Maximilien Luce was een Franse post-impressionist. Zijn belangrijkste motief was het dagelijkse leven en werk van de eenvoudige Parijse bevolking. Luce werd in 1858 in Montparnasse geboren en kwam ook uit de arbeidersklasse. De herinneringen aan zijn kindertijd hadden een blijvende invloed op het werk van de getalenteerde Fransman. Luce's persoonlijke stijl werd gekenmerkt door zijn gestippelde penseelstreken en goed op elkaar afgestemde kleurenharmonieën.
Na zijn eerste stage bij de houtgraveur Henri Theophile Hildebrand begon Luce te werken in het atelier van de houtgraveur Eugene Froment. Daar werkte de jongeman als een ijverige assistent aan het maken van illustraties voor verschillende Franse en buitenlandse tijdschriften zoals "The Graphic". Aan de andere kant volgde Luce sporadisch kunstcursussen aan de Academie Suisse om zijn droom om een vrij kunstenaar te worden te realiseren. De kunstenaar Carolus-Duran gaf ook artistieke instructie aan de ambitieuze jongeman. Na zijn kennismaking met de schilders Leo Gausson en Emile-Gustave Peduzzi begon Luce met het schilderen van landschappen. Begeleid door zijn nieuwe vrienden, die begaafde openluchtschilders waren, verhuisde Luce naar de velden en weiden van Frankrijk en produceerde veel en gretig. In 1887 had de getalenteerde jonge kunstenaar zijn eerste succes op een groepstentoonstelling in de Salon des Artistes Independents in Parijs. Luce's schilderij trok de aandacht van Camille Pissarro. De gerenommeerde kunstcriticus Felix Feneon was zeer enthousiast over de nieuwe ontdekking van de Franse kunstwereld. Paul Signac verwierf het schilderij uiteindelijk en vestigde zo het uitgangspunt van zijn artistieke carrière.
Het succes van Luces groeide gestaag en hij exposeerde zijn olieverfschilderijen elk jaar bij de Neo-Impressionisten. Samen met zijn vrienden en collega's van de kunstenaar reisde hij naar Londen, Saint-Tropez, België en Bretagne. Een van zijn favoriete motieven bleef echter de rivierpromenade van de Seine ten westen van Parijs. In tegenstelling tot andere impressionisten gaf Luce de voorkeur aan stedelijke motieven zoals het levendige straatleven in de Latijnse wijk, de bouwvakkers op de boulevards van Parijs en het weidse uitzicht over de daken van Montmartre, naast uitbeeldingen van de natuur. Maximilien Luce werd beschouwd als een meester in zijn vak. Zijn werken zijn vandaag de dag nog steeds erg populair. De veelzijdige kunstenaar creëerde een aanzienlijk oeuvre van aquarellen, litho's, olieverfschilderijen en illustraties.
Maximilien Luce was een Franse post-impressionist. Zijn belangrijkste motief was het dagelijkse leven en werk van de eenvoudige Parijse bevolking. Luce werd in 1858 in Montparnasse geboren en kwam ook uit de arbeidersklasse. De herinneringen aan zijn kindertijd hadden een blijvende invloed op het werk van de getalenteerde Fransman. Luce's persoonlijke stijl werd gekenmerkt door zijn gestippelde penseelstreken en goed op elkaar afgestemde kleurenharmonieën.
Na zijn eerste stage bij de houtgraveur Henri Theophile Hildebrand begon Luce te werken in het atelier van de houtgraveur Eugene Froment. Daar werkte de jongeman als een ijverige assistent aan het maken van illustraties voor verschillende Franse en buitenlandse tijdschriften zoals "The Graphic". Aan de andere kant volgde Luce sporadisch kunstcursussen aan de Academie Suisse om zijn droom om een vrij kunstenaar te worden te realiseren. De kunstenaar Carolus-Duran gaf ook artistieke instructie aan de ambitieuze jongeman. Na zijn kennismaking met de schilders Leo Gausson en Emile-Gustave Peduzzi begon Luce met het schilderen van landschappen. Begeleid door zijn nieuwe vrienden, die begaafde openluchtschilders waren, verhuisde Luce naar de velden en weiden van Frankrijk en produceerde veel en gretig. In 1887 had de getalenteerde jonge kunstenaar zijn eerste succes op een groepstentoonstelling in de Salon des Artistes Independents in Parijs. Luce's schilderij trok de aandacht van Camille Pissarro. De gerenommeerde kunstcriticus Felix Feneon was zeer enthousiast over de nieuwe ontdekking van de Franse kunstwereld. Paul Signac verwierf het schilderij uiteindelijk en vestigde zo het uitgangspunt van zijn artistieke carrière.
Het succes van Luces groeide gestaag en hij exposeerde zijn olieverfschilderijen elk jaar bij de Neo-Impressionisten. Samen met zijn vrienden en collega's van de kunstenaar reisde hij naar Londen, Saint-Tropez, België en Bretagne. Een van zijn favoriete motieven bleef echter de rivierpromenade van de Seine ten westen van Parijs. In tegenstelling tot andere impressionisten gaf Luce de voorkeur aan stedelijke motieven zoals het levendige straatleven in de Latijnse wijk, de bouwvakkers op de boulevards van Parijs en het weidse uitzicht over de daken van Montmartre, naast uitbeeldingen van de natuur. Maximilien Luce werd beschouwd als een meester in zijn vak. Zijn werken zijn vandaag de dag nog steeds erg populair. De veelzijdige kunstenaar creëerde een aanzienlijk oeuvre van aquarellen, litho's, olieverfschilderijen en illustraties.
Pagina 1 / 3