Wright Barker was een kunstenaar die de Engelse high society in de 19e eeuw inspireerde met zijn dierenschilderijen en natuurtaferelen. Hij behoorde niet tot de aristocratie, maar was een eenvoudige man zonder titel of artistieke opleiding. Niettemin wist hij in de loop van zijn carrière met zijn kunst indruk te maken op hooggeboren lords en ladies. Zelfs Koning Edward VII bestelde een schilderij van zijn hond bij hem. Barker had een verbazingwekkend talent om dieren en natuurlijke taferelen levendig en realistisch weer te geven. Hij stond bekend om zijn sterke penseelvoering, levendige kleuren en zijn vermogen om de persoonlijkheid van dieren en mensen overtuigend vast te leggen.
Waar Barker leerde schilderen is een mysterie voor kunsthistorici. Als zoon van textielarbeiders trad hij vele jaren in de voetsporen van zijn ouders. Barker werkte als tiener in een fabriek, kwam zelden buiten zijn woonplaats en leefde een sober leven. Niemand zou in zijn jeugd hebben aangenomen dat hij ooit de koning de hand zou schudden en in matige weelde zou komen. Maar als jonge man gaf hij zijn baan op, verliet het stadje waar hij zijn hele leven had gewoond en ging zijn droom achterna. Fabrieksvloeren en machines waren niets voor hem. Wat Barker echt boeide was de schoonheid van natuur en kunst. In de jaren 1890 begon hij zijn passie voor de schilderkunst serieus te verkennen en verkocht hij zijn eerste schilderijen van landschappen en dieren.
Tijdens deze vroege periode van zijn carrière ontmoette Barker zijn vrouw Ellen Mary. Haar vader bezat een hofstede en wat land. Zo kon Barker het plattelandsleven, dat hem zo fascineerde, beter leren kennen en dagelijks bestuderen. Veel van zijn natuur- en diertaferelen zijn waarschijnlijk op dit land gemaakt. Ze tonen paarden en arbeiders die de velden omploegen, schapen en honden in zonnige velden en vele andere motieven die het idyllische leven in Engelse dorpen uitbeelden. Barkers stijl en het gemak waarmee hij de figuren tot leven bracht, laten duidelijk zien hoeveel hij van het landschap, de mensen en de dieren daar hield. Elk schilderij lijkt romantisch en als iets uit een droom. De kleuren zijn intens en helder, de landschappen op de achtergrond zijn altijd groen en vol leven. Idealisme en vreugde weerklinken in elk van zijn schilderijen. Het waren juist deze stijlmiddelen die het publiek en uiteindelijk de Engelse aristocratie in verrukking brachten. In zijn latere carrière kreeg hij opdrachten om de dieren en jachttaferelen van politici en aristocratische families af te beelden. Maar hij maakte niet alleen naam met natuurschilderijen: Een bijzonder indrukwekkend schilderij van Barker is zijn interpretatie van Circe - een oude Griekse godin die hij afbeeldde omringd door leeuwen. Tot op de dag van vandaag zijn zijn veelzijdige kunstwerken te vinden in collecties en Engelse musea, die het publiek betoveren met hun lichte, natuurlijke charme.
Wright Barker was een kunstenaar die de Engelse high society in de 19e eeuw inspireerde met zijn dierenschilderijen en natuurtaferelen. Hij behoorde niet tot de aristocratie, maar was een eenvoudige man zonder titel of artistieke opleiding. Niettemin wist hij in de loop van zijn carrière met zijn kunst indruk te maken op hooggeboren lords en ladies. Zelfs Koning Edward VII bestelde een schilderij van zijn hond bij hem. Barker had een verbazingwekkend talent om dieren en natuurlijke taferelen levendig en realistisch weer te geven. Hij stond bekend om zijn sterke penseelvoering, levendige kleuren en zijn vermogen om de persoonlijkheid van dieren en mensen overtuigend vast te leggen.
Waar Barker leerde schilderen is een mysterie voor kunsthistorici. Als zoon van textielarbeiders trad hij vele jaren in de voetsporen van zijn ouders. Barker werkte als tiener in een fabriek, kwam zelden buiten zijn woonplaats en leefde een sober leven. Niemand zou in zijn jeugd hebben aangenomen dat hij ooit de koning de hand zou schudden en in matige weelde zou komen. Maar als jonge man gaf hij zijn baan op, verliet het stadje waar hij zijn hele leven had gewoond en ging zijn droom achterna. Fabrieksvloeren en machines waren niets voor hem. Wat Barker echt boeide was de schoonheid van natuur en kunst. In de jaren 1890 begon hij zijn passie voor de schilderkunst serieus te verkennen en verkocht hij zijn eerste schilderijen van landschappen en dieren.
Tijdens deze vroege periode van zijn carrière ontmoette Barker zijn vrouw Ellen Mary. Haar vader bezat een hofstede en wat land. Zo kon Barker het plattelandsleven, dat hem zo fascineerde, beter leren kennen en dagelijks bestuderen. Veel van zijn natuur- en diertaferelen zijn waarschijnlijk op dit land gemaakt. Ze tonen paarden en arbeiders die de velden omploegen, schapen en honden in zonnige velden en vele andere motieven die het idyllische leven in Engelse dorpen uitbeelden. Barkers stijl en het gemak waarmee hij de figuren tot leven bracht, laten duidelijk zien hoeveel hij van het landschap, de mensen en de dieren daar hield. Elk schilderij lijkt romantisch en als iets uit een droom. De kleuren zijn intens en helder, de landschappen op de achtergrond zijn altijd groen en vol leven. Idealisme en vreugde weerklinken in elk van zijn schilderijen. Het waren juist deze stijlmiddelen die het publiek en uiteindelijk de Engelse aristocratie in verrukking brachten. In zijn latere carrière kreeg hij opdrachten om de dieren en jachttaferelen van politici en aristocratische families af te beelden. Maar hij maakte niet alleen naam met natuurschilderijen: Een bijzonder indrukwekkend schilderij van Barker is zijn interpretatie van Circe - een oude Griekse godin die hij afbeeldde omringd door leeuwen. Tot op de dag van vandaag zijn zijn veelzijdige kunstwerken te vinden in collecties en Engelse musea, die het publiek betoveren met hun lichte, natuurlijke charme.
Pagina 1 / 1