Plinio Nomellini was een Italiaanse schilder. Hij is geboren in 1866 in Livorno. Al als kind konden zijn ouders hem in staat stellen om schilderlessen te nemen. Op 19-jarige leeftijd verhuisde hij naar Florence, nadat hij met succes een studiebeurs had aangevraagd aan de Academie voor Schone Kunsten. Nomellini volgde met grote belangstelling de cursussen van Giovanni Fattori, een schilder ook uit Livorno, die Nomellini's talent snel herkende en hem vanaf dat moment aanmoedigde. Door hem leerde hij het effect van het licht. Nomellini bracht naast het lesgeven ook tijd door met zijn leraar. Hij was medeoprichter van de kunstenaarsgroep Macchiaioli, die zich inzet voor de implementatie van het realisme. Nomellini nam regelmatig deel aan de vergaderingen van de groep Macchiaoli in het Caffè Michelangiolo.
Al op zijn eerste tentoonstellingen herkende de bezoeker Nomellini's talent voor verlichting. Zijn foto's vielen op uit de menigte. Een buitengewone prestatie! Ook Diego Martelli, een bekende Italiaanse kunstcriticus, prees de kunststudent in zijn recensies, wat achteraf gezien zijn succes diende. Na zijn studie verhuisde de schilder naar Genua. In de loop der jaren heeft hij zich toegelegd op artistiek onderzoek en heeft hij zijn stijl verder ontwikkeld. In deze tijd kwam de arbeidersklasse in Ligurië in opstand. Nomellini legde de protesten vast in verschillende kunstwerken. Indrukwekkend genoeg was hij in staat om de stemming van de plek over te brengen op de kijker - dankzij zijn talent voor licht en kleur.
Ondertussen stelde hij zijn werk tentoon op grote internationale kunsttentoonstellingen in Milaan. Zijn onafhankelijke stijl was populair en trok altijd positieve aandacht. Later wijdde hij zich ook aan de landschapsschilderkunst. Hij reisde door Toscane en was onder de indruk van de flora en fauna daar. Hij schilderde mensen die op het land werkten, observeerde dieren en de natuur met al zijn zintuigen. Een onstuitbare, scheppende kracht spoot uit hem. Hij werd zo verliefd op het gebied dat hij uiteindelijk naar de kustplaats Viareggio verhuisde. Zijn huis werd een ontmoetingsplaats voor intellectuelen. Hij nam ook regelmatig deel aan grote tentoonstellingen in Rome, Florence en de Biënnale van Venetië. Kort voor zijn dood keerde hij terug naar Florence. Hier stierf hij tijdens de Tweede Wereldoorlog, in 1943. Nomellini was 77 jaar oud.
Plinio Nomellini was een Italiaanse schilder. Hij is geboren in 1866 in Livorno. Al als kind konden zijn ouders hem in staat stellen om schilderlessen te nemen. Op 19-jarige leeftijd verhuisde hij naar Florence, nadat hij met succes een studiebeurs had aangevraagd aan de Academie voor Schone Kunsten. Nomellini volgde met grote belangstelling de cursussen van Giovanni Fattori, een schilder ook uit Livorno, die Nomellini's talent snel herkende en hem vanaf dat moment aanmoedigde. Door hem leerde hij het effect van het licht. Nomellini bracht naast het lesgeven ook tijd door met zijn leraar. Hij was medeoprichter van de kunstenaarsgroep Macchiaioli, die zich inzet voor de implementatie van het realisme. Nomellini nam regelmatig deel aan de vergaderingen van de groep Macchiaoli in het Caffè Michelangiolo.
Al op zijn eerste tentoonstellingen herkende de bezoeker Nomellini's talent voor verlichting. Zijn foto's vielen op uit de menigte. Een buitengewone prestatie! Ook Diego Martelli, een bekende Italiaanse kunstcriticus, prees de kunststudent in zijn recensies, wat achteraf gezien zijn succes diende. Na zijn studie verhuisde de schilder naar Genua. In de loop der jaren heeft hij zich toegelegd op artistiek onderzoek en heeft hij zijn stijl verder ontwikkeld. In deze tijd kwam de arbeidersklasse in Ligurië in opstand. Nomellini legde de protesten vast in verschillende kunstwerken. Indrukwekkend genoeg was hij in staat om de stemming van de plek over te brengen op de kijker - dankzij zijn talent voor licht en kleur.
Ondertussen stelde hij zijn werk tentoon op grote internationale kunsttentoonstellingen in Milaan. Zijn onafhankelijke stijl was populair en trok altijd positieve aandacht. Later wijdde hij zich ook aan de landschapsschilderkunst. Hij reisde door Toscane en was onder de indruk van de flora en fauna daar. Hij schilderde mensen die op het land werkten, observeerde dieren en de natuur met al zijn zintuigen. Een onstuitbare, scheppende kracht spoot uit hem. Hij werd zo verliefd op het gebied dat hij uiteindelijk naar de kustplaats Viareggio verhuisde. Zijn huis werd een ontmoetingsplaats voor intellectuelen. Hij nam ook regelmatig deel aan grote tentoonstellingen in Rome, Florence en de Biënnale van Venetië. Kort voor zijn dood keerde hij terug naar Florence. Hier stierf hij tijdens de Tweede Wereldoorlog, in 1943. Nomellini was 77 jaar oud.
Pagina 1 / 1