Pagina 1 / 2
We bevinden ons in het schildertijdperk van het classicisme, dat deels gepaard gaat met romantiek en de romantisch getransfigureerde blik van de beeldende kunstenaars. De belangrijkste kenmerken van dit kunsttijdperk zijn sterk gericht op de Italiaanse Renaissance en de Grieks-Romeinse oudheid. In de 18e en 19e eeuw ontstond deze artistieke vorm van expressie in het tijdperk van de Verlichting en wordt gekenmerkt door idealen als rede en rationaliteit, maar ook door emotionele nadruk en sensualiteit. Als gevolg van verschillende stromingen bevinden we ons in een tijdperk dat is begiftigd met verschillende idealen.
Richard Westall was een Engelse schilder en illustrator. Hij was sterk gericht op de huidige neoklassieke stijl en creëerde sierlijke fantasiecomposities, waar in die tijd veel vraag naar was. Hij schilderde onder andere voor John Boydell's Shakespeare Gallery, hij werd gerespecteerd voor zijn portretten van historische en literaire oorsprong en hij inspireerde de mensen van die tijd vooral voor zijn portretten van Lord Byron. De jonge aquarellist, die bekend stond om zijn ongewoon rijke kleureffecten en gravure, bracht zijn vroege jeugd door in Herford, Engeland. Nog in zijn jeugd verhuisde de toenmalige kunstenaar naar Londen nadat zijn moeder stierf en zijn vader failliet ging. Daar begon Richard al snel met zijn opleiding tot heraldisch zilvergraveur, tot zijn belangrijkste beschermheer Richard Payne Knight hem aan het eind van de 18e eeuw beschreef als een uitmuntend kunstenaar en grote belangstelling voor hem wekte. Voordat de getalenteerde Engelsman zich toelegde op olieverfschilderijen en aquareltechnieken publiceerde hij etsen, aquatinten (sommige in kleur gedrukt) en mezzotinten uit zijn eigen schilderijen of tekeningen. In de begintijd van deze kunst maakte hij ook enkele litho's. Als aquarellist en productief boekillustrator, zowel voor fictie als voor poëzie, was hij de leider van een hervorming van de figuurschilderkunst in zijn tijd. Tegelijkertijd creëerde Thomas Girtin ook een verandering in de landschapsschilderkunst. De schittering van Westall's kleuring werd in zijn tijd als nieuw en verbazingwekkend beschouwd, hoewel hij op grote schaal ondoorzichtige pigmenten gebruikte. Zijn tijdgenoot Thomas Gray. Byron, die veel bewondering had voor zijn werk, verklaarde dat "het penseel de poëzie heeft verslagen".
Westall was een kleinere en slankere schilder en had een broze gezondheid. In zijn latere jaren was hij de meestertekenaar van koningin Victoria en leerde haar de kunst van het schilderen en tekenen. Zijn werk als onderwijzer van de Koningin was zijn laatste professionele activiteit voor hij met pensioen ging en moest worden ondersteund door de Hertogin van Kent samen met een blinde zus. Dit was dus het einde van zijn tijd als schilder en zijn artistieke activiteiten, die ons tot op de dag van vandaag blijven inspireren.
We bevinden ons in het schildertijdperk van het classicisme, dat deels gepaard gaat met romantiek en de romantisch getransfigureerde blik van de beeldende kunstenaars. De belangrijkste kenmerken van dit kunsttijdperk zijn sterk gericht op de Italiaanse Renaissance en de Grieks-Romeinse oudheid. In de 18e en 19e eeuw ontstond deze artistieke vorm van expressie in het tijdperk van de Verlichting en wordt gekenmerkt door idealen als rede en rationaliteit, maar ook door emotionele nadruk en sensualiteit. Als gevolg van verschillende stromingen bevinden we ons in een tijdperk dat is begiftigd met verschillende idealen.
Richard Westall was een Engelse schilder en illustrator. Hij was sterk gericht op de huidige neoklassieke stijl en creëerde sierlijke fantasiecomposities, waar in die tijd veel vraag naar was. Hij schilderde onder andere voor John Boydell's Shakespeare Gallery, hij werd gerespecteerd voor zijn portretten van historische en literaire oorsprong en hij inspireerde de mensen van die tijd vooral voor zijn portretten van Lord Byron. De jonge aquarellist, die bekend stond om zijn ongewoon rijke kleureffecten en gravure, bracht zijn vroege jeugd door in Herford, Engeland. Nog in zijn jeugd verhuisde de toenmalige kunstenaar naar Londen nadat zijn moeder stierf en zijn vader failliet ging. Daar begon Richard al snel met zijn opleiding tot heraldisch zilvergraveur, tot zijn belangrijkste beschermheer Richard Payne Knight hem aan het eind van de 18e eeuw beschreef als een uitmuntend kunstenaar en grote belangstelling voor hem wekte. Voordat de getalenteerde Engelsman zich toelegde op olieverfschilderijen en aquareltechnieken publiceerde hij etsen, aquatinten (sommige in kleur gedrukt) en mezzotinten uit zijn eigen schilderijen of tekeningen. In de begintijd van deze kunst maakte hij ook enkele litho's. Als aquarellist en productief boekillustrator, zowel voor fictie als voor poëzie, was hij de leider van een hervorming van de figuurschilderkunst in zijn tijd. Tegelijkertijd creëerde Thomas Girtin ook een verandering in de landschapsschilderkunst. De schittering van Westall's kleuring werd in zijn tijd als nieuw en verbazingwekkend beschouwd, hoewel hij op grote schaal ondoorzichtige pigmenten gebruikte. Zijn tijdgenoot Thomas Gray. Byron, die veel bewondering had voor zijn werk, verklaarde dat "het penseel de poëzie heeft verslagen".
Westall was een kleinere en slankere schilder en had een broze gezondheid. In zijn latere jaren was hij de meestertekenaar van koningin Victoria en leerde haar de kunst van het schilderen en tekenen. Zijn werk als onderwijzer van de Koningin was zijn laatste professionele activiteit voor hij met pensioen ging en moest worden ondersteund door de Hertogin van Kent samen met een blinde zus. Dit was dus het einde van zijn tijd als schilder en zijn artistieke activiteiten, die ons tot op de dag van vandaag blijven inspireren.