Veel van zijn tijdgenoten beschouwden de in Florence geboren schilder Paolo Uccello als excentriek, sommigen verklaarden hem zelfs voor gek. De burgerlijke naam van de kunstenaar was Paolo di Dono, maar hij werd bekend als Paolo Uccello. Hij kreeg de bijnaam Uccello (vogel) omdat hij in zijn fresco's talloze vogels en andere dieren had afgebeeld. Gedurende zijn hele leven werd Uccello beschouwd als excentriek, melancholiek en moeilijk. Niemand begreep zijn enthousiasme voor ruimtelijk perspectief, dat grenst aan obsessie. Hij werd beïnvloed door de werken Donatellos en Tommaso Masaccios. Hij heeft altijd geprobeerd om mensen en dieren in fresco's in drie dimensies af te beelden. De schilder verdiepte zich vaak wekenlang in zijn wiskundige studies van het ruimtelijk perspectief. Hij was gefascineerd door geometrische vormen en hun plasticiteit. De beeldhouwer Donatello geloofde echter dat Uccello te veel bezig was met de weergave van mannelijke hoofddeksels en verspilde zijn talent aan zinloze studies. Maar Uccello bleef zich intensief bezig houden met geometrie en wiskunde. Zelfs de kleurstelling van de schilder was nieuw voor zijn tijd. Uccello dompelde steden en landschappen onder in kleuren die niet overeenkwamen met de werkelijkheid. Een schilderstijl die pas eeuwen later weer opdook met het expressionisme. Uccello's artistieke vrijheid was onbegrijpelijk voor zijn tijdgenoten. De schilder werd beter bekend door zijn levendig ogende gevechtsscènes, die hij vanaf 1440 voor de machtige De Medici-familie creëerde. Ook hier werden mensen en dieren driedimensionaal geschilderd.
Uccello beïnvloedde de schilderstijl van de vroege Renaissance. Hij is geboren in een tijd van beginnende omwentelingen. Aan het begin van de 15e eeuw brak een nieuw artistiek tijdperk aan voor de Italiaanse schilderkunst en beeldhouwkunst. De katholieke kerk, rijke dynastieën en rijke kooplieden brachten nieuwe bronnen van inkomsten voor de kunstenaars. Paolo Uccello leerde voor het eerst de kunst van het beeldhouwen en werkte in het atelier van Lorenzo Ghiberti. Vervolgens ging hij naar Venetië, waar hij mozaïeken maakte voor de kerk van San Marco. In de daaropvolgende jaren maakte hij belangrijke fresco's in Florence. Interessant is de driedimensionale weergave van een monument voor de paardensport. De kijker ziet het beeld diagonaal van onderaf. Hierdoor ontstond de illusie dat men een beeldhouwwerk voor zich ziet. Hier was de nauwgezette aandacht van de kunstenaar voor het ruimtelijk perspectief bijzonder duidelijk. Aan het eind van zijn leven kreeg Uccello steeds minder opdrachten. Zijn schijnbare excentriciteit isoleert hem steeds meer van zijn medemensen. Uccello moest herhaaldelijk om financiële steun vragen. Ondanks zijn moderne aanpak bleef Paolo Uccello's schilderstijl middeleeuws. Zijn preoccupatie met het perspectief werd het thema van zijn leven. Vandaag de dag wordt de schilder beschouwd als een pionier van de perspectiefschilderkunst.
Veel van zijn tijdgenoten beschouwden de in Florence geboren schilder Paolo Uccello als excentriek, sommigen verklaarden hem zelfs voor gek. De burgerlijke naam van de kunstenaar was Paolo di Dono, maar hij werd bekend als Paolo Uccello. Hij kreeg de bijnaam Uccello (vogel) omdat hij in zijn fresco's talloze vogels en andere dieren had afgebeeld. Gedurende zijn hele leven werd Uccello beschouwd als excentriek, melancholiek en moeilijk. Niemand begreep zijn enthousiasme voor ruimtelijk perspectief, dat grenst aan obsessie. Hij werd beïnvloed door de werken Donatellos en Tommaso Masaccios. Hij heeft altijd geprobeerd om mensen en dieren in fresco's in drie dimensies af te beelden. De schilder verdiepte zich vaak wekenlang in zijn wiskundige studies van het ruimtelijk perspectief. Hij was gefascineerd door geometrische vormen en hun plasticiteit. De beeldhouwer Donatello geloofde echter dat Uccello te veel bezig was met de weergave van mannelijke hoofddeksels en verspilde zijn talent aan zinloze studies. Maar Uccello bleef zich intensief bezig houden met geometrie en wiskunde. Zelfs de kleurstelling van de schilder was nieuw voor zijn tijd. Uccello dompelde steden en landschappen onder in kleuren die niet overeenkwamen met de werkelijkheid. Een schilderstijl die pas eeuwen later weer opdook met het expressionisme. Uccello's artistieke vrijheid was onbegrijpelijk voor zijn tijdgenoten. De schilder werd beter bekend door zijn levendig ogende gevechtsscènes, die hij vanaf 1440 voor de machtige De Medici-familie creëerde. Ook hier werden mensen en dieren driedimensionaal geschilderd.
Uccello beïnvloedde de schilderstijl van de vroege Renaissance. Hij is geboren in een tijd van beginnende omwentelingen. Aan het begin van de 15e eeuw brak een nieuw artistiek tijdperk aan voor de Italiaanse schilderkunst en beeldhouwkunst. De katholieke kerk, rijke dynastieën en rijke kooplieden brachten nieuwe bronnen van inkomsten voor de kunstenaars. Paolo Uccello leerde voor het eerst de kunst van het beeldhouwen en werkte in het atelier van Lorenzo Ghiberti. Vervolgens ging hij naar Venetië, waar hij mozaïeken maakte voor de kerk van San Marco. In de daaropvolgende jaren maakte hij belangrijke fresco's in Florence. Interessant is de driedimensionale weergave van een monument voor de paardensport. De kijker ziet het beeld diagonaal van onderaf. Hierdoor ontstond de illusie dat men een beeldhouwwerk voor zich ziet. Hier was de nauwgezette aandacht van de kunstenaar voor het ruimtelijk perspectief bijzonder duidelijk. Aan het eind van zijn leven kreeg Uccello steeds minder opdrachten. Zijn schijnbare excentriciteit isoleert hem steeds meer van zijn medemensen. Uccello moest herhaaldelijk om financiële steun vragen. Ondanks zijn moderne aanpak bleef Paolo Uccello's schilderstijl middeleeuws. Zijn preoccupatie met het perspectief werd het thema van zijn leven. Vandaag de dag wordt de schilder beschouwd als een pionier van de perspectiefschilderkunst.
Pagina 1 / 2