De Japanse tekenaar en schilder Shibata Zeshin werd in 1807 geboren in Edo, het huidige Tokio. Hij beleefde de overgang van de Edo-periode, toen de Tokugawa shoguns regeerden, naar de vroege Meiji-tijd van keizer Mutsuhito. Tijdens het leven van Zeshin begon Japan zich meer te oriënteren op westerse waarden. De transformatie van de Japanse samenleving heeft zijn werk beïnvloed. Enerzijds werden zijn werken voorzien van moderne elementen, anderzijds probeerde hij de traditionele Japanse stijl van representatie te behouden.
Zeshin kreeg de basistraining voor het maken van schetsen en tekeningen in het Maruyama-Shijo Training Center in Kyoto. Zijn privéleven was moeilijk en niet getekend door geluk, zijn moeder en vrouw stierven allebei vroeg. Zo zocht Zeshin zijn artistieke werk in vervulling. Hij schilderde veel en schilderde of versierde met brons en goud. Een van zijn indrukwekkende en typische werken, die hij op zijde bracht met gekleurde inkt, is Jurōjin (1887). De gelaatstrekken van de afgebeelde godheid voor wijsheid en geluk zijn van oudsher vervaagd tot onbestaand.
Zijn grafiek was precies, niet te kronkelig, kleurrijk en toch niet kitscherig. Vanwege zijn indrukwekkende werken, die ook in Europa werden tentoongesteld, werd hij als kunstkenner aan het keizerlijk hof ontboden. Voor de internationale kunsttentoonstelling in Wenen in 1873 werd hij aangesteld als officiële vertegenwoordiger voor Japan. Veel van zijn kunstwerken, die hij voor de Japanse overheid creëerde, werden helaas vernietigd in het tumult van de daaropvolgende decennia. Hij nam deel aan de oprichting van verschillende verenigingen, bijvoorbeeld de "Dragon Pond Society" voor het behoud van de traditionele Japanse waarden. Hij stierf in 1891 in Tokio. Zijn oudste zoon Reisai probeerde het werk en de stijl van zijn vader voort te zetten.
De Japanse tekenaar en schilder Shibata Zeshin werd in 1807 geboren in Edo, het huidige Tokio. Hij beleefde de overgang van de Edo-periode, toen de Tokugawa shoguns regeerden, naar de vroege Meiji-tijd van keizer Mutsuhito. Tijdens het leven van Zeshin begon Japan zich meer te oriënteren op westerse waarden. De transformatie van de Japanse samenleving heeft zijn werk beïnvloed. Enerzijds werden zijn werken voorzien van moderne elementen, anderzijds probeerde hij de traditionele Japanse stijl van representatie te behouden.
Zeshin kreeg de basistraining voor het maken van schetsen en tekeningen in het Maruyama-Shijo Training Center in Kyoto. Zijn privéleven was moeilijk en niet getekend door geluk, zijn moeder en vrouw stierven allebei vroeg. Zo zocht Zeshin zijn artistieke werk in vervulling. Hij schilderde veel en schilderde of versierde met brons en goud. Een van zijn indrukwekkende en typische werken, die hij op zijde bracht met gekleurde inkt, is Jurōjin (1887). De gelaatstrekken van de afgebeelde godheid voor wijsheid en geluk zijn van oudsher vervaagd tot onbestaand.
Zijn grafiek was precies, niet te kronkelig, kleurrijk en toch niet kitscherig. Vanwege zijn indrukwekkende werken, die ook in Europa werden tentoongesteld, werd hij als kunstkenner aan het keizerlijk hof ontboden. Voor de internationale kunsttentoonstelling in Wenen in 1873 werd hij aangesteld als officiële vertegenwoordiger voor Japan. Veel van zijn kunstwerken, die hij voor de Japanse overheid creëerde, werden helaas vernietigd in het tumult van de daaropvolgende decennia. Hij nam deel aan de oprichting van verschillende verenigingen, bijvoorbeeld de "Dragon Pond Society" voor het behoud van de traditionele Japanse waarden. Hij stierf in 1891 in Tokio. Zijn oudste zoon Reisai probeerde het werk en de stijl van zijn vader voort te zetten.
Pagina 1 / 2