceerde ook verschillende verhandelingen en handleidingen over schilderen en tekenen. Hij was zeer populair als leraar en, gezien het succes van zijn vele leerlingen, was hij ook zeer getalenteerd. Onder zijn leerlingen waren David, Cox, Copley Fielding, John Linnell, William Henry Hunt en William Mulready, die met Varley's zus Elizabeth trouwde. Ondanks zijn grote succes heeft Varley altijd moeten worstelen met geldproblemen. Dit was deels omdat hij een zeer grote familie had, en deels omdat hij niet zo'n goede zakenman was. Toch leek hij zich niet veel zorgen te maken en werd hij door zijn tijdgenoten beschreven als een hopeloze optimist.
Pagina 1 / 2