Oswald Achenbach, die als geen ander de kleuren van de natuur wist te vangen, schreef geschiedenis als opmerkelijk landschapsschilder van de Düsseldorfse schilderschool in de 19e eeuw. Hij was niet alleen een kunstenaar, maar ook een mentor en leraar die in 1866/1867 een masterclass leidde aan de kunstacademie van Düsseldorf. Onder zijn hoede floreerden schilders als Gregor von Bochmann, Themistocles von Eckenbrecher en Louis Kolitz. Achenbachs artistieke carrière zelf begon al vroeg: hij werd op 8-jarige leeftijd toegelaten tot de basisklas van de academie. Tijdens zijn eerste jaren werkte hij in de schaduw van zijn oudere broer Andreas Achenbach, maar ontwikkelde zich desondanks tot een internationaal veelgevraagd kunstenaar.
Achenbach stond bekend om zijn onconventionaliteit en bereidheid tot experimenteren. In plaats van het gebruikelijke penseel gebruikte hij graag een palet of zelfs zijn vinger om dikke lagen verf aan te brengen. Als hij niet tevreden was met een schilderij, schilderde hij er gewoon een nieuw motief overheen. Achenbachs onvermoeibare reislust bracht hem naar de verste uithoeken, waarvan hij olieverfschetsen en aantekeningen als souvenirs meebracht. Vooral de schilderachtige landschappen van Italië spraken hem aan. Als nauwgezet waarnemer legde hij zich toe op het spel van licht, schaduw en kleur en creëerde zo ongeveer 2000 meesterwerken, die nu door ons als kunstdrukken worden aangeboden.
Nadat hij in 1872 zijn hoogleraarschap opgaf, wijdde hij zich volledig aan zijn schilderkunst. Achenbachs reizen brachten hem steeds weer naar Italië, waar hij zijn favoriete motieven vond. De dikke verflaag, die hij in deze fase verder verfijnde, gaf zijn werken bijna reliëfachtige kwaliteiten. Hij liet het doek gedeeltelijk doorschijnen om de achtergrond op te nemen en het gebeurde dat verschillende lagen van zijn kleuren elkaar overlapten. Achenbach hechtte veel belang aan het totale effect van zijn schilderijen en speelde met contrasterende accenten. Hij ging steeds meer over op pasteltinten en liet de bruintinten van zijn vroege werken achter zich. Na een laatste blik op zijn eigen favoriete schilderij, "Pio Norno", verliet hij dit leven. Vandaag leeft zijn artistieke nalatenschap voort in de hoogwaardige kunstdrukken van zijn werken, die wij met de grootste zorg en aandacht voor detail reproduceren.
Oswald Achenbach, die als geen ander de kleuren van de natuur wist te vangen, schreef geschiedenis als opmerkelijk landschapsschilder van de Düsseldorfse schilderschool in de 19e eeuw. Hij was niet alleen een kunstenaar, maar ook een mentor en leraar die in 1866/1867 een masterclass leidde aan de kunstacademie van Düsseldorf. Onder zijn hoede floreerden schilders als Gregor von Bochmann, Themistocles von Eckenbrecher en Louis Kolitz. Achenbachs artistieke carrière zelf begon al vroeg: hij werd op 8-jarige leeftijd toegelaten tot de basisklas van de academie. Tijdens zijn eerste jaren werkte hij in de schaduw van zijn oudere broer Andreas Achenbach, maar ontwikkelde zich desondanks tot een internationaal veelgevraagd kunstenaar.
Achenbach stond bekend om zijn onconventionaliteit en bereidheid tot experimenteren. In plaats van het gebruikelijke penseel gebruikte hij graag een palet of zelfs zijn vinger om dikke lagen verf aan te brengen. Als hij niet tevreden was met een schilderij, schilderde hij er gewoon een nieuw motief overheen. Achenbachs onvermoeibare reislust bracht hem naar de verste uithoeken, waarvan hij olieverfschetsen en aantekeningen als souvenirs meebracht. Vooral de schilderachtige landschappen van Italië spraken hem aan. Als nauwgezet waarnemer legde hij zich toe op het spel van licht, schaduw en kleur en creëerde zo ongeveer 2000 meesterwerken, die nu door ons als kunstdrukken worden aangeboden.
Nadat hij in 1872 zijn hoogleraarschap opgaf, wijdde hij zich volledig aan zijn schilderkunst. Achenbachs reizen brachten hem steeds weer naar Italië, waar hij zijn favoriete motieven vond. De dikke verflaag, die hij in deze fase verder verfijnde, gaf zijn werken bijna reliëfachtige kwaliteiten. Hij liet het doek gedeeltelijk doorschijnen om de achtergrond op te nemen en het gebeurde dat verschillende lagen van zijn kleuren elkaar overlapten. Achenbach hechtte veel belang aan het totale effect van zijn schilderijen en speelde met contrasterende accenten. Hij ging steeds meer over op pasteltinten en liet de bruintinten van zijn vroege werken achter zich. Na een laatste blik op zijn eigen favoriete schilderij, "Pio Norno", verliet hij dit leven. Vandaag leeft zijn artistieke nalatenschap voort in de hoogwaardige kunstdrukken van zijn werken, die wij met de grootste zorg en aandacht voor detail reproduceren.
Pagina 1 / 1