Pagina 1 / 1
De Australische kunstenaar Tom Roberts (eigenlijk Thomas William Roberts) heeft zijn carrière niet alleen te danken aan zijn ongetwijfeld grote talent. Zijn stiefvader speelde er ook een belangrijke rol in, zij het onbewust. Zijn moeder was hertrouwd, maar de jonge Roberts kon niet overweg met de nieuwe man in huis. Dus ontvluchtte hij Melbourne en keerde terug naar zijn geboorteland Engeland, waar hij schilderkunst studeerde aan de Royal Academy Schools. De keuze van dit onderwerp was niet toevallig - hij hield van kunst. Al in Australië had hij overdag als assistent van een fotograaf gewerkt en 's avonds kunstgeschiedenis gestudeerd.
In de jaren 1880 maakte hij een reis naar Spanje met medestudent John Russell. Tijdens deze reis ontmoette hij ook twee Spaanse collega's, Laureano Barrau en Ramon Casa, die hem de beginselen van het impressionisme bijbrachten. Deze ontmoeting had een blijvende invloed op zijn werk. Vanaf dat moment schilderde hij talrijke landschappen en portretten in impressionistische stijl. Maar hij maakte ook groepsportretten in olieverf, waarvan vele de plattelandsbevolking aan het werk tonen, bijvoorbeeld het scheren van schapen. Toen deze voor het eerst in Australië werden tentoongesteld, gingen er onmiddellijk stemmen op om de schilderijen aan te kopen door openbare collecties. Immers, het continent was rijk geworden, niet in het minst door de export van de wolindustrie. Zo gewaardeerd als Roberts was voor zijn kunst: toen hij in 1896 trouwde met Elisabeth Williamson en kort daarna zoon Caleb werd geboren, werd het geld van tijd tot tijd krap. Gelukkig was Tom niet alleen een begaafd kunstenaar, maar ook een bekwaam lijstenmaker. Met dit extra inkomen kon hij het kleine gezin draaiende houden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verdiende hij ook wat bij als assistent in het ziekenhuis; als pacifist kon hij niet warm lopen voor de militaire dienst zelf.
Als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Heidelbergse School heeft Tom Roberts een bewogen artistiek leven gehad. Zo bewogen dat er in 1985 zelfs een film van werd gemaakt. Dus als je wat meer wilt weten over de artiest, kun je de Australische miniserie "One Summer again" bekijken. Zelfs deze goed gemaakte documentaire lost één mysterie niet op: dat van Roberts verjaardag. Terwijl op zijn geboorteakte 8 maart staat, staat op zijn grafsteen 9 maart. Maar dit was niet het enige televisieoptreden van Tom Roberts. In 2017 verscheen hij opnieuw op het scherm. Niet persoonlijk natuurlijk; de kunstenaar is immers al meer dan 90 jaar overleden. Maar een verloren gewaand zelfportret van hem had een groot tv-moment. Het verscheen in de BBC-serie "Fake or Fortune?", die vergelijkbaar is met de Duitse programma's "Kunst & Krempel" of "Bares für Rares". De deskundigen kwalificeerden de vondst op de rommelmarkt als een echte Roberts, en de kleindochter van de kunstenaar bevestigde dat het om het verloren schilderij ging.
De Australische kunstenaar Tom Roberts (eigenlijk Thomas William Roberts) heeft zijn carrière niet alleen te danken aan zijn ongetwijfeld grote talent. Zijn stiefvader speelde er ook een belangrijke rol in, zij het onbewust. Zijn moeder was hertrouwd, maar de jonge Roberts kon niet overweg met de nieuwe man in huis. Dus ontvluchtte hij Melbourne en keerde terug naar zijn geboorteland Engeland, waar hij schilderkunst studeerde aan de Royal Academy Schools. De keuze van dit onderwerp was niet toevallig - hij hield van kunst. Al in Australië had hij overdag als assistent van een fotograaf gewerkt en 's avonds kunstgeschiedenis gestudeerd.
In de jaren 1880 maakte hij een reis naar Spanje met medestudent John Russell. Tijdens deze reis ontmoette hij ook twee Spaanse collega's, Laureano Barrau en Ramon Casa, die hem de beginselen van het impressionisme bijbrachten. Deze ontmoeting had een blijvende invloed op zijn werk. Vanaf dat moment schilderde hij talrijke landschappen en portretten in impressionistische stijl. Maar hij maakte ook groepsportretten in olieverf, waarvan vele de plattelandsbevolking aan het werk tonen, bijvoorbeeld het scheren van schapen. Toen deze voor het eerst in Australië werden tentoongesteld, gingen er onmiddellijk stemmen op om de schilderijen aan te kopen door openbare collecties. Immers, het continent was rijk geworden, niet in het minst door de export van de wolindustrie. Zo gewaardeerd als Roberts was voor zijn kunst: toen hij in 1896 trouwde met Elisabeth Williamson en kort daarna zoon Caleb werd geboren, werd het geld van tijd tot tijd krap. Gelukkig was Tom niet alleen een begaafd kunstenaar, maar ook een bekwaam lijstenmaker. Met dit extra inkomen kon hij het kleine gezin draaiende houden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verdiende hij ook wat bij als assistent in het ziekenhuis; als pacifist kon hij niet warm lopen voor de militaire dienst zelf.
Als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Heidelbergse School heeft Tom Roberts een bewogen artistiek leven gehad. Zo bewogen dat er in 1985 zelfs een film van werd gemaakt. Dus als je wat meer wilt weten over de artiest, kun je de Australische miniserie "One Summer again" bekijken. Zelfs deze goed gemaakte documentaire lost één mysterie niet op: dat van Roberts verjaardag. Terwijl op zijn geboorteakte 8 maart staat, staat op zijn grafsteen 9 maart. Maar dit was niet het enige televisieoptreden van Tom Roberts. In 2017 verscheen hij opnieuw op het scherm. Niet persoonlijk natuurlijk; de kunstenaar is immers al meer dan 90 jaar overleden. Maar een verloren gewaand zelfportret van hem had een groot tv-moment. Het verscheen in de BBC-serie "Fake or Fortune?", die vergelijkbaar is met de Duitse programma's "Kunst & Krempel" of "Bares für Rares". De deskundigen kwalificeerden de vondst op de rommelmarkt als een echte Roberts, en de kleindochter van de kunstenaar bevestigde dat het om het verloren schilderij ging.