Luo Ping revolutioneerde de Chinese kunstscène als een jonge schilder. Hij creëerde kunstwerken rechtstreeks uit zijn dromen, uit zijn verdriet en hartzeer. In zijn schilderijen overbrugde hij de kloof tussen het bewuste en het onbewuste, iets wat zeer uitzonderlijk was voor de 18e eeuwse Chinese schilderkunst.

Luo Ping werd wees op zeer jonge leeftijd. Zijn vader stierf toen hij één jaar oud was en zijn moeder korte tijd later. Zijn talent voor poëzie en zijn vaardigheden in het schilderen werden ontdekt toen hij nog een tiener was. Zijn voorliefde voor het uitproberen van nieuwe dingen en het experimenteren met inkt, verf en penseel maakten hem bijzonder onder de Chinese kunstenaars. Op de leeftijd van negentien jaar trouwde Luo Ping met zijn grote liefde, de dichter en schilder Fang Wanyi. Zij kregen een dochter en twee zonen, die allen kunstenaar werden. Het symbool van de familie werd later het genre schilderij van pruimenbloesems. Toen Luo Ping twintig werd, ontmoette hij de beroemde dichter en artiest Jin Nong. Deze laatste nam hem onder zijn hoede, maar niet alleen ten voordele van Luo Ping. Jin Nong liet de jonge schilder schilderijen maken, die hij vervolgens zelf signeerde en verkocht. Niettemin, Luo Ping, geïnspireerd door de soulvolle en expressieve kunst van zijn meester, bouwde een diepe band op met Jin Nong. Beiden behoren tot de "Acht Excentriekelingen van Yangzhou" die met hun schilderkunst een revolutie in de Chinese kunst teweegbrachten. Toen zijn mentor stierf na zes jaar samenwerking, liet Luo Ping hem begraven als een vader. Luo Ping vestigde zich in Beijing, maar woonde en werkte het grootste deel van de tijd met zijn familie in Yangzhou. Voor hem was de droomwereld heel belangrijk. Hij geloofde dat hem in zijn dromen was geopenbaard dat hij de reïncarnatie was van een Luohan, een boeddhistische monnik van de Bloementempel. Hij gebruikte daarom de naam "De monnik van de bloementempel" als pseudoniem. In een van zijn beroemdste schilderijen, "Spookvermaak" genaamd, toonde hij een serie van acht panelen van verschillende afmetingen met spookachtige wezens, die hij samenvoegde tot een 25 meter lange rol. Hij maakte er een beschrijvend gedicht bij. Deze rol leidde hem naar roem en hij kwam in contact met veeleisende leden van de high society.

Toen zijn vrouw op slechts 47-jarige leeftijd stierf, was Luo Ping in Peking en kon niet bij haar zijn. Deze pijn, die hem tot het einde van zijn leven kenmerkte, bracht hem tot een zeer ascetische levenswijze. Hij verhuisde naar Peking, waar hij werkte als schilder, maar ook als kopiist en kunstkenner. Hij nam ook een baan als directeur van een weeshuis als een herinnering aan zijn jeugd. Hij schreef een boek, Record of My Beliefs, waarin hij de lezer uitlegt wat hij als kunstenaar heeft geleerd. Dit boek bevat ook beschrijvingen van hemel en hel, demonen, spoken, kobolden en andere sinistere wezens. Op de leeftijd van 66, stierf Luo Ping. Duizenden mensen woonden zijn begrafenis bij.