De modernistische László Moholy-Nagy is geboren in een kleine boerenstad in het zuiden van Hongarije. Vaderloos woonde hij bij zijn broers en zijn moeder in het huis van zijn grootmoeder. Zoals hij later als volwassene schreef, bracht hij deze jeugd door in een vreselijk grote stilte. Als jongeman begon hij rechten te studeren, maar dit werd onderbroken door zijn intrede in het leger. Hij heeft de wreedheden van de oorlog aan het Russische en Italiaanse front aan den lijve ondervonden. Als soldaat ontdekte hij het tekenen en begon hij alles wat hij zag en meemaakte intensief te schetsen, onbewust van het feit dat hem een carrière als kunstenaar te wachten stond.
Vandaag de dag wordt László Moholy-Nagy beschouwd als een van de meest invloedrijke kunstdocenten in de VS van de naoorlogse periode. Zijn curriculum en zijn eigen kunststijl werden beïnvloed door dadaïsme, suprematisme, constructivisme en fotografie. De Duitse architect en oprichter van het beroemde Bauhaus Walter Gropius werd zich bewust van Moholy-Nagy. Hij gaf hem een onderwijspositie op de school in Dessau. Daar nam Moholy-Nagy de voorbereidingscursus over en leerde de studenten een meer praktische, experimentele en technologische kijk op kunst en het kunstproces. De duizendpoot was gedurende zijn hele leven ook op andere culturele terreinen betrokken, van commercieel ontwerp tot podiumontwerp. Hij maakte ook films en was art director voor verschillende tijdschriften. Zijn belangrijkste erfenis is echter zijn versie van het Bauhaus-onderwijs, dat hij meenam naar de VS. Daar richtte hij het invloedrijke Institute of Design in Chicago op.
Door zijn interesse in fotografie ontwikkelde hij de overtuiging dat het begrip van beelden door kunstenaars fundamenteel moest worden gemoderniseerd. Het ambitieuze doel van Moholy-Nagy was om het potentieel van nieuwe technologieën te gebruiken om middelen te vinden om aan de behoeften van de mensheid te voldoen door middel van experimenten. Zijn abstracte schilderijen tonen geometrische vormen die ondoorzichtig lijken en doen denken aan de werken van Kazimir Malevich. Of hij nu schilderde, "Fotogramme" (foto's zonder camera of negatief) of sculpturen maakte van transparant plexiglas, hij onderzocht altijd hoe de basiselementen licht, ruimte en tijd op elkaar inwerken. Zoals hij zelf onthulde, gaf hij er de voorkeur aan om te schilderen "niet met kleuren, maar met Licht". Op deze manier combineerde hij analyse en creativiteit, natuurkunde en kunst op een indrukwekkende manier.
De modernistische László Moholy-Nagy is geboren in een kleine boerenstad in het zuiden van Hongarije. Vaderloos woonde hij bij zijn broers en zijn moeder in het huis van zijn grootmoeder. Zoals hij later als volwassene schreef, bracht hij deze jeugd door in een vreselijk grote stilte. Als jongeman begon hij rechten te studeren, maar dit werd onderbroken door zijn intrede in het leger. Hij heeft de wreedheden van de oorlog aan het Russische en Italiaanse front aan den lijve ondervonden. Als soldaat ontdekte hij het tekenen en begon hij alles wat hij zag en meemaakte intensief te schetsen, onbewust van het feit dat hem een carrière als kunstenaar te wachten stond.
Vandaag de dag wordt László Moholy-Nagy beschouwd als een van de meest invloedrijke kunstdocenten in de VS van de naoorlogse periode. Zijn curriculum en zijn eigen kunststijl werden beïnvloed door dadaïsme, suprematisme, constructivisme en fotografie. De Duitse architect en oprichter van het beroemde Bauhaus Walter Gropius werd zich bewust van Moholy-Nagy. Hij gaf hem een onderwijspositie op de school in Dessau. Daar nam Moholy-Nagy de voorbereidingscursus over en leerde de studenten een meer praktische, experimentele en technologische kijk op kunst en het kunstproces. De duizendpoot was gedurende zijn hele leven ook op andere culturele terreinen betrokken, van commercieel ontwerp tot podiumontwerp. Hij maakte ook films en was art director voor verschillende tijdschriften. Zijn belangrijkste erfenis is echter zijn versie van het Bauhaus-onderwijs, dat hij meenam naar de VS. Daar richtte hij het invloedrijke Institute of Design in Chicago op.
Door zijn interesse in fotografie ontwikkelde hij de overtuiging dat het begrip van beelden door kunstenaars fundamenteel moest worden gemoderniseerd. Het ambitieuze doel van Moholy-Nagy was om het potentieel van nieuwe technologieën te gebruiken om middelen te vinden om aan de behoeften van de mensheid te voldoen door middel van experimenten. Zijn abstracte schilderijen tonen geometrische vormen die ondoorzichtig lijken en doen denken aan de werken van Kazimir Malevich. Of hij nu schilderde, "Fotogramme" (foto's zonder camera of negatief) of sculpturen maakte van transparant plexiglas, hij onderzocht altijd hoe de basiselementen licht, ruimte en tijd op elkaar inwerken. Zoals hij zelf onthulde, gaf hij er de voorkeur aan om te schilderen "niet met kleuren, maar met Licht". Op deze manier combineerde hij analyse en creativiteit, natuurkunde en kunst op een indrukwekkende manier.
Pagina 1 / 3