Keltische legenden en folklore gaven vorm aan de schilder Joseph Noel Paton, geboren in 1821 in Schotland. Paton maakte ook naam als dichter, beeldhouwer en illustrator. Het toonde aan dat het artistieke werk van Paton zich niet beperkt tot het schilderen alleen. Paton kwam uit een familie die geld verdiende met het maken van damast. Zelf probeerde hij korte tijd zaken te doen en werkte hij als ontwerper in een katoenfabriek. Maar uiteindelijk zag Paton zijn lot in de kunst. Interessant is dat twee van zijn broers en zussen ook kunstenaars waren: Amelia, zijn zus, was een beeldhouwer, zijn broer Waller Hugh werkte als een landschapsschilder.
In 1843 studeerde Paton korte tijd in Londen aan de kunstacademie. Hier ontmoette hij de schilder John Everett Millais. Via Millais kwam Paton in contact met de groep schilders van de prerafaëlieten. Hun modellen waren de Nazareners en de Italiaanse schilderkunst van de 14e en 15e eeuw. De groep was geïnteresseerd in een getrouwe weergave van de natuur en een levendige weergave van de mens. Paton zelf wijdde zijn schilderij aan allegorische, religieuze, sprookjesachtige en historische thema's.
"De strijd van Oberon en Titania" is een mooi voorbeeld van hoe Paton, met een enorm arsenaal aan deels sprookjesachtige, deels mythologische figuren en een rijk kleurenpalet, een uiterst levendig schilderij ensceneert dat overtuigt met een kundig perspectief. Paton ontving een prijs voor dit schilderij op de Royal Scottish Academy. Hij maakte ook naam als illustrator: in 1842 illustreerde Paton het "Book of British Ballads" op voorstel van de journalist Samuel Carter Hall, die Paton's literaire opleiding waardeerde. Paton stierf in 1901 als een zeer gedecoreerde burger en kunstenaar.
Keltische legenden en folklore gaven vorm aan de schilder Joseph Noel Paton, geboren in 1821 in Schotland. Paton maakte ook naam als dichter, beeldhouwer en illustrator. Het toonde aan dat het artistieke werk van Paton zich niet beperkt tot het schilderen alleen. Paton kwam uit een familie die geld verdiende met het maken van damast. Zelf probeerde hij korte tijd zaken te doen en werkte hij als ontwerper in een katoenfabriek. Maar uiteindelijk zag Paton zijn lot in de kunst. Interessant is dat twee van zijn broers en zussen ook kunstenaars waren: Amelia, zijn zus, was een beeldhouwer, zijn broer Waller Hugh werkte als een landschapsschilder.
In 1843 studeerde Paton korte tijd in Londen aan de kunstacademie. Hier ontmoette hij de schilder John Everett Millais. Via Millais kwam Paton in contact met de groep schilders van de prerafaëlieten. Hun modellen waren de Nazareners en de Italiaanse schilderkunst van de 14e en 15e eeuw. De groep was geïnteresseerd in een getrouwe weergave van de natuur en een levendige weergave van de mens. Paton zelf wijdde zijn schilderij aan allegorische, religieuze, sprookjesachtige en historische thema's.
"De strijd van Oberon en Titania" is een mooi voorbeeld van hoe Paton, met een enorm arsenaal aan deels sprookjesachtige, deels mythologische figuren en een rijk kleurenpalet, een uiterst levendig schilderij ensceneert dat overtuigt met een kundig perspectief. Paton ontving een prijs voor dit schilderij op de Royal Scottish Academy. Hij maakte ook naam als illustrator: in 1842 illustreerde Paton het "Book of British Ballads" op voorstel van de journalist Samuel Carter Hall, die Paton's literaire opleiding waardeerde. Paton stierf in 1901 als een zeer gedecoreerde burger en kunstenaar.
Pagina 1 / 1