Er is niet veel bekend over de jeugd van Thomas Luny. Ze weten alleen zijn geboortejaar en weten dat hij uit Cornwall komt, mogelijk uit de parochie van St Ewe. In ieder geval was de zee heel dichtbij waar hij opgroeide. Het is dus te verklaren dat hij van jongs af aan gefascineerd was door het natte element en de zeegezichten. Al op 11-jarige leeftijd kwam de kleine Luny naar Londen om in de leer te gaan bij de schilder Francis Holman, die afkomstig was uit een familie van reders en wiens schilderijen bijna uitsluitend betrekking hadden op de zee en de kusten. Het was van deze eerste leraar, met wie hij 10 jaar verbleef, dat Luny's levenslange enthousiasme voor zeegezichten hoogstwaarschijnlijk is ontstaan. Op 18-jarige leeftijd exposeerde hij zijn eerste schilderij in de Society of Artists London. Het was getiteld "Een ver uitzicht op het eiland Madeira en Porto Santo". Het is zeer onwaarschijnlijk dat hij Madeira ooit met eigen ogen heeft gezien. Hij werd eerder geïnspireerd door een gravure. Zo creëerde hij later een schilderij van een gevecht op de Nijl en het bombardement op Algiers. Op beide plaatsen was hij waarschijnlijk niet persoonlijk. In zijn tijd met Holman reisde hij echter ooit door Frankrijk.
Na het verlaten van het atelier van zijn leraar en mentor in 1870, verhuisde Thomas Luny naar Leadenhall Street in Londen. Hier ontmoette hij een Mr Merle. Hij was een scherpzinnige handelaar en een soort kunstenaarsagent. De schilder was hem 20 jaar lang een zeer succesvolle marketing van zijn schilderijen verschuldigd. In deze periode exposeerde hij ook veel van zijn werk op de Koninklijke Academie. De residentie Leadenhall Street bleek een ander voordeel te zijn. De Britse Oost-Indische Compagnie had ook haar hoofdkwartier in huis en hun officieren kochten graag zijn schilderijen en lieten zichzelf en hun families door hem portretteren. Ze namen hem zelfs een paar keer mee op hun schepen, dus kwam hij een keer naar Gibraltar en Napels.
Op de leeftijd van ongeveer 50 jaar verhuisde Thomas Luny van Londen naar Teignmouth in Devon. Op dat moment had hij al last van gezondheidsproblemen en had hij artritis in beide handen. Toch bleef hij zeer productief en schilderde hij tot aan zijn dood in 1837, zijn werk bestaat uit ongeveer 3.300 schilderijen.
Er is niet veel bekend over de jeugd van Thomas Luny. Ze weten alleen zijn geboortejaar en weten dat hij uit Cornwall komt, mogelijk uit de parochie van St Ewe. In ieder geval was de zee heel dichtbij waar hij opgroeide. Het is dus te verklaren dat hij van jongs af aan gefascineerd was door het natte element en de zeegezichten. Al op 11-jarige leeftijd kwam de kleine Luny naar Londen om in de leer te gaan bij de schilder Francis Holman, die afkomstig was uit een familie van reders en wiens schilderijen bijna uitsluitend betrekking hadden op de zee en de kusten. Het was van deze eerste leraar, met wie hij 10 jaar verbleef, dat Luny's levenslange enthousiasme voor zeegezichten hoogstwaarschijnlijk is ontstaan. Op 18-jarige leeftijd exposeerde hij zijn eerste schilderij in de Society of Artists London. Het was getiteld "Een ver uitzicht op het eiland Madeira en Porto Santo". Het is zeer onwaarschijnlijk dat hij Madeira ooit met eigen ogen heeft gezien. Hij werd eerder geïnspireerd door een gravure. Zo creëerde hij later een schilderij van een gevecht op de Nijl en het bombardement op Algiers. Op beide plaatsen was hij waarschijnlijk niet persoonlijk. In zijn tijd met Holman reisde hij echter ooit door Frankrijk.
Na het verlaten van het atelier van zijn leraar en mentor in 1870, verhuisde Thomas Luny naar Leadenhall Street in Londen. Hier ontmoette hij een Mr Merle. Hij was een scherpzinnige handelaar en een soort kunstenaarsagent. De schilder was hem 20 jaar lang een zeer succesvolle marketing van zijn schilderijen verschuldigd. In deze periode exposeerde hij ook veel van zijn werk op de Koninklijke Academie. De residentie Leadenhall Street bleek een ander voordeel te zijn. De Britse Oost-Indische Compagnie had ook haar hoofdkwartier in huis en hun officieren kochten graag zijn schilderijen en lieten zichzelf en hun families door hem portretteren. Ze namen hem zelfs een paar keer mee op hun schepen, dus kwam hij een keer naar Gibraltar en Napels.
Op de leeftijd van ongeveer 50 jaar verhuisde Thomas Luny van Londen naar Teignmouth in Devon. Op dat moment had hij al last van gezondheidsproblemen en had hij artritis in beide handen. Toch bleef hij zeer productief en schilderde hij tot aan zijn dood in 1837, zijn werk bestaat uit ongeveer 3.300 schilderijen.
Pagina 1 / 1