Pagina 1 / 1
Matthias Grünewald is een van de kunstenaars wiens leven en carrière grotendeels onbekend zijn. Hij werd pas beroemd na zijn dood. Hij is waarschijnlijk rond 1480 in Würzburg geboren en zijn leermeesters en inspiratiebronnen waren Albrecht Dürer en Hans Fyoll, wiens leerling hij zou zijn geweest. Grünewalds eerste bewaard gebleven werken ontstonden vanaf 1504 en hij schilderde blijkbaar uitsluitend bijbelse of christelijke motieven op doek. Zoals veel van zijn tijdgenoten werkte hij voor verschillende opdrachtgevers, bijvoorbeeld voor de aartsbisschoppen van Mainz, Jakob von Liebenstein en Ulrich von Gemmingen. Hij was niet alleen werkzaam als schilder. Er wordt gezegd dat Matthias Grünewald ook een getalenteerd en veelgevraagd fonteinbouwer was.
Hij werd bij het nageslacht vooral bekend door zijn drieluik, het altaarstuk van Isenheim. Het werd voltooid in 1516 en laat de toeschouwer nog steeds versteld staan van de realistische en vooral apocriefe weergave van verschillende staties uit het lijdensverhaal van Jezus Christus en biedt daardoor veel ruimte voor interpretatie. Bijzonder opmerkelijk is Grünewalds haptische balancering van de licht- en donkercontrasten. Dit zorgt er vooral voor dat de aandacht voor details in het werk een voor die tijd ongeëvenaarde diepte heeft.
Slechts een tiental van zijn schilderijen en enkele tekeningen zijn bewaard gebleven. Grünewald liet ook geen theoretische verhandelingen of andere verslagen na. Maar zelfs dit fragmentarische werk laat zien dat hij een van de zeer grote meesters van zijn gilde was, die tijdens zijn leven waarschijnlijk nauwelijks de roem oogstte die zijn beroemde tijdgenoten Albrecht Dürer en Lucas Cranach dem Älteren kregen. Tegen het einde van zijn leven leek Grünewald de schilderkunst zelfs helemaal vaarwel te zeggen. Er wordt gespeculeerd dat hij zich uiteindelijk aan het maken van zeep heeft gewijd. Hij stierf uiteindelijk in Halle an der Saale op 31 augustus 1528.
Matthias Grünewald is een van de kunstenaars wiens leven en carrière grotendeels onbekend zijn. Hij werd pas beroemd na zijn dood. Hij is waarschijnlijk rond 1480 in Würzburg geboren en zijn leermeesters en inspiratiebronnen waren Albrecht Dürer en Hans Fyoll, wiens leerling hij zou zijn geweest. Grünewalds eerste bewaard gebleven werken ontstonden vanaf 1504 en hij schilderde blijkbaar uitsluitend bijbelse of christelijke motieven op doek. Zoals veel van zijn tijdgenoten werkte hij voor verschillende opdrachtgevers, bijvoorbeeld voor de aartsbisschoppen van Mainz, Jakob von Liebenstein en Ulrich von Gemmingen. Hij was niet alleen werkzaam als schilder. Er wordt gezegd dat Matthias Grünewald ook een getalenteerd en veelgevraagd fonteinbouwer was.
Hij werd bij het nageslacht vooral bekend door zijn drieluik, het altaarstuk van Isenheim. Het werd voltooid in 1516 en laat de toeschouwer nog steeds versteld staan van de realistische en vooral apocriefe weergave van verschillende staties uit het lijdensverhaal van Jezus Christus en biedt daardoor veel ruimte voor interpretatie. Bijzonder opmerkelijk is Grünewalds haptische balancering van de licht- en donkercontrasten. Dit zorgt er vooral voor dat de aandacht voor details in het werk een voor die tijd ongeëvenaarde diepte heeft.
Slechts een tiental van zijn schilderijen en enkele tekeningen zijn bewaard gebleven. Grünewald liet ook geen theoretische verhandelingen of andere verslagen na. Maar zelfs dit fragmentarische werk laat zien dat hij een van de zeer grote meesters van zijn gilde was, die tijdens zijn leven waarschijnlijk nauwelijks de roem oogstte die zijn beroemde tijdgenoten Albrecht Dürer en Lucas Cranach dem Älteren kregen. Tegen het einde van zijn leven leek Grünewald de schilderkunst zelfs helemaal vaarwel te zeggen. Er wordt gespeculeerd dat hij zich uiteindelijk aan het maken van zeep heeft gewijd. Hij stierf uiteindelijk in Halle an der Saale op 31 augustus 1528.