Pagina 1 / 1
De kunstenaarsfamilie moet alleen al in Stuttgart niet erg gerespecteerd zijn geweest. De vader "hofgilder", de oudere broer Victor schilder voor het hertogelijke hof, o.a. verantwoordelijk voor theaterdecoraties, plafond- en muurschilderingen, beeldhouwer, professor aan de pas opgerichte universiteit in Stuttgart. Zijn neef Carl Alexander werd een van de beroemdste Duitse architecten van de 19e eeuw.
Honderden foto's van Nicolaus Innocentius Wilhelm Clemens Heideloff bestaan nog steeds. Zijn leven is echter slechts bekend in kleine feiten. Heideloff werd in 1761 in Stuttgart geboren en bezocht de Hohe Karlsschule, een militaire academie en eliteschool die berucht was om zijn dril - net als Friedrich Schiller overigens, voor wie de Karlsschule een traumatische ervaring was. Nicolaus wordt opgeleid tot graveur en etser, werkt onder zijn broer voor de hertog, realiseert enkele ontwerpen van zijn broer als etsen en gravures, waaronder jachttaferelen en feestelijkheden. Tot dan, gaat alles "normaal" voor Nicolaus.
In 1784 wordt hij voor verdere opleiding naar Parijs gestuurd, waar hij blijft tot het uitbreken van de Franse Revolutie, die alles, ook zijn leven, overhoop gooit. Hij vlucht naar Londen, waar hij samenwerkt met een andere Duitse immigrant, de manusje-van-alles Rudolph Ackermann: ondernemer, uitvinder, uitgever, lithograaf. Vermoedelijk brengt de ondernemende Ackermann de begaafde etser en graveur Nicolaus samen met een vrij nieuwe markt: Modetijdschriften. Vrouwentijdschriften bereiken in de 18e eeuw een hoge oplage van wel 2000 exemplaren en richten zich op de gegoede en goed opgeleide middenklasse. Nicolaus gaf van 1794 tot 1803 een maandelijks modetijdschrift uit, met uitvoerige gekleurde kopergravures, aquatinten en etsen: De Galerij van de Mode. Er waren slechts 450 exemplaren van in omloop, maar zelfs koningin Charlotte zou zich onder de abonnees hebben bevonden. The Gallery of Fashion is het meest exclusieve en beroemde modetijdschrift van het Regency, een tijdperk ruwweg van 1795 tot 1820. Regency mode presenteert zich - geïnspireerd door de oude toga - met romantische eenvoudige, sobere witte "Jane Austen jurken" met hoge tailles. In de Galerij der Mode toont Heideloff alles wat in de mode was: van ochtendkleding tot weelderige avondkleding tot rouwkleding, want veel vrouwen moesten een aanzienlijke periode van hun leven rouwen om naaste en verre familieleden - maar dan wel graag op een modieuze manier. De accessoires die de stijl van het Régence bepaalden, zoals portemonnees, moffen, mutsen, juwelen, de hele outfit tot en met het kapsel worden op de tegenoverliggende bladzijde geïllustreerd en besproken. Waarom eindigde dit modeblad in 1803? Nicolaus Heideloff zette ook historische taferelen, veldslagen, de Britse marine met al haar glorieuze schepen of karikaturen voor Rudolph Ackermann gedurende zijn tijd in Londen tot 1814, vaak als handgekleurde etsen.
Hoe kwam het dat hij in 1815 directeur werd van het Koninklijk Kabinet van Schilderijen, nu het Mauritshuis, in Den Haag en daar bleef wonen tot zijn dood in 1837? Hij maakte kopieën van kunstwerken in het Prentenkabinet, waarvan sommige bewaard zijn gebleven als tekeningen, andere als etsen en gravures. Een kleine notitie vertelt ons in 2020 dat het Mauritzhuis 90 tekeningen van Nicolaus Heideloff en 164 originele prenten aan het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) heeft geschonken.
