"Alleen de beste sterven jong" - dit populaire gezegde circuleert in artistieke kringen niet alleen sinds het tijdperk van de rocksterren. Zoals bekend is dit lot Wolfgang Amadeus Mozart, Friedrich Schiller en de Canadese schilder Paul Peel al overkomen: hij stierf op 32-jarige leeftijd aan een longziekte en werd toch al wereldwijd erkend. Hij werd in 1860 in Londen (Ontario) geboren - het huis van zijn ouders is nu een van de belangrijkste attracties in Fanshawe Pioneer Village, een openluchtmuseum dat in 1959 werd geopend. Hij wordt algemeen aangeduid als een "Academic Painter" - in de Engelstalige Nieuwe Wereld is dit de naam die wordt gegeven aan de kunstenaars die zich in hun stijl oriënteren op de Europese kunstacademies en daarom de neiging hebben om op een "klassieke" of "traditionele" manier te schilderen.

Paul Peel werd door zijn vader aangemoedigd om te schilderen en kreeg zijn opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten van Pennsylvania in Philadelphia - maar Peel kreeg zijn laatste hand in Frankrijk, meer bepaald aan de "École des Beaux Arts" en de "Academie Julien". William Lees Judson in Philadelphia en Henri Doucet of Jules Joseph Lefebvre in Parijs waren onder zijn leraren.

Peel exposeerde zijn schilderijen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Hij was lid van de Royal Canadian Academy of Arts en de Ontario Artists' Association - en met zijn naakten bracht hij een revolutie teweeg in het Victoriaanse Canada (officieel maakte Canada toen nog deel uit van Groot-Brittannië, en Elizabeth II is vandaag de dag nog steeds het staatshoofd van Canada). Wat in Europa, vooral in Frankrijk, toen al halverwege werd geaccepteerd - namelijk het publiekelijk tonen van foto's van "naakt ijs"! - was het even wennen in Canada...

Voor een van deze naaktportretten, "After the Bath" gedoopt, kreeg Peel de bronzen medaille op de Parijse Salon van 1890 en had zo - althans in vakkringen - wereldwijde bekendheid verworven. Hij zou echter niet lang van de roem genieten: Pas twee jaar later, op 32-jarige leeftijd, was hij vader van twee kleine kinderen en bezweek hij aan een longziekte - waarschijnlijk tuberculose, die destijds werd gevreesd en waarvoor toen geen genezing bestond. Wat overblijft zijn meer dan 40 bekende schilderijen, afgezien van naakten, vooral gedetailleerde, kleurrijke natuurschilderijen zoals "Lady in the Garden", "Young Botanist", "Young Gleaner" of "Feeding Birds in the Park".