De Russische schilder Sergej Arsenievitsj Vinogradov was een pionier van de impressionistische beweging met wortels in het realisme. Hij werd vooral bekend door zijn realistische weergave van eenvoudige arbeiders en boeren en soldaten van zijn vaderland. De unieke stijl van zijn landschapsschilderijen en genreschilderijen maakte hem ook tot een lieveling van het publiek. Vinogradovs palet is doorspekt met heldere en goed op elkaar afgestemde kleurencombinaties, waardoor de motieven en figuren van zijn olieverfschilderijen bijzonder levendig en krachtig overkomen.
Als zoon van een vrome vader die een dorpspriester was, probeerde de jonge Vinogradov zich te distantiëren van de sterk religieuze familie. Hij werd uit de grenzen van de provincie naar de culturele en meer open grote stad getrokken. Hij begon zijn studie aan de beroemde Moskouse School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur in de klas van de beroemde kunstenaar Illarion Pryanishnikov. Vladimir Makovsky en Vasilij Polenov waren ook leerkrachten die zijn stijl aanzienlijk hebben beïnvloed. Daarnaast mocht de talentvolle jongeman studeren aan de invloedrijke Imperial Academy of Arts. Daar kreeg hij artistiek onderwijs van Bogdan Willewalde en Karl Wenig. Rond 1914 schilderde Vinogradov verschillende posters over de oorlogsgebeurtenissen van die tijd. Een van de bijzondere schilderijen van Vinogradov was de oproep aan de bevolking om gewonde soldaten te helpen.
Na zijn afstuderen kreeg de Russische kunstenaar een baan als leraar aan een handelsschool in een kleine stad. Ontevreden over het feit dat hij niet genoeg tijd had voor zijn eigen kunst, keerde hij in 1896 terug naar Moskou. Om de kost te verdienen werkte Vinogradov als illustrator voor de uitgeverij van de journalist Alexei Stupin. In datzelfde jaar aanvaardde hij een hoogleraarschap aan de Moskouse Staatsuniversiteit voor de Kunsten. Als volwassen man richtte hij in 1903 samen met collega's en vrienden van kunstenaars de "Unie van Russische Kunstenaars" op. De groep organiseerde gezamenlijke tentoonstellingen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog woonde Vinogradov in Gurzuf op een tuinperceel. De foto's van die tijd tonen voornamelijk militaire scènes. Ter gelegenheid van de eerste verjaardag van de Bolsjewistische Revolutie hielp hij na de oorlog het Moskouse Kremlin te versieren. In 1923 organiseerde hij een reizende tentoonstelling van Russische kunst. Dit stopte in New York en was een groot succes. Terug in Europa vestigde Vinogradov zich in de stad Riga, waar hij opnieuw werkte als kunstdocent. Later realiseerde hij zijn droom en richtte hij zijn eigen privéschool op. In Riga bestond het onderwerp van Vinogradov vooral uit landschapsschilderijen. Hij vond ook zijn weg terug naar zijn christelijke wortels en schilderde een reeks portretten van de priesters van de Geboortekathedraal. Hij stierf in 1938 op 69-jarige leeftijd aan een longontsteking.
De Russische schilder Sergej Arsenievitsj Vinogradov was een pionier van de impressionistische beweging met wortels in het realisme. Hij werd vooral bekend door zijn realistische weergave van eenvoudige arbeiders en boeren en soldaten van zijn vaderland. De unieke stijl van zijn landschapsschilderijen en genreschilderijen maakte hem ook tot een lieveling van het publiek. Vinogradovs palet is doorspekt met heldere en goed op elkaar afgestemde kleurencombinaties, waardoor de motieven en figuren van zijn olieverfschilderijen bijzonder levendig en krachtig overkomen.
Als zoon van een vrome vader die een dorpspriester was, probeerde de jonge Vinogradov zich te distantiëren van de sterk religieuze familie. Hij werd uit de grenzen van de provincie naar de culturele en meer open grote stad getrokken. Hij begon zijn studie aan de beroemde Moskouse School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur in de klas van de beroemde kunstenaar Illarion Pryanishnikov. Vladimir Makovsky en Vasilij Polenov waren ook leerkrachten die zijn stijl aanzienlijk hebben beïnvloed. Daarnaast mocht de talentvolle jongeman studeren aan de invloedrijke Imperial Academy of Arts. Daar kreeg hij artistiek onderwijs van Bogdan Willewalde en Karl Wenig. Rond 1914 schilderde Vinogradov verschillende posters over de oorlogsgebeurtenissen van die tijd. Een van de bijzondere schilderijen van Vinogradov was de oproep aan de bevolking om gewonde soldaten te helpen.
Na zijn afstuderen kreeg de Russische kunstenaar een baan als leraar aan een handelsschool in een kleine stad. Ontevreden over het feit dat hij niet genoeg tijd had voor zijn eigen kunst, keerde hij in 1896 terug naar Moskou. Om de kost te verdienen werkte Vinogradov als illustrator voor de uitgeverij van de journalist Alexei Stupin. In datzelfde jaar aanvaardde hij een hoogleraarschap aan de Moskouse Staatsuniversiteit voor de Kunsten. Als volwassen man richtte hij in 1903 samen met collega's en vrienden van kunstenaars de "Unie van Russische Kunstenaars" op. De groep organiseerde gezamenlijke tentoonstellingen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog woonde Vinogradov in Gurzuf op een tuinperceel. De foto's van die tijd tonen voornamelijk militaire scènes. Ter gelegenheid van de eerste verjaardag van de Bolsjewistische Revolutie hielp hij na de oorlog het Moskouse Kremlin te versieren. In 1923 organiseerde hij een reizende tentoonstelling van Russische kunst. Dit stopte in New York en was een groot succes. Terug in Europa vestigde Vinogradov zich in de stad Riga, waar hij opnieuw werkte als kunstdocent. Later realiseerde hij zijn droom en richtte hij zijn eigen privéschool op. In Riga bestond het onderwerp van Vinogradov vooral uit landschapsschilderijen. Hij vond ook zijn weg terug naar zijn christelijke wortels en schilderde een reeks portretten van de priesters van de Geboortekathedraal. Hij stierf in 1938 op 69-jarige leeftijd aan een longontsteking.
Pagina 1 / 1