De kunstenaarsfamilie moet alleen al in Stuttgart niet erg gerespecteerd zijn geweest. De vader "hofgilder", de oudere broer Victor schilder voor het hertogelijke hof, o.a. verantwoordelijk voor theaterdecoraties, plafond- en muurschilderingen, beeldhouwer, professor aan de pas opgerichte universiteit in Stuttgart. Zijn neef Carl Alexander werd een van de beroemdste Duitse architecten van de 19e eeuw.
Honderden foto's van Nicolaus Innocentius Wilhelm Clemens Heideloff bestaan nog steeds. Zijn leven is echter slechts bekend in kleine feiten. Heideloff werd in 1761 in Stuttgart geboren en bezocht de Hohe Karlsschule, een militaire academie en eliteschool die berucht was om zijn dril - net als Friedrich Schiller overigens, voor wie de Karlsschule een traumatische ervaring was. Nicolaus wordt opgeleid tot graveur en etser, werkt onder zijn broer voor de hertog, realiseert enkele ontwerpen van zijn broer als etsen en gravures, waaronder jachttaferelen en feestelijkheden. Tot dan, gaat alles "normaal" voor Nicolaus.
In 1784 wordt hij voor verdere opleiding naar Parijs gestuurd, waar hij blijft tot het uitbreken van de Franse Revolutie, die alles, ook zijn leven, overhoop gooit. Hij vlucht naar Londen, waar hij samenwerkt met een andere Duitse immigrant, de manusje-van-alles Rudolph Ackermann: ondernemer, uitvinder, uitgever, lithograaf. Vermoedelijk brengt de ondernemende Ackermann de begaafde etser en graveur Nicolaus samen met een vrij nieuwe markt: Modetijdschriften. Vrouwentijdschriften bereiken in de 18e eeuw een hoge oplage van wel 2000 exemplaren en richten zich op de gegoede en goed opgeleide middenklasse. Nicolaus gaf van 1794 tot 1803 een maandelijks modetijdschrift uit, met uitvoerige gekleurde kopergravures, aquatinten en etsen: De Galerij van de Mode. Er waren slechts 450 exemplaren van in omloop, maar zelfs koningin Charlotte zou zich onder de abonnees hebben bevonden. The Gallery of Fashion is het meest exclusieve en beroemde modetijdschrift van het Regency, een tijdperk ruwweg van 1795 tot 1820. Regency mode presenteert zich - geïnspireerd door de oude toga - met romantische eenvoudige, sobere witte "Jane Austen jurken" met hoge tailles. In de Galerij der Mode toont Heideloff alles wat in de mode was: van ochtendkleding tot weelderige avondkleding tot rouwkleding, want veel vrouwen moesten een aanzienlijke periode van hun leven rouwen om naaste en verre familieleden - maar dan wel graag op een modieuze manier. De accessoires die de stijl van het Régence bepaalden, zoals portemonnees, moffen, mutsen, juwelen, de hele outfit tot en met het kapsel worden op de tegenoverliggende bladzijde geïllustreerd en besproken. Waarom eindigde dit modeblad in 1803? Nicolaus Heideloff zette ook historische taferelen, veldslagen, de Britse marine met al haar glorieuze schepen of karikaturen voor Rudolph Ackermann gedurende zijn tijd in Londen tot 1814, vaak als handgekleurde etsen.
Hoe kwam het dat hij in 1815 directeur werd van het Koninklijk Kabinet van Schilderijen, nu het Mauritshuis, in Den Haag en daar bleef wonen tot zijn dood in 1837? Hij maakte kopieën van kunstwerken in het Prentenkabinet, waarvan sommige bewaard zijn gebleven als tekeningen, andere als etsen en gravures. Een kleine notitie vertelt ons in 2020 dat het Mauritzhuis 90 tekeningen van Nicolaus Heideloff en 164 originele prenten aan het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) heeft geschonken.