De kunstenaar Quentin Massys is geboren in de Vlaamse provincie Brabant. De vorm Matsys of Metsys wordt ook gebruikt voor de spelling van zijn naam. Quentin werd geboren als zoon van een smid en het was in de 15e eeuw niet ongebruikelijk dat zonen het vak van hun vader voortzetten en Quentin begon dan ook als vanzelfsprekend in de smederij te werken. Volgens een fantasierijk verhaal ontmoette Quentin in die tijd een jong meisje en werd verliefd. Zij zou de dochter van een kunstenaar zijn geweest en om indruk op haar te maken werd hij kunstenaar. Kunsthistorici beweren echter dat Quentin al op jonge leeftijd zwak en ziekelijk was en het fysiek veeleisende werk in de smederij niet aankon. Hij gaf er de voorkeur aan zijn schetsboek te pakken en te tekenen.
In de 15e eeuw vertoonden de Vlaamse steden een soortgelijke ontwikkeling als de Italiaanse artistieke centra. De handel bracht een zekere welvaart in het land en artistieke centra ontwikkelden zich. De stad Antwerpen was in de 16e eeuw het centrum van de Vlaamse schilderkunst geworden. Quentin verhuisde naar de stad en werd aangenomen als schilder in het Sint-Lucasgilde. Massys wijdde zich aanvankelijk aan het schilderen van religieuze onderwerpen. Later volgden werken die, naast zuivere representatie, als kritische uitspraken kunnen worden beschouwd. Met de afbeelding van de geldwisselaar en zijn vrouw pakte Massys een thema op dat Van Eyck ongeveer een eeuw voor hem al had aangesneden. Een polariserend thema voor de samenleving van die tijd. Gebaseerd op een tekening van Leonardo da Vinci, zou het schilderij De Groteske Oude Vrouw zijn ontstaan. Een karikatuur die Lewis Carroll inspireerde om van haar de koningin in Wonderland te maken. Kwaadwillende tongen beweren dat er een levensecht model voor het schilderij bestaat.
Quentin Massys kon gezichten lezen en spelen met gezichtsuitdrukkingen zoals bijna geen enkele andere schilder uit die tijd. Hij heeft deze vaardigheid waarschijnlijk heel bewust gebruikt en zo de kijker emotioneel bereikt. Massys beschikte over verschillende artistieke strategieën om het impactpotentieel van zijn werken te vergroten. Quentin bezat niet alleen de technische mogelijkheden om de fijne gebaren en sterke gezichtsuitdrukkingen te realiseren, hij had ook het empathische oog om het individu in ieder mens te zien en te herkennen. Deze vaardigheden maakten Quentin tot een van de belangrijkste portretschilders van zijn tijd. Zo kwam het dat Quentin elk een portret mocht schilderen van de geleerde Erasmus en zijn vriend Peter Gillies. Volgens het verhaal waren de twee mannen op zoek naar een kerstcadeau voor een andere wederzijdse vriend. Ze gaven Quentin Massys de opdracht twee portretten te schilderen. Het portret van Erasmus is een van Quentin's beroemdste werken. Het toont de geleerde zittend aan zijn bureau. De kamer is gevuld met vele kleine toevoegingen die niet treffender gekozen hadden kunnen worden om verband te houden met de persoon in kwestie.
De kunstenaar Quentin Massys is geboren in de Vlaamse provincie Brabant. De vorm Matsys of Metsys wordt ook gebruikt voor de spelling van zijn naam. Quentin werd geboren als zoon van een smid en het was in de 15e eeuw niet ongebruikelijk dat zonen het vak van hun vader voortzetten en Quentin begon dan ook als vanzelfsprekend in de smederij te werken. Volgens een fantasierijk verhaal ontmoette Quentin in die tijd een jong meisje en werd verliefd. Zij zou de dochter van een kunstenaar zijn geweest en om indruk op haar te maken werd hij kunstenaar. Kunsthistorici beweren echter dat Quentin al op jonge leeftijd zwak en ziekelijk was en het fysiek veeleisende werk in de smederij niet aankon. Hij gaf er de voorkeur aan zijn schetsboek te pakken en te tekenen.
In de 15e eeuw vertoonden de Vlaamse steden een soortgelijke ontwikkeling als de Italiaanse artistieke centra. De handel bracht een zekere welvaart in het land en artistieke centra ontwikkelden zich. De stad Antwerpen was in de 16e eeuw het centrum van de Vlaamse schilderkunst geworden. Quentin verhuisde naar de stad en werd aangenomen als schilder in het Sint-Lucasgilde. Massys wijdde zich aanvankelijk aan het schilderen van religieuze onderwerpen. Later volgden werken die, naast zuivere representatie, als kritische uitspraken kunnen worden beschouwd. Met de afbeelding van de geldwisselaar en zijn vrouw pakte Massys een thema op dat Van Eyck ongeveer een eeuw voor hem al had aangesneden. Een polariserend thema voor de samenleving van die tijd. Gebaseerd op een tekening van Leonardo da Vinci, zou het schilderij De Groteske Oude Vrouw zijn ontstaan. Een karikatuur die Lewis Carroll inspireerde om van haar de koningin in Wonderland te maken. Kwaadwillende tongen beweren dat er een levensecht model voor het schilderij bestaat.
Quentin Massys kon gezichten lezen en spelen met gezichtsuitdrukkingen zoals bijna geen enkele andere schilder uit die tijd. Hij heeft deze vaardigheid waarschijnlijk heel bewust gebruikt en zo de kijker emotioneel bereikt. Massys beschikte over verschillende artistieke strategieën om het impactpotentieel van zijn werken te vergroten. Quentin bezat niet alleen de technische mogelijkheden om de fijne gebaren en sterke gezichtsuitdrukkingen te realiseren, hij had ook het empathische oog om het individu in ieder mens te zien en te herkennen. Deze vaardigheden maakten Quentin tot een van de belangrijkste portretschilders van zijn tijd. Zo kwam het dat Quentin elk een portret mocht schilderen van de geleerde Erasmus en zijn vriend Peter Gillies. Volgens het verhaal waren de twee mannen op zoek naar een kerstcadeau voor een andere wederzijdse vriend. Ze gaven Quentin Massys de opdracht twee portretten te schilderen. Het portret van Erasmus is een van Quentin's beroemdste werken. Het toont de geleerde zittend aan zijn bureau. De kamer is gevuld met vele kleine toevoegingen die niet treffender gekozen hadden kunnen worden om verband te houden met de persoon in kwestie.
Pagina 1 / 